“ Arkadaşımla buluşacağım. Geç kalabilirim. “ Luhan Sehun’un aşağıda beklettiğin den dolayı hızlı adımlarla koşup ayakkabısını giymeye çalıştı.
“ Kyungsoo bugün buraya gelecekti. Dışarıda buluşacağınızı bilmiyordum. “ Jongin oturduğu yerden kalkıp Luhan’ın yanına gitti.
“ Do Kyungsoo ile buluşacağımı söylemedim. “ Luhan ayakkabılarını sonunda giyip yavaşça doğruldu ve başka bir şey söylemeden evden çıktı.
~~~
“ Ben bunu oynayabileceğimi sanmıyorum. Hem kıyafetim de buna uygun değil. “ Luhan bir süre önce Sehun’un onu getirdiği beysbol sahasına baktı. Oldukça pahalı ayakkabısı ile çimenlerde yürümek onun için oldukça zor olmuştu.
“ Merak etme sana nasıl oynandığını göstereceğim. “
“ Beysbol’un nasıl oynandığını elbette ki biliyorum. Kastettiğim şey kıyafetlerimin buna uygun olmaması. “ Sehun, Luhan ile buluştuklarından beri ilk defa onu baştan aşağıya dikkatli bir şekilde süzdü.Gıcır gıcır parlayan ayakkabıları, yeni ve hiçte oyun oynanabilecek bir tarzda bulunmayan kıyafetler özenle yapılmış saçlar.Sehun buna burun kıvırdıktan sonra hızlı adımlarla tekrar Luhan’ın yanına gitti.
“ Neden bu kadar süslendin ki? “ Sehun başındak işapkasını çıkardıktan sonra dişlerinin arasına aldı ve ardından da bol hırkasını çıkardı.Önüne gelen saçlarını eliyle geriye iterek yüzünü tamamen ortaya çıkardı.
“ Bu benim her zaman ki halim. “ Luhan kendi üzerindekileri süzdükten sonra tekrar Sehun’a dönecekti ki Sehun onun önünde eğilerek hızlı bir şekilde ayakkabılarını çıkardı. “ Oh Sehun, ne yapıyorsun? “ Şapkasını da ağzından aldı ve Luhan’ın kafasına geçirdi koştuğu sırada saçları gözlerine düşmesin diye “ Evet,hazırsın. Şimdi beni dikkatle izle. “ Sehun yere bıraktığı sopa ve topu alarak Luhan dan biraz uzaklaştı.Bir süre sonra topu biraz havalandırdıktan sonra sopayla kulakları çınlatacak kadar sesli bir şekilde hızlı bir atış yaptı tribünlere doğru.
“ İşte böyle. “ Sehun sopayı omzuna koyduktan sonra diğer elini de beline dayayarak yavaşça Luhan’a döndü. Ve Luhan o anda başka bir şaşkınlığın içine girdi yeniden. Sehun’un yüzü şuanda tam olarak karşısındaydı. Daha önce onun bu kadar masum ve güler yüzlü olduğunu görmemişti. Nasıl görememişti ki?O anda Luhan’ın karnında bir şeyler hareketlenmeye başlamıştı yeniden, daha şiddetli. Eli istemsiz olarak karnına gitti. “ Oh Sehun.” Yüzünde yeniden bir gülümseme oluştu Luhan’ın. “ Huh? “ Sehun Luhan’ın neden ona o şekilde baktığını anlayamamıştı.
“ Hiç farklı görünmeyi düşündün mü? “
“ Ne? “ Sehun’un yüzündeki ifade yeniden eski haline dönmüştü.
“ Demek istediğim şu ki, saçlarının ya da şapkanın yüzünü kapatmasına gerek yok. Çünkü sen güldüğünde kendin gibi oluyorsun. Başkalarına göstermek istediğin yanın gibi değil.”
“ Top geri dönüp senin kafana falan mı geldi acaba? Ne saçmalıyorsun? “ Sehun sopayı yere indirip iki elini de eğilerek üzerine koydu.
“ Seni bir yere götürmem lazım. “ Luhan başka bir şey söylemeden beysbol sopalarını yere atıp yerdeki ayakkabılarını aldı eline ve Sehun’un elinden tuttuğu gibi oradan çıkardı onu hızlı adımlarla.
“ Nereye gidiyoruz? Daha bir kez bile atış yapmamıştın.Beysbol ile birlikte sende sert birine dönüşürsün, bilmiyor musun? Geri dönelim. “ Sehun bunun gibi daha çok şey söyledi fakat Luhan ona cevap vermemeye özen göstererek onu yürütmeye devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Touch My Heart (✓)
Фанфіки" Sen, hiçbir zaman gülümsemekten vazgeçme. Üzgün olsan bile hatta karşında ki ağlıyor olsa bile. Çünkü kimin ne zaman gülümsemene aşık olacağını bilemezsin. " Storyby.aynurdemir ♧ HER HAKKI SAKLIDIR ¥