Hayaller Çocuklar İçindir

Anne...?

Selam meleklerim. 1 aylık bir süreden sonra yeni bölüm yazmaya ancak vakit bulabildim. Sanırım artık bölümler biraz geç gelecek. Çünkü 12.sınıf olduumm :))))) Yani YGS-LYS-US ve bir sürü gereksiz sınavlara çalışmam gerekiyor. Ama tabiki sizi bırakmayacağım sizin de beni bırakmayacağını umarak , meleklerimi yb ile baş başa bırakıyorum. Ve unutmadan lütfen hikayeyi beğeniyorsanız voteleyin başka türlü nasıl büyütebilirim bilmiyorum. Beğenmeniz dileğiyle keyifli okumalar, lütfen yorum yapmayı unutmayın sizi seviyoruumm xxx

Niall'ın sözleri suratımda kocaman bir gülümseme yaratmıştı . Beni gerçekten çok mutlu ediyordu. Belki de ona aşıktım . Kimi kandırıyorum ki ? iki adama birden aşıktım . Çok yakın iki arkadaşa. Üstelik biri en iyi arkadaşım diğeri kuzenimin erkek arkadaşıydı.   Ona kuzen denmez di aslında . Daha çok düşmanım gibiydi.  

"Laraaaa?" Harry'nin alaycı sesiyle afalladım.   " Ha , ne? "  

"Dakikalardır hiçbirşey söylemeden Niall'ın yüzüne bakıyorsun?" Bu sefer Samantha cevap vermişti. O nefret ettiğim aptal aşık kız modellerine girmiştim. Niall'ın bir lafı beni bu kadar büyülüyorsa daha fazlası kim bilir neler yapardı. Yüzüme bakarak tatlı tatlı gülüyordu.

"Ah, şey,ben, dalmışım üzgünüm. "  

''Ah neden bu kadar tatlısın ki? '' 

Niall ''Senin kadar değil. '' dedi ve yanağıma küçük bir öpücük bıraktı. Sesli düşündüğümü sonra anlayabilmiştim. Ama bu sayede Niall'dan bir öpücük alabilmiştim! Dudaklarıma yapış yakışıklı! 

''Ihm..'' Sam'in sinir bozucu öksürmesiyle Niall'la yaşadığımız o mükemmel an sona ermişti. Herşeyi bozmak zorunda mısın seni sürtük?

''Eee? Bu saatte seni buraya getiren nedir Samantha?'' en iyisinden yapmacık bir gülümseme takınmıştım. 

''Burası erkek arkadaşımın evi. İstediğim zaman gelebilirim .Öyle değil mi hayatım?''  Ellerini Harry'nin yüzünde gezdiriyordu. Bu onun erkeleri etkileme yöntemiydi. Nasıl yaptığını bilmiyordum ama bunu her yaptığında erkekler onun için deli oluyordu. Uzun parmaklar ,manikürlü tırnaklar, bakımlı ve yumuşak eller... Sadece elleri bile mükemmellerdi. Oysa ben hayatımda hiç manikür yaptırmamıştım. Üstelik ellerim o kadar küçüktü ki ne kadar tırnak uzatsam da bir kız çocuğunun elleri gibi görünüyorlardı.

''Burası ikimizin evi bebeğim.'' Harry sözünü bitirdikten sonra Samantha'yı öpmüştü. DUDAKLARINDAN! 

''Benim biraz dinlenmem gerek size iyi geceler.'' Bir an önce o odayı terk etmek istiyordum. Sadece odayı değil . Evi , şehri , ülkeyi . Hatta mümkünse dünyayı. Onları her bir arada görüşümde ölmeyi diliyordum. Çünkü onları böyle görmek binlerce kez ölmeme neden oluyordu. Bu yanlıştı. Böyle hissetmemeliydim. Harry'i sevmemem gerekiyordu. Ben Niall'la birlikte olmalıydım. Belkide sadece Sam'i kıskanıyordum. Hayatım boyunca hep benimkilerden daha iyilerine sahip olmuştu. Her konuda benden daha iyiydi.Benden daha güzeldi.Daha çekici ve zarifti. Daha zayıftı. Ve daha zekiydi. Onlarca ödül kazanmıştı. Tam bir matematik dehasıydı. Aynı zamanda ressamdı da. Bense hep arkaplanda kalmıştım. Onu geçebileceğim tek şey müzikti. En iyi yaptığım şey buydu ve lanet olsun ki o da en az benim kadar güzel bir sese sahipti. Üstelik birde piano çalıyordu. Tanrım! Neden her konuda iyi olmak zorunda! Hayatımı çalıyorsun Samantha!

''Bekle.  Nereye gidiyorsun?'' Samantha beni durdurmuştu. 

''Uyumaya?''