Memories || h.s.

Κεφαλαιο 10

Περιμένω λίγα δευτερόλεπτα και μου ανοιγει την πορτα ο Χαρρυ.

"Γεια! Έλα πέρασε μέσα" με χαιρεταει με ενα χαμογελο που κανει να εμφανιστουν τα λακκακια του.

"Γειαα," τον χαιρετάω και περνάω μέσα.

Μπαίνουμε στο σαλόνι και εκεί κάθονται ο Λίαμ, ο Ζειν, ο Ναιαλ, ο Λουις και η Έλενα. Ευτυχως είναι και εκείνη μου είχε πει πως μπορεί να μην έρθει. Τους χαιρεταω ολους και κάθομαι δίπλα στην Έλενα. Ο Χαρρυ κάθισε στην πολυθρόνα δίπλα μου.

"Κάθριν για πες μας τα νέα σου," μου λεει ο Λίαμ με ένα φιλικό χαμόγελο.

"Τίποτα το εδιαφερον...διαβάσματα, εργασίες και γενικά περιστρέφονται όλα γύρω απο το πανεπιστήμιο...εσυ;"

"Και εγω τα ιδια..." μετα από λίγη ώρα συζήτησης επικρατούσε ησυχία.

Ο Νάιαλ με κοιτουσε κάποιες στιγμές αλλά δεν έδινα πολύ σημασία. Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο το περίμενα.

"Λοιπον...Πάμε στο τραπέζι να φάμε;" ο Χαρρυ αποφάσισε να σπάσει την ησυχία.

"Εγω εχω φάει βραδυνό, θα κάτσω εδώ, " του λεω εγω.
Είναι αλήθεια έφαγα πριν έρθω Δεν μου είπε τίποτα για δείπνο.

"Έλα τουλάχιστον στο τραπέζι και μην φας, μην κάθεσαι εδώ πέρα μόνη σου..." μου λέει η Έλενα

"Όχι πραγματικά είμαι εντάξει θα δω λίγο τηλεόραση.."

"Οκ, αν αποφασίσεις να έρθεις εμείς θα σε περιμένουμε."

"Εντάξει, καλή όρεξη!"

Αντί να ανοίξω την τηλεόραση έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου. Είπα να μπω λίγο Facebook. Εκεί που έβλεπα τον τοίχο μου νιώθω κάποιον να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.
Είναι ο Νάιαλ. Όχι, όχι, όχι. Ελπίζω να μην μιλήσει δεν μπορώ. Νιώθω αμήχανα και νομίζω ότι νιώθει και αυτός το ίδιο.

"Εμμ...ξέχασα το κινητό μου εδώ και ήρθα να το πάρω...Και βαρέθηκα μέσα. Εμ...πειράζει να κάτσω εδώ;" είπε αμήχανα. Τι να του πω τώρα; Δεν ξερω τι να κάνω αν καθίσει εδώ.
Τι θα του πω; Τίποτα αν θέλει ας μιλήσει εκείνος. Να μου πει και συγνωμη, εγω δεν του λεω τίποτα.

Έτσι κι αλλιως οφείλει μια συγνωμη μου είχε ζητήσει παλιά αλλά δεν τον συγχωρισα αλλά ούτε και τώρα πρόκειται δεν γίνεται να τον συγχωρισω μετά από αυτό που έκανε.

"Εεε...Ναι κάτσε δεν εχω πρόβλημα," αρχίζει και γίνεται δυσκολο.

Κάθεται στην άλλη άκρη του καναπε εγώ καθόμουν στην άλλη άκρη τουλάχιστον έχουμε πολλή μεγάλη απόσταση. Ευτυχώς.