Σηκωνόμαστε από τον καναπέ και εγώ ακολουθώ την Έλενα. Μπαίνει μέσα στην τραπεζαρία και ανοίγει την πίσω πόρτα. Μια τεράστια αυλή εμφανίζεται που σε ένα μέρος έχει μια μικρή τσουλήθρα και κούνια. Μάλλον θα είναι για την μικρή της αδελφή...Από την άλλη μεριά της αυλής βρίσκεται ένα κυκλικό τραπέζι με μια ομπρέλα και από πίσω μια μεγάλη κούνια.
Στο τραπέζι κάθονται ο Λούις, ο Χαρρυ και ο Ναιαλ. Τον Λιαμ νομίζω τον είδα με μια κοπέλα να φιλιούνται μέσα.
Η Έλενα ξεκινάει και πάει προς το τραπέζι και εγώ την ακολουθώ. Κάθεται διπλά στον Λούις και εγώ αναγκάζομαι να κάτσω διπλά στον Ναιαλ. Μα φυσικά ετσι συμβαίνει πάντα.
Με κατάλαβε πως τον κοιτάω και αρχίζει να με κοιτάει και αυτός. Σταματάω να τον κοιτάω όταν με κοιτάει και αυτός και αρχίζω να κοιτάω την Έλενα που έχει κολλήσει πάνω στον Λούις και του μιλάει. Εκείνος την κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω. Μπορω να πω πως την έχει ερωτευτεί.
Ο Χαρρυ φαίνεται να βαριέται και κάτι κάνει στο κινητό του. Νιώθω που και που τα μάτια του Ναιαλ επάνω μου αλλά δεν δίνω σημασία...
*flashback*
"Σ'αγαπω" ψιθυρίζει ο Ναιαλ στο αυτί μου όταν βλέπαμε την ταινία αρχίζει να με φιλάει στο λαιμό και εγώ γυρνάω να με φιλήσει στο στόμα.
Με φιλάει στο στόμα "Σ'αγαπω" του λεω ενω τα κουτελα μας ειναι ενωμενα.
"Λίγο άκρη δεν βλέπουμε" μας λέει μια γυναικά από την πίσω θέση.
Είχαμε ξεχάσει εντελώς ότι βρισκόμαστε στο σινεμά. Ο Ναιαλ κρατάει το χέρι μου σε όλη την διάρκεια της ταινίας.
*end of flashback*
Αυτές οι αναμνήσεις πρέπει να σταματήσουν.
Βλέπω τον Χαρρυ ακόμα να κάνει κάτι στο κινητό του, τον Ναιαλ να κοιτάει άλλου και είναι σαν να σκέφτεται κάτι γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Λούις και την Έλενα να φιλιούνται...Επιτέλους! Το είπε και το κανε! Είμαι πολύ χαρούμενη!
Ο Χαρρυ αφήνει το κινητό του κάτω και αναστενάζει ο Ναιαλ φαίνεται να είναι σε άλλο κόσμο...
Ο Λούις με την Έλενα από ότι φαίνεται θα το κάνουν μπροστά μας γιατί το χέρι του Λούις είναι ήδη πάνω στο μπούτι της και ανεβαίνει συνεχώς όλο και πιο πάνω. Ελπίζω να σκεφτούν ότι βρίσκονται σε δημόσιο χωρο...
Ο Χαρρυ βήχει ενοχλημένος και ο Λούις βγάζει το χέρι του από το μπούτι της Έλενας και η Έλενα γυρνάει πίσω στην θέση της, "συγγώμη παρασυρθήκαμε" λέει η Έλενα και τα μάγουλα της είναι κόκκινα από ντροπή.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Memories || h.s.
Hayran Kurgu"One of the reasons why people hold on to memories so tight is because memories are the only thing that don't change when everything else does." DONT COPY THE STORY. ® Memories 2014