Touch My Heart (✓)

Touch My Heart ~ 2.bölüm

" Neredeydin? " Kyungsoo okuldaki yemekhanenin çıkan yemek kavgaları yüzünden kapatıldığını duyduktan sonra kendi ve Luhan için getirdiği yemekleri çantasından çıkarıp açmakla meşgul oldu bir süre.

" Ah, şey ..Sadece tuvalete gitmiştim " Luhan pek yalan söylemekte iyi olmasa da Kyungsoo onunla ilgilenmediğinden bu fazla belli olmadı.

" Tamam. " Kyungsoo başını sallayıp elindeki yemek çubuklarından diğer çiftini Luhan'ın önüne koydu.

" Bunları sen mi yaptın? Do Ahjushi kızmadı mı? " Luhan çubukları eline almadan önce küçük kaptaki yemeği inceledi bir süre. " Lezzetli görünüyor. "

" Babam eve gelmeden önce yaptım. Hafif tatları var. Sana uygun. " Kyungsoo,Luhan'ın hastalığını adına almak istemedi. Bu hayatta Luhan'ı üzen tek şey hastalığıydı. Luhan bunu önemsememeye çalışarak yemeğe başladı.

~ ~

" Biz geldik. " Luhan her zamanki gülümsemesi ile Kyungsoo ve kuzeni Jongin'in o çok dalga geçtiği köpekli terliklerini ayağına geçirdiği gibi kendini pek fazla yormadan hızlı adımlarla oturma odasına gitti.

" Uh, Gae-Lu gelmiş." Jongin başını okuduğu kitabından kaldırarak gülen suratıyla Luhan'a döndü. "[ Gae: Köpek demek.]

" Gae-Lu? " Luhan anlamaz gözlerle koltukta rahat bir tavırla oturmaya devam eden Jongin'e döndü.

" Merhaba. " Kyungsoo'da Jongin'in yanında olduğu her sürede başına bela olan çekingenliği ile yavaşça içeriye girdi Luhan'ın arkasından.

" Oh, Kyungsoo~ah" Jongin gülümsemesini daha da büyütüp oturduğu koltuktan kalktı. " Seni gördüğüme sevindim. Ne zamandır uğramıyordun. "Kyungsoo yanına geldiğinde saçlarını karıştırdı küçük bir çocuk sever gibi. Kyungsoo ise bir şey söylemek yerine başını eğerek utangaçça gülümsemeye devam etti.

" Kim Jongin, Kyungsoo'yu benden çalmaya mı çalışıyorsun yoksa? " Luhan, Jongin ve Kyungsoo'nun arasına girerek onları ayırdı ve Kyungsoo bundan oldukça rahatsız olsa da pek belli etmedi.

~ ~

" Günaydın. "Luhan yüzüne yapışıp kalmış gülümsemesi ile okul kapısında duvara yaslanmış bir şekilde boş bakışlarla etrafı izleyen Sehun'un yanına gitti. " Nasılsın? " Sehun onunla konuşmak yerine cebindeki sigarasından bir dal çıkarıp gelen geçenin ona bakmasını umursamadan yakıp içemeye başladı.

" Uh, demek sigara içiyorsun. " Luhan bundan pek memnun olmayan bakışlarıyla Sehun'a bakmayı bıkmadan sürdürüyordu. Fakat bir süre sonra Sehun buna daha fazla dayanamayarak sigarasının daha yarısındayken dudaklarından çekerek arkasındaki duvara bastırarak söndürdü.

" Daha öncede söylemiştim, senin yardımına ihtiyacım var. "Luhan ısrarla onu hiçte dinliyor gibi görünmeyen Sehun'un üzerine gitmeye devam ediyordu.Sehun sigarayı eliyle yaptığı tuhaf bir hareketle birkaç metre ileriye doğru savurduğu gibi hızla fırlattı. Hala sigaraya tuhaf bakışlar atan Luhan arkasını dönerek okul girişine doğru yürümeye başladı. Luhan sonunda gözlerini uçan sigaradan ayırdığında Sehun'un çoktan uzaklaştığını gördü.

" Bekle. " Luhan hızlı adımlarıyla ayaklarını yere sürte sürte yürümeye başladı. Sehun Luhan'ın daha sesini duyar duymaz adımlarını aniden hızlandırarak başındaki hırkasının şapkasını daha da çekti önüne. Bu kızdan bir kurtuluşu olmayacaktı galiba.Sülük gibi yapışmıştı. " Bekle, lütfen. "

~ ~

" Yine nereye kayboldun? " Luhan asık suratı ile sırtına astığı çantasının askılarına yapışıp bir aşağı bir yukarı çekip duruyordu. " Gae-lu! "