“ Luhan “ Kyungsoo yürümesini aniden kesip Luhan’ın rezidansının önündeki merdivenlere oturmuş etrafı boş gözlerle izleyen Sehun’a şaşkınca baktı.Luhan’da sonunda Kyungsoo’nun nereye odaklandığına baktığında Kyungsoo dan daha fazla şaşırdı.Neredeyse bir haftadır onunla konuşmaya çalışmış ama her defasında Sehun onu bir güzel azarlayıp geri yollamasını başarmıştı. Şimdi ne olmuştu da Luhan’ın evinin önüne kadar gelmişti?
“ OH Sehun “ Luhan, Kyungsoo dan daha önde yürüyüp Sehun’un yanına hızla gitti neden geldiğini merak ederek.
“ Sonunda geldin. “ Sehun Kyungsoo’nun da Luhan’ın arkasından yavaş yavaş geldiğini fark ettiğinde hoşnutsuzluğunu oldukça belli etti. Burun kıvırarak hırkasının şapkasını yüzünü saklayacak şekilde yeniden örttü.
“ Geleceğini bilmiyordum. Eğer söyleseydin daha erken gelirdim. “ Luhanl birkaç basamak çıktı Sehun ile göz mesafesine girmek için.Çünkü konuşurken hiçbir zaman ona bakmıyordu.
“ Ben yukarı çıkıyorum. “ Kyungsoo başka bir şey söylemeden Sehun’un yanından huzursuzca geçip yavaşça yürümesine devam etti gözü kulağı arkada olmaya devam ederek.
“ Sana mesaj atmıştım konuşmak istediğimi söylemek için.Arada telefonuna bakmalısın. “ Sehun yine aynı şekilde bakışları başka bir yerde konuşmasına devam etti ellerini cebine koyarak.
“ Ah, telefonuma hiç bakmadım bugün. Görmedim. “
“ Evet, bunu fark ettim. “ Sehun hala iğnelemelerine devam ediyordu.
“ Peki, neden geldin buraya? Ne konuşmak istiyordun? “
“ Kapının önünde mi konuşmak istiyorsun? “ Sehun sonunda Luhan’a bakmayı başarmıştı.
“ Ah, eve çıkalım oz- “ Luhan yukarı doğru bir adım atmıştı ki Sehun sıkkınlıkla aldığı nefesi verip cebindeki elini hızla çıkarı ve Luhan’ın elinden yakaladığı gibi onu yürütmeye başladı. “ Nereye gidiyoruz? “ Luhan hızla çekiştirildiğinden dolayı çantasının omzundan düşen kolunu tutarak Sehun’u takip etti bir süre daha.
~ ~ ~
“ Evden çok uzaklaştık. “Luhan arkasını dönüp baktıktan sonra tekrar Sehun’a döndü.
“ Geldik. “ Sehun Luhan’ın elini hızla bırakıp onu hemen önlerinde ki banka oturttu.
“ Neden buraya geldik? Luhan etrafını uzunca bir süre süzdü.Tanımadığı bir yerde Sehun ile yapayalnız kalmıştı. Ondan korktuğundan değildi bu endişesi tabi ki de. Evde onu bekleyen Kim Jongin yüzündendi o halde olmasının nedeni. “ OH Sehun “ Luhan bir cevap alamayınca oturtulduğu yerden rahatsızca kalktı Sehun’un karşısında dikilerek.
" Suho hyung, dün beni senin yüzünden epey bir azarladı. “
“ Benim yüzümden mi? “ Luhan buna oldukça şaşırmıştı.Restorana gidip Sehun ile konuşmak istemesinin dışında hiçbir şey yapmamıştı ki. Fakat üstüne ondan bir ton ağır laf işitmişti.
“ Sana oldukça kötü davrandığımı söyledi.” Luhan bunu onaylarcasına başını salladı. “ Ama bunu hak ettiğini biliyorsun. “
“ Hayır, bilmiyorum. Bana kötü davranman için sana kötü bir şey yapmış olmam lazım. Ama yapmadım. “
“ Beni değiştirmeye çalışıyorsun.”
“ Evet, başkalarının seni benim gözümden görmelerini istiyorum. “ Sehun bu sözle kısa bir süre duraksayıp kalmıştı. Ne diyeceğini bilemedi o süre boyunca ne söyleyebileceğini aradı aklında.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Touch My Heart (✓)
Fiksi Penggemar" Sen, hiçbir zaman gülümsemekten vazgeçme. Üzgün olsan bile hatta karşında ki ağlıyor olsa bile. Çünkü kimin ne zaman gülümsemene aşık olacağını bilemezsin. " Storyby.aynurdemir ♧ HER HAKKI SAKLIDIR ¥