Touch My Heart (✓)

Touch My Heart ~ 13.bölüm

~ 1 Hatfa Sonra ~

“ Kyungsoo, onunla bir kez daha konuşmayı denesen. “ Bay Kim çaresizce Kyungsoo’nun omzunu sıktı. Luhan, Jongin ile kavgasından sonra tek kelime dahi konuşmamıştı kimseyle. Yatağından bile doğru düzgün çıkmıyordu gün boyunca. İlaçlarını alıp sürekli uyuyordu.

Kyungsoo başını tamam anlamında salladıktan sonra kapıyı açıp içeriye girdi rahat bir tavırla. Luhan bu sefer yatağında değildi şaşırılacak bir şekilde. Pencerenin kenarında ki sandalye de sessiz bir şekilde oturuyordu. Yüzü ona hiç yakışmayan bir şekilde asık ve bembeyazdı. Luhan hiçbir zaman gülümsemekten vazgeçmemişti. En kötü zamanlarında bile gülmek için bir neden bulurdu, her zaman. Sanki o anda Kyungsoo’nun önünde bambaşka biri varmış gibi duruyordu.

Kyungsoo derin bir nefes alıp bütün düşüncelerinden sıyırdı kendini ve hızlı adımlarla Luhan’ın yanına gitti.

“ Luhan, tıp oynamaya devam mı ediyorsun hala? Bundan hiç hoşlanmadığımı söylemeliyim sana. “ Kyungsoo, Luhan’ın ilgisini çekmeye çalışsa da bir türlü beceremedi. Luhan, boş bakışlarıyla dışarıyı seyretmeye devam ediyordu.

“ Kısa bir süre sonra bir kalp bulunacak ve ameliyata gireceksin. Bu kadar depresif olma. “ Luhan,derin bir nefes alıp bıraktı ama hala aynı şekilde Kyungsoo ve onun dedikleriyle ilgilenmemeye devam ediyordu. “ Onun yüzünden değil mi? Oh Sehun. “ Luhan yine bir şey dememeyi tercih etti. Kyungsoo’da buna daha fazla dayanamayarak odadan çıktı kısa bir süre içinde.

“ Ne oldu? “ Bay Kim sordu meraklı bir şekilde oturduğu yerden kalkarak.

“ Konuşmuyor. “

“ Ah! “ Orta yaşlı adam hayal kırıklığı ve üzüntü ile yeniden oturdu rahatsız hastane koltuklarına.

“ Onun tekrar gülümsemesini sağlayacak tek kişi var. “

“ Hayır. “ Jongin aniden ortaya çıkarak Kyungsoo’nun sözünü sertçe kesiti, ne diyeceğini çok iyi biliyordu.

“ Jong-“

“ Hayır dedim. O serseri kesinlikle Luhan ile görüşmeyecek. Do Kyungsoo bana ona bir şey söylemeyeceğine dair söz ver. “ Kyungsoo uzun bir süre ne diyeceğini bilemedi. Bir yanda Luhan’ın mutluluğu diğer yanda ise Jongin’in ona olan güveni. Ne demeliydi ki? “ Do Kyungsoo. “

“ Tamam. “ Kyungsoo çantasını tekrar sırtına takarak hızlı adımlarla hastaneden çıktı sinirli bi şekilde.

~ ~ ~

Kyungsoo, Jongin’e bir söz vermişti ve bunu kesinlikle tutmalıydı ama Luhan’ı o şekilde görmek canını gerçekten yakıyordu. Luhan bambaşka biri olup çıkmıştı. Gülümsemesi ve o eski neşesi tamamen yok olmuştu. Oh Sehun o anda tam arkasında oturuyordu, ona her şeyi anlatabilir ve Luhan’ı da tekrar eski neşesine kavuşturabilirdi ama ,l kesinlikle kaybetmek istemiyordu. Ve bunun için başka bir yol bulmalıydı. Hem sözünü tutabilecek hem de Luhan’ı gülümsetebilecek bir şey.

Sınıfa Bayan Jang’ın girmesiyle Kyungsoo o anki düşüncelerini bir süre bertaraf etti. Bayan Jang masanın üzerinde bulunan tebeşiri alıp sesli bir şekilde tahtaya bir şeyler yazdı.

“ Kronolojik sıralama. “ Bayan Jang açıklama yapmaya devam ederken Kyungsoo titreyen telefonuna baktı masanın altından. Jongin’den sözünü tutmasını söyleyen kısa ve bir o kadar da uyarıcı bir mesaj gelmişti. Kyungsoo sıkkınca telefonunu tekrar cebine koydu. “ Gerçekleşmiş olayları kronolojik sıraya koyup anlatmayı deneyelim bu ders. En az 5 cümle yapmalıyız. Hadi bakalım, ilk kim kalmak ister? “ Bayan Jang ön sıralarda oturan bir kızı kaldırıp konuşturmaya başladı konuyu daha iyi anlatabilmek için. “ Seri-ah, bu güzeldi. Tamam oturabilirsin. Başka konuşmak isteyen biri var mı? Yaşanılan herhangi bir olayda olabilir. “ O anda Kyungsoo birden çıkış yolunu bulmuş gibi hissetti. Kafasının içinde çanlar çalmaya başlarken kimsenin ne söyleyeceğini umursamadan yavaşça elini kaldırdı. Sınıftakiler buna çok şaşırsa da bir şey söylememeyi tercih ettiler. “ Do Kyungsoo. “ Bayan Jang şaşırmış bi şekilde Kyungsoo'nun ayağa kalkmasını işaret eti. Şaşırmasının nedeni Kyungsoo'nun hiçbir zaman derslere katılmaz ve konuşmamasıydı. Kyungsoo kalkarken yavaşça başını çevirerek arkasında herkesten ilgisini koparmış Sehun’ a bakmadan yapamadı. “ Seni dinliyoruz Kyungsoo. “