Isang buwan na ang nakaka lipas simula nung nangyari sa auditorium. Palagi kong iniiwasan ang prinsipe sa tuwing mararamdaman ko ang prisensya nya. Iniiwasan ko ding mapatingin sa mga mata nya dahil hindi parin naalis ang nararamdaman kong pangungulila sa tuwing titig ako sa kanya. Hindi ako umaalis sa tabi ng tropa sa mga nakaraang araw dahil kaklase ko din ang prinsipe. At ang masaklap pa ay nasa likod sya ni Damon na katabi ko naman. Palagi kong nararamdaman ang mga titig ni prince Cristian sa akin pero pinipilit kong wagintindihin yun.
Lunch time, nandito kami sa rooftop at kumakain ng lunch. Masaya silang nag kukwentuhan sa kung ano-anong bagay ng mauhaw ako. Tiningnan ko ang tubigan pero wala na itong laman. Tumayo ako at umalis ng rooftop ng hindi nila napapansin para bumili ng tubig. Ayaw kong istorbohin ang masayang usapan nila.
Habang tahimik akong naglalakad sa corridor papuntang cafeteria ay napahinto ako dahil sa naramdaman kong prisensya. Ang prisensyang isang buwan ko nang iniiwasan.
Makakasalubong ko sya at wala ng ibang daan papunta sa cafeteria. Huminga ako ng malalim at itinuloy ang paglalakad. Palakas ng palakas ang prisensya nya at alam kong malapit na sya sa akin. Muli akong napahinto ng mawala ang prisensya nya na parang bula.
Imposible yun. Ang bilis nyang mawala. Hindi kaya....
"What the f*ck!" Napamura ako ng biglang may humila sa kanang pulsuhan ko at ipinasok ako sa isang bakanteng classroom na malapit lang sa kinatatayuan ko kanina.
Ng makapasok kami ay agad kong hinila ang kamay ko at galit na hinarap ang salarin.
Prince Cristian.
"What do you want?" I ask coldly habang naka tingin sa ibang direksyon.
Hindi ko kayang tumingin ng direkta sa mga mata nya. Nakaramdam ako ng lamig pero binaliwala ko yun.
"Who are you?" He ask
He has a cold manly voice.
"I know you know Prince Cristian, where classmates." I said.
"You know what I mean." He said.
"I don't care." I said.
Nilagpasan ko sya at lumapit sa pintuan para lumabas pero halos manigas ako sa kinatatayuan ko ng bigla nya akong yakapin mula sa likod.
"I don't know why I feel this feeling towards you Cristine Vake Guevara. I feel longing whenever I look in to your eyes. It seems like I've known you before coz miss you. I don't know why." He said.
Ibinaon nya ang mukha nya sa leeg ko na naging dahilan para manghina ang mga tuhod ko. Muling sumikip ang dibdib ko at hindi mapigilang umiyak at mapa hagulhol. Hindi ko magawang makapag salita dahil sa sunod-sunod ko mga hikbi.
Mula sa labas ng bintana ay narinig ko ang sunod-sunod na kulog at kidlat kasabay ng malakas na ulan. Bigla mamang lumamig ng todo dito sa classroom. Nang tignan ko ang sahig ay nakakita ako ng isang yelo na unti-unting kumakalat sa buong sahig.
Lalayo na sana ako sa kanya ng bigla akong makaramdam ng matinding hilo kaya imbis na maka alis sa pagkakayakap nya ay ako ang yumakap sa kanya bilang suporta para hindi ako matumba.
"Hey! Are you alright?" I heard him ask.
Hindi ko na nagawa pang maka sagot ng lalong umikot ang paligid ko at tuluyan akong nanghina kasabay ng pagkawala ng aking ulirat.
JISELLE's POV
Habang nasa rooftop kami ay bigla na lamang dumilim at bumuhos ang malakas na ulan kasabay ng malalakas na kulog at kidlat. Agad kaming umalis ng rooftop at bumalim ng classroom.
"Teka, nasaan si Cristine?" Jeselle suddenly ask.
Doon lang namin napansin na nawawala pala ang aming magaling si Cristine. Saan naman kaya nagpunta ang babaeng yun?
"Guys tignan nyo!" Julieann shouted habang naka turo sa labas ng bintana.
Tingnan namin kung ano ang tinuturo nya. Bigla na lamang huminto ang napakalakas na ulan at naging maulap ang paligid. Nag simulang mag lagasan ang mga dahon ng mga puno.
"Taglagas? Bakit parang ang bilis naman yata? Next month pa ang taglagas diba?" Jhade
Tama sya. At saka ang bilis mag palit ng panahon.
"Cristine." Rinig kong bulong ni Damon na nasa likod ko habang naka tingin din sa labas.
Si Cristine?
NO WAY! HINDI KAYA KAGAGAWAN NYA ITO!? BAKA TOTOO ANG HINALA NAMIN! ISA SYANG WHETHER MANIPULATOR! ISANG ATMOKINESIS.
"Damn! Find Cristine!" Damon said at nag madaling lumabas ng classroom.
Agad naman kaming sumunod sa kanya at hinanap si Cristine. Kung sakaling totoo ang hinala namin tyak na nanganganib sya ngayon. Sana hindi naghihinala ang school council sa mga nangyayari.
Napahinto kami sa pagtakbo ng makasalubong namin si prince Cristian na buhat-buhat ang walang malay na si Cristine.
Teka, parang may hawig itong si prince at si Cristine. Same hair color, nose at yung balat nila. Pero magkaiba lang sila ng mata at hubog ng labi.
"What happened to her?" Agad na tanong ni Damon habang kinukuha si Cristine sa bisig ng prinsipe.
"She lost her consciousness while whre talking." Prince Cristian said.
Agad naming dinala sa healing area si Cristine. Pinalabas naman kami ng healer sa kwarto nya para masuri sya ng maayos.
Habang naghihintay kami sa labas ay napatingin ako sa labas ng bintana. Taglagas. Kung whether manipulator nga si Cristine that means na naka dipende sa panahon ang emosyon o ang kalagayan nya.
Taglagas ngayon ang panahon. Parang hindi maganda ang mangyayari sa kanya.
THIRD PERSON's POV
Nang matapos suriin ng isang healer ang kalagayan ni Cristine ay bahagya syang napa-iling sa natuklasan.
Lumabas sya ng kwarto ng dalaga upang sabihin sa mga kaibigan ang kalagayan nya.
"How is she?" Sabay na tanong nila Damon at Cristian.
"She's not ok. Biglang naubos ang inerhiya nya at patuloy padin sa panghihina ang katawan nya. Sad to say but, she's dying." Malungkot na tugon ng healer.
Napasuntok sa pader si Damon at napa iyak naman ang iba. Hindi nila alam ang gagawin nila kung sakaling mawala ang dalaga. Blangko ang isip nila sa mga panahong ito. Hindi nila alam ang gagawin.
"May isa pang paraan upang mapigilan ang panghihina nya." Biglang sabi ng healer.
Agad namang nabuhayan ng loob ang magkakaibigan at umasang mabububay pa ang dalaga.
"Ano po yun?" Julieann.
"Dalhin nyo sya sa Green City at ilagay sa loob ng Greenious Plant. Ang halaman na iyon ay matatagpuan lamang sa Green City. Mas malaki ang halaman na ito sa tao. Parang isang kulay asul na rosas ang hitsura nya, kapad inilagay nyo sa gitna nun ang kaibigan nyo ay magsasara ang halaman na yun at ikukulong sa loob ang kaibigan nyo hangang sa tuluyan na syang gumaling." Paliwanag ng healer.
Nagkatinginan naman ang mag kakaibigan kasama nang prinsipe at iisa lamang ang tumatakbo sa kanilang isipan.
Yun ay ang iligtas ang kanilang kaibigan ano man ang mangyari.
To be continue.....
