H33. Bedant hè!

205 16 1
                                    

Pov Jessica

Zuchtend ga ik weer bij Jace zitten, met een boze blik kijk ik naar James die witjes ziet. 'Bedankt hè!' roep ik boos. 'S-sorry, ik had niet door dat ik te ver ging' zegt James zacht. Ik merk dat sommige jongens met grote ogen naar James kijken, wat is er zo bijzonder? 'Zei hij net echt "sorry"? Dat is echt een wereldwonder' zegt Devi verbaasd. Dat is er dus zo bijzonder, Chase is net weglopen en hij heeft niks beters te zeggen. 'Je moet duidelijk gaan werken aan je inzicht in de liefde, het is toch duidelijk dat Chase boos zou worden en Thalita dat niet wil!' zeg ik met een boze stem. Ik laat hem er echt niet makkelijk mee weg komen, hij mag nog even blijven zweten. 'I-ik had het niet door, ik wou gewoon een beetje plagen, het spijt me echt' zegt hij meteen. 'Dat moet je maar zeggen tegen Chase en Thalita, maar pas als ze terug zijn' zeg ik en wend mijn blik af van zijn gezicht. 'Kon je het niet laten?' fluistert Jace in mijn oor. Lachend kijk ik hem aan, 'nee, het moest even' fluister ik. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd, mijn hoofd leg ik op zijn borst en sluit mijn ogen voor een moment. Ineens komt het in me op, morgen is het de achttiende en dus de verjaardag van mijn verloren broer. Waar zou hij zijn, als hij tenminste nog leeft want dat is de grootste vraag. Maar als hij nog leeft dan zou het toch vast wel naar me opzoek zijn? 'Waar denk je aan?' vraagt Jace zacht. 'Dus je zit niet meer in mijn gedachten te pluizen?' vraag ik lachend. 'Nee dat doe ik niet meer, maar waar dacht je aan?' antwoordt hij met een vraag. 'Morgen is de verjaardag van mijn broer, maar ik weet niet eens of hij nog leeft' antwoord ik met tranen in mijn ogen. 'Hij leeft vast nog wel, als hij net als jou is dan weet ik zeker dat hij sterk is en voor zichzelf kan zorgen. Ooit vinden jullie elkaar weer, dat weet ik zeker' zegt hij zacht. 'Ik hoop het, ik mis hem en wil hem zeker terug' zeg ik zacht starend naar boven. Jace heeft wel gelijk, Jake is een sterke jongen en kan zeker voor zichzelf zorgen maar er zijn zoveel vijanden. Mijn ogen vullen zich met tranen, het idee dat mijn laatste familielid weg is...dat maakt me kapot. Er mag hem niks overkomen, ik moet hem weer vinden! 'Jace, ik wil opzoek gaan naar Jake, we moeten hem vinden' zeg ik vastberaden. 'Weet je het zeker, er zijn veel vijanden in de buurt' zegt hij bezorgt. 'We kunnen ze aan, ik moet Jake terug vinden. Ik weet zeker dat hij ergens in de buurt is, dat moet wel!' zeg ik vastbesloten. 'Dan gaan we hem zoeken' zegt Jace. Bij die woorden vlieg ik hem om de hals, hij is de beste!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heeei iedereen,

Sorry dat het korter is dan normaal, druk met school helaas.

Dit hoofdstuk is geschreven door @Racheltjuh

Volgende weer door @AngelScarletteLuna

xxRachel

Vote? Comment? Follow? 

Déjà vu?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu