Burası neresi? “Sehun taksiden indiklerinden beri etrafına bakınıp duruyordu..
“ Burası benim evimin hemen arka caddesi. Tabi hava karanlık olmadığı için tanıyamamışsındır. “ Luhan gülümsedi Sehun’a.
“ Olabilir. Neden buradayız? “ Luhan birkaç saniye sonra neden orada olduklarını anlayacağından dolayı Sehun’a bir şey söylememeyi seçti.
“ Ah, demek bu yüzden.” Sehun cafeye giriş yapar yapmaz karşılarında beliren Jongin’i görüp hızla sırtını dikleştirdi. “ Buraya gelmemiz şart mıydı?” Luhan gülümsemeye devam ederken onlara yaklaşan Jongin’in gelmesini bekledi Sehun’a cevap vermek yerine.
“ Luhan, okuldan erken çıkmayı adet edinmiş gibi duruyorsun?” Jongin kaşları çatık sesi de oldukça sertti.
“ Ben-“
“ Onun erken çıkmasındaki neden benim. Luhan’a gerçek hayatın nasıl olduğunu gösteriyorum. “Sehun kendinden emin bir şekilde konuşup Jongin’e karşı dikleniyordu.
“ Sen kimdin? Seni hatırlayamadım. “ Jongin bir adım geri giderek Sehun’u aşağılar bir şekilde baştan aşağıya süzdü uzunca bir süre.
“ Ben Oh Sehun,Luhan’ın erkek arkadaşıyım. Beni bu kadar çabuk unutmanıza şaşırdım. “ Sehun’un suratında da alaycı bir gülümseme vardı. Ve işler kızışmaya başlamıştı bile.İki genç adamı aralarında her an bir kavga çıkabilirdi. “ Artık hep görüşeceğiz nasılsa, unutmasanız iyi olur. “
“ Ne? “ Jongin kısık bir kahkaha bastı başını geriye atarak. Ortam oldukça gergin olduğu halde ikisi de gülümsüyordu. “ Nedense bundan pek emin değilim. “
“Neyden ? “
“ Luhan ve senden.Biliyorum bu çok uzun sürmeyecek. “
“ Kim Jongin. “ Luhan uyardı onu Kızık bir sesle.
“ Luhan, ne zamandan beri benim sözümden çıkar oldun? “ Jongin’in bakışları şimdi öfkeli bir hal almıştı. Sehun’u buraya getirmekle hata yaptığı belliydi.
“ Bunu evde konuşalım.” Luhan gergin ortamı dağıtmak için Sehun’un koluna yapıştığı gibi onu oradan çıkardı. Biraz daha kalsalardı kavga çıkacağını elbette biliyordu.Belki bu durumda Sehun onu terk ederdi. Luhan’ın da amacı buydu ya. Sehun’un onu bırakması.
Ama ondan uzaklaşma kistemiyordu.
~ ~ ~
“ Neden eczaneye geldik? “ diye sordu luhan şaşkınca Sehun’a bakarken. Sehun biraz daha sakinleşmiş gibiydi cafeden çıktıklarından beri. Neredeyse bir saat falan olmuştu.
“ Abim için bir şey lazımdı. Gelirken alma mı söyledi. “Luhan ne lazımdı diye sormadan Sehun raflarda duran beyaz kutulardan birkaç paket alarak eczacı kadının önüne koydu. Kadın Sehun ve Luhan’a tuhaf ve onaylamayan bakışlar atsa da Luhan ne olduğunu anlamamıştı. Sehun ise her zaman ki gibi umursamadı.
Luhan tersten okuyabildiği kadarıyla kutunun üzerinde Lube yazıyordu. O neydi ki? Sehun onun bakışlarını yakaladığında gülmemek için kendini zor tuttu. Ne olduğu elbette ki bilmiyordu. Eczaneden çıktıktan sonra ona ne işe yaradığı söylemiş ve Luhan’ın küçük çaplı bir şok geçirip çığırmasına yol açmıştı.
~ ~ ~
“ Luhan.” Jongin elindeki kırılmış telefonunu kurcalamaya devam ederken bir yandan da hızlı adımlarla koltukta oturmuş boş bakışlarla televizyon izleyen Luhan’ın yanına gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Touch My Heart (✓)
Fanfiction" Sen, hiçbir zaman gülümsemekten vazgeçme. Üzgün olsan bile hatta karşında ki ağlıyor olsa bile. Çünkü kimin ne zaman gülümsemene aşık olacağını bilemezsin. " Storyby.aynurdemir ♧ HER HAKKI SAKLIDIR ¥