Touch My Heart (✓)

Touch My Heart ~ 5.bölüm

“ Bakın burada kim var? “ diyerek arkasından Luhan’ın beline sarılarak onu kendine yasladı. “ Yeni bir eğlencemiz daha oldu. “Luhan’ın dudakları kupkuru oldu ve kalbi aniden hızlı hızlı atmaya başladı. Korkudan konuşmaya bile cesaret edemedi. Suho ise cesaretini korumayı başararak onlara karşı gelmeye denedi ama bunu ne yazık ki başaramadı. Çocuk Luhan’ı nazikçe parmak uçları ile boynundan başlayarak okşamaya başladı. Suho hızla atılarak Luhan’ı kurtarmayı denedi yeniden ama diğer iki çocuk onu kollarından yakalayıp durdurdu ağzını da kapatarak.

“ Imm, bundan oldukça zevk aldın galiba. “ Çocuk elini Luhan’ın gümbür gümbür atan kalbinin üzerine koydu. Luhan gözlerini sıkıca kapayarak kesik bir nefes aldı. Korkudan sesini bir türlü çıkaramıyordu. Çocuk buna daha fazla dayanamayarak Luhan’ın çantasını sırtından çıkarıp onu kendine çevirdi. Luhan ise kendine sıkarak geri kaçmaya çalışıyordu ama çocuk onu omuzlarından sıkıca tutarak kendine sabitledi.“ Şimdi seninle ufak bir yolculuğa çıkacağız. “ Luhan daha ne olduğunu anlayamadan bir anda ayakları yerden kesildi ve bir süre sonra kendini sert bir zemine yapıştırılmış olarak buldu. “ Bana sakın karşı çıkma. “ Çocuk Luhan'ın yumuşak saçlarını okşadıktan sonra ceketini üzerinden çıkardı. Ve Luhan o anda bütün gerçeği anladı. Kendini sıkmaya devam ederken aptalca bir şekilde Sehun’un onu gelip kurtarmasını bekledi sadece bir şeyler olmanda önce. Luhan çocuğun nefesini yüzünde hissedince dudaklarını sıkarak başını çevirmeye çalıştı.“ Sana direnmemeni söylemiştim. “ Çocuk yeniden Luhan’ın üzerine yatmış dudaklarına yaklaşıyordu ki bir anda sertçe geri çekildi. Luhan bir süre büyük bir boğuşma sesi duyduysa da ne gözlerini açmaya ne de yattığı yerden kalkıp üzerini düzeltmeye cesaret edemedi.

“ Luhan “ Luhan bu sesi oldukça iyi tanıyordu. Ve bu ses Oh Sehun dan başkasına ait değildi. Sehun sessizce yutkunarak hala yatmakta olan Luhan’ın yanına giderek onu kaldırdı. Luhan yavaşça ve sakince açtı gözlerini ardından. Karşısında Sehun’u görünce de gülümsedi sadece. Ve Sehun buna daha da sinirlendi. Nasıl olurdu da böyle bir durumda bile gülümsemeye devam edebilirdi.

“ Aptal mısın? Nasıl bu durumda gülümseyebiliyorsun? Neredeyse… “ Sehun yüksek sesli bağırmalarına daha fazla devam edemedi.

“ Gülümsüyorum,çünkü Oh Sehun’un beni kurtaracağını biliyordum. Filmlerde de hep böyle olmaz mı? “ Luhan yavaşça indi yatırılmış olduğu masadan. Ağlaması gerekiyordu ama Luhan hiçbir zaman kimsenin karşısında ağlamamıştı. Kyungsoo’nun bile. Sehun bunu duyduğunda yüzündeki kızgınlık ifadesini yavaşça kaybetti. “ Neden böylesin?Tuhafsın. “ Sehun yumuşamak istemeyerek tekrar çattı kaşlarını.

“ Bunu biliyorum.“Luhan ağlamamak için kendiyle mücadele ederken Sehun bakışlarını tekrar ona odakladı. Dudaklarını kemirmekle meşguldü ve gözleri bir kristal kadar ışıl ışıl parlıyordu. Bu da ağlamaya her an hazır olduğunu gösteriyordu. Sehun sonucunu bilmeden bir işe kalkışıp Luhan’ın sıktığı elini yakaladığı gibi hızla onu kendine çekip göğsüne bastırdı. Çünkü kendini serbest bırakıp ağlaması için bir omuza ihtiyacı vardı.Ya da artık onu önemsemeye başlamış birinin sıcak göğsüne.

~ ~ ~

“ Beni getirdiğin için teşekkür ederim. “ Luhan kızarmış gözlerini göstermekten çekinmeyerek Sehun’a gülümsemeye devam etti. Sehun’da kendini hiç zorlamadan aynı şekilde ona gülümsedi.

“ Umarım peşimi bırakırsın. “ Sehun azda olsa ifadesini karartmayı başarmıştı. Bunu istiyor muydu aslında oda bilmiyordu. Luhan’ı tanıyalı neredeyse 2 hafta olmuştu ama yinede onunla daha çok zaman geçirmek istiyordu. Luhan sadece başını hayır dercesine iki yana salladı. Ve Bu Sehun’u rahatlatmasına yetti.Aslında huzursuz olması gereken yerde. Sehun gülümsemesini yüzüne takınıp elini uzattı Luhan’a “ Telefonun. “ Sehun,Luhan’ın şaşkın bakışlarını görünce konuşmadan edemedi.