4 ημερες μετα...
Το ξυπνητηρι μου χτυπαει στις 7:00. Το κλείνω και το πρωτο πραγμα που σκέφτομαι ειναι οτι επιτέλους ειναι παρασκευη!
Ο Νάιαλ με κοιτούσε συνέχεια ολη την εβδομάδα και εγω προσπαθούσα να αποφυγω το βλέμμα του...Ο Χάρρυ ειναι ακομα αγενης και δεν μπορω να καταλαβω γιατι. Δεν ξερω γιατι με ενοχλει τοσο, απλα δεν μου εχει τυχει ξανα ενας άνθρωπος να μου φέρεται ετσι πριν καν με γνωρίσει.
Σηκώνομαι απο το κρεβάτι, κανω μπάνιο, ντύνομαι, και αποφασίζω να πάρω από έξω πρωινό εφόσον δεν άργησα σήμερα να ετοιμαστώ. Παίρνω την τσαντα μου και φεύγω απο το διαμερισμα συνανταω παλι τον Χάρρυ την ωρα που μπαινω μεσα στο ασανσέρ.
Μάλλον πρέπει να φεύγω πολύ νωρίτερα για να μην τον βλέπω.
"Να ξέρεις οτι ο Νάιαλ μιλαει συνέχεια για εσένα και δεν μπορει να σε βγάλει απο το μυαλο του. Ολη αυτη την εβδομαδα για εσενα μιλαει..." λεει με εναν τροπο λες και μου κανει χάρη που μου το λέει.
"Να του πεις οτι δεν με ενδοιαφερει πια. Εχουν περασει 2 χρονια και να του υπενθυμίσεις οτι ηταν αυτός που την μια μερα ελεγε οτι με αγαπούσε και την αλλη μέρα ηταν με την άλλη!" απαντάω νευριασμενα.
"Δεν είμαι αγγελιοφόρος σας, να του το πεις εσύ." λέει για ακόμα μια φορά απότομα
"Μπορούσες να μην μου πεις καν τίποτα εφόσον δεν θέλεις να ανακατευτεις."
"Δεν γινόταν, έχει καταντήσει εκνευριστικό" εκεινη την στιγμη ευτυχώς ακούγεται το καμπανάκι του ανσασερ και βγαινουμε και οι 2 έξω χωρίς να ακουστεί άλλη κουβέντα παραπάνω.
Πηγαίνω στο αμάξι μου, παιρνω κατι να φάω απο το κοντινότερο φούρνο και έπειτα ξεκιναω για το πανεπιστημιο.
Γιατι ο Νάιαλ να μιλαει συνεχεια για εμενα; Αφου του ειπα οτι τελειωσαμε και εχουν περασει 2 χρονια... Μηπως εχει ακομα συναισθηματα για εμενα;
Και να έχει δεν με ενδιαφέρει.
Εκείνος με παρατησε για την πρώτη κοπέλα που βρήκε μπροστά του. Εγώ δεν νιωθω τιποτα πια γι'αυτόν παρά μονο θυμό πλέον.
Μόλις φτάνω στο πανεπιστήμιο η Έλενα και η Μαίρη με περιμένουν στην πόρτα. Τελικά έχουμε γινει καλές φιλες αυτες τις λιγες ημέρες που γνωριζομαστε. Φαίνονται άτομα εμπιστοσύνης.
Τις χαιρετάω με ενα χαμόγελο και μπαίνουμε στην τάξη.
"Σήμερα το βράδυ κανω παρτυ σπιτι μου! Θα ερθετε φυσικά!" ανακοινώνει η Έλενα με χαρά.
ESTÁS LEYENDO
Memories || h.s.
Fanfic"One of the reasons why people hold on to memories so tight is because memories are the only thing that don't change when everything else does." DONT COPY THE STORY. ® Memories 2014