Hayaller Çocuklar İçindir

Kanıyordum

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba meleklerim! Sizleri özledim. Haftalardır yb yazmadığımı farkındayım. Bunun için üzgünüm. Birkaç gün öncesine kadar hikayeme devam etmeye karar verdim. Ve ya final yapmayı. Bunu size bırakmak istiyorum. isterseniz devam ederim ya da final yaparım. İlham periciklerim beni terk ettikleri için elimden geldiği kadar yazabiliyorum.  Sadece aklıma geleni yazdım. Eğer devam etmek isterseniz sonraki bölümde anlatımı Harry'nin ağzından yazmayı planlıyorum. Umarım bu bölümü beğenirsiniz canlarım.Fazla uzatmadan, keyifli okumalar...

-''Kooorrkuuyooorrsuuunn bbbeeebebeğiiimm'' O şapşal sırıtmasıyla birlikte şarkı söylüyordu.

''Ben senin bebeğin değilim!'

-''Peki ya neyimsin?''  Samimi ama durgunca konuşmuştu bu sefer.Şarkısını kesmişti. Neyinim Harry? Ben senin için neyim? 

 ''Hizmetçinim Harry'' Resmen kendimi küçümsemiştim.Bunu söylemek ağır gelmişti.

''Hatırlayabildin demek.'' dedi umursamaz bir tavırla.Benimle gerçekten dalga geçiyordu.''Patronunla nasıl konuşman gerektiğini de hatırla.'' 

Bir süre duraksadıktan sonra cevap verebilmiştim.''Peki...Efendim.'' O yersiz gülümsemelerinden birini takınmış ifadesiz suratıma bakıyordu. 

''Hahaha şaka yapıyorum Lara.Bana efendim demene gerek yok.''  Şaşırdığımı anlamış olmalıydı ki sözüne devam etti. ''Resmiyetten hoşlanmam.Bilirsin ben cıvık herifin tekiyim.'' Son söylediği cümleyle birlikte ikimizi de kahkahalara boğmuştu.Cıvık Herif.Bu iyi bir lakaptı. ''Suratının aldığı ifadeyi görmeliydin.'' Kahkalarının arasından konuşuyordu.

Ciddiyetimi takınarak '' Komik olan nedir efendim?'' dedim.Eğer o benimle dalga geçiyorsa bende onunla dalga geçecektim.

''Hadi ama Lara.Alınmadın değil mi?''  Gülücüklerini bir kenara bırakmıştı.

''Hayır alınmadım.Çünkü haklısınız.Siz benim patronumsunuz ve size nasıl hitap edeceğimi bilmeliydim Bay Styles.''  Utanmış ,masum bir hal almıştım.Sadece rol yapıyordum.İnanmıştı.Bunu bakışlarından anlayabiliyordum.

''Bay Styles mı? Ah ciddi olamazsın?'' İki elini havaya kaldırıp düşürmüştü.''Bunu yapmak zorunda mısın?''

''Ne?Neyi yapmak zorunda mıyım?'' Umursamaz tavırlarımı takınırken masayı hazırlıyordum. 

''Sana kötü mü davranmalıyım?''

''Nasıl istiyorsan öyle davran.'' Biraz duraksadım kafamı ona çevirip sözüme devam ettim.''Üzgünüm ,efendim demeliydim.Bağışlayın Bay Styles.''

''Şunu yapmaktan vazgeç Lara! Benimle konuşman için sana bağırmam mı gerekiyor!'' Sesi oldukça erkeksi ve sinirli çıkıyordu.O cıvık herif yerini sert çocuğa bırakmış gibiydi.

''Seninle konuşuyorum zaten.''

'' Düzgün bir konuşmadan bahsediyorum.Normal insanların yaptığından?'' Bu sefer ses tonu daha alçaktı.

''Ne yani? Ben anormal miyim?''  Onu gerçekten kızdırdığımı farkındaydım. Ama benimle yalnızca bu şekilde konuşuyordu. Konuyu Sam'e getirmesinden nefret ediyordum ve her düzgün konuşmamızda bir şekilde bu oluyordu. Sam'in nelerden hoşlandığını? Ne yapmayı sevdiğini? Hobilerini? Onunlayken neler düşündüğünü? Bana bunları sormaktan vazgeçmiyordu. Birnevi casusluk yapmamı istiyordu. Ve ben bundan nefret ediyordum. Ne kadar çabalasamda Sam bende hep bir adım daha önde oluyordu.Harry'den sonra değişmiş, bambaşka bir kız olmuştu.Artık kuzen değil düşmandık.