Memories || h.s.

Κεφάλαιο 29

((VOTE & COMMENT))

Δεν το πιστεύω αυτο που μου λέει! Η Ράνια θα μείνει στην ίδια πολυκατοικία με εμένα! Αλλά ποτέ αφού δεν έχει τελειώσει το σχολείο ακόμα...

"Πλάκα κάνεις;! Αφού δεν έχεις τελειώσει το σχολείο ακόμα..." της λεω γεματη χαρά.

"Θα μείνω με την μητέρα μου για την υπόλοιπη χρονιά και θα πάρω μεταγραφή για το πιο κοντινό λυκειο που υπάρχει σε αυτή την περιοχή" μου λεει με ένα τρόπο λες και δεν το κατάλαβα από την αρχή.

"Σωστά!" της απαντάω και εκείνη περνάει μέσα στο διαμέρισμα.

"Έλα να το δεις!" προτείνει με χαρά.

Χωρίς δεύτερη σκέψη εγώ μπαίνω μέσα και προτείνω και στα κορίτσια να μπουν αλλά αυτές το είχαν δει από πριν...

Μόλις μου έδειξε λίγο το σπίτι μετά καθίσαμε στο καθιστικό λίγο να συζητήσουμε που είχαμε πολύ καιρό να τα πούμε.

"Και για πες μου λοιπόν πως τα πάτε με τον Χάρρυ;"

"Μια χαρά προς το παρών..." της λεω κατεβάζοντας λίγο το κεφάλι ενώ μου ήρθε στο μυαλό ότι υπάρχει μια περίπτωση ότι έχει κάποια άλλη...

"Περίμενε, κάτι έχεις εσύ..."

"Όχι, εντάξει τίποτα μια χαρα ειμαι..."

"Έλα, λέγε..."

"Να μωρέ... Έχω κάποιες υποψίες..."

"Σαν τι υποψίες; Έλα πες μου δεν θα σου τα βγάζω με το ζόρι..." λέει με ένα γέλιο στο τέλος. Πάντα η Ράνια όταν μιλούσαμε ακόμα και σοβαρά θα γελούσε.

"Έχω κάποιες υποψίες ότι ο Χαρρυ με απαντάει με άλλη και δεν ξερω τι να κάνω γιατί δεν είναι ακόμα πολύ σίγουρο." της λεω χωρίς να πάρω ανάσα.

"Τι;!" ρωτάει, σοκαρισμένη.

"Αυτό που σου είπα..." της απαντάω αναστενάζοντας.

"Έχει πεθάνει!" λέει νευριασμένη

"Έλα βρε Ράνια τώρα δεν είναι σίγουρο... Εγώ το λέω επειδή τώρα τελευταία έχει γίνει λίγο απόμακρος και ειδικά σήμερα συμπεριφέρεται περίεργα..." εκεί νιώθω τα μάτια μου να γεμίζουν δάκρυα αλλά προσπαθώ να τα κρατήσω.

"Θα το σιγουρέψουμε εμείς... Δηλαδή, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να καταλάβουμε τι συμβαίνει... Εντάξει;" ρωτάει και έρχεται κοντά μα με αγκαλιάσει.

"Εντάξει."

"Πάντως να ξέρεις ότι και να συμβεί να μην στεναχωρηθείς καθόλου. Υπάρχουν πολλοί καλύτεροι μέσα σε όλο τον κόσμο..."