Hayaller Çocuklar İçindir

Kısa siyah elbise

Merhaba bebeklerim Yb biraz gecikti biliyorum ama ilham periciklerim kaçıverdiler :D Yani bu bölüm benim çok hoşuma gitti ama siz beğenmeyebilirsiniz bilmiyorum yani fazla uzatmak istemiyorum hemen okuyun biraz uzun ama bence sıkılmazsınız bu arada Sam'i bende 26 yerinden pıçaklamak istiyorum  :D lütfen Vote ve ya yorum yapmadan cıkmayın plisss plisss okuyup gecenler var cunku .50 olmadan yb yazmayacagım :)  keyifli okumalar x:)  Şarkıyla birlikte okuyun bence :D

Harry bunları o kadar havalı bir şekilde söylüyor ki.Sanki bundan hoşlanıyormuş gibi.Beni kızdırmayı seviyor gibiydi. Bundan zevk alıyordu.Peki ama neden? Bana bunu bilerek mi yapıyor? Bu neden hoşuna gidiyor?

''Eğer o kadar param olsaydı bu eziyeti çeker miydim sence? ''

''Öyleyse.Yeni evine hoşgeldin güzelim.'' Nefret ettiğim kuzenimin aşık olduğum sevgilisiyle aynı evde yaşamak. Tanrım. Benimle kafa mı buluyorsun?!

 ***

Neredeyse 1 hafta oldu. Yani Harry'le  yaşamaya başlayalı.Ama bir türlü yalnız kalamamıştık.Zaten akşam yemeğine kadar evde olmuyordu.O evdeykende sürekli birileri gelip gidiyordu. Ve Niall. O neredeyse bütün gün benimle birlikte kalıyor. Aslında Harry'den çok onunla yaşıyor gibiyim. Ama bu güzel. Bu kadar kısa zamanda beni bu kadar sevmesini beklemiyordum. Benim en yakın arkadaşım olmuştu sanki.Hatta Aidan'dan daha yakın. Zaten Aidan da bu duruma çok bozuktu.Burada çalışmamı istemezken evden ayrıldığımı söyleyince adeta delirmişti.Dün akşam onunla telefonda konuşmuştuk.

''Hadi ama Aidan büyütmene gerek yok.Alt tarafı taşınıyorum.''

''Gerek yok mu?! Daha 17 yaşındasın L? Sana göz kulak olmam gerekiyor benim! ''

'' O evde daha fazla kalamazdım.''

'' Ev seninde evin.Burada seni istemeyen kimse yok.'' -Ya ne demezsin-

'' Değil. Bak Aidan bilmediğin şeyler var. ''

''Benden ne saklıyorsun sen?''  

'' Birşey saklamıyorum.Bak kapatmalıyım.Sonra görüşebiliriz ha?''

''Belkide bir süre görüşmemeliyiz. Sonuçta bizden ayrı kalmayı sen seçtin değil mi?'' HAYIR.

''Senden ayrı kalmak istemiyorum Aidan. Seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun.''

''Sanırım o kadar sevmiyormuşsun.'' Hiçbir şey söyleyememiştim. Haklıydı. Teknik olarak burada yaşamayı ben seçmiştim. Ama zaten taşınmayı düşünüyordum. Hergün Sam'in o şeytan suratını görmektense ayrılmayı tercih ederdim.

''Aidan...'  

''Hoşçakal Lara.'' Bana hiç Lara demezdi. L'i kullanırdı. Sanırım gerçekten kalbini kırmıştım. Böyle olmasını istememiştim.Başka çağrem yoktu. Orada yaşamak istemiyordum. Ama gidecek yerim yoktu. Annemi çok özlüyorum. Neden beni bırakıp gitti ki? Niye geri dönmüyor. Ondan birkaç haftadır haber alamıyordum.Aramalarıma cevap vermiyordu. Ne o ne de babam. Başlarına birşey gelmiş olmasından korkuyordum. Ya da onlarlarda beni terketmişti. Dünyada bir başıma kalmıştım. Gidecek yerimin,güveneceğim kimsenin olmaması düşüncesi beni parçalıyordu. Üstüne birde Sam'le uğraşıyordum. Sanki hiç derdim yokmuş gibi.Okuldan geldiğimde gördüğüm manzarayla şok olmuştum.Sam,Harry ve mezuniyette giymek istediğim o mükemmel elbise.Sam onu üzerine giymişti.O elbiseyi ne kadar çok istediğimi biliyordu.Alacak kadar param olmadığını da biliyordu.Lanet olsun üstünde çok güzel duruyor.Geldiğimi görünce sarmaş dolaş hallerinden çıkmaya çalıştılar tabi.Göreceğimi gördüm sağolun.