Memories || h.s.

Κεφάλαιο 26

COMMENT & VOTE ILY

Σε ένα ενυδρείο! Μπορεί να φαίνεται περίεργο για τον ποιο λόγο είναι τόσο σημαντικό για εμένα το να πάω σε ένα ενυδρείο, αλλά είναι παρά πολύ σημαντικό.

Όταν ήμουν μικρή έλεγα συνέχεια στον πατέρα μου να με πάει σε ένα ενυδρείο, γιατί λάτρευα τα ψάρια και εκείνος πάντα μου έλεγε ότι θα με πάει κάποια ημέρα. Τελικά όμως δεν με πήγε ποτέ, λόγω της δουλειάς του.

Ξαφνικά με κατέβαλε ένα συναίσθημα λύπης αλλά αμέσως σκέφτηκα ότι είμαι σε ένα μέρος που ήθελα από μικρή να έρθω, και είμαι με το αγόρι που αγαπώ, το οποίο μου έκανε ένα τέτοιο τέλειο δώρο για τα γενέθλια μου, άρα πρέπει να είμαι χαρούμενη.

Είμαι ακόμα με το στόμα μου λίγο ανοιχτό. προχωράω προς το γυαλί του ενυδρείου και ακουμπάω το χέρι μου επάνω, θαυμάζοντας τα υπέροχα ψάρια.

“Είναι υπέροχο!” ψιθυρίζω ενώ κοιτάω γύρω μου βλέποντας όλο το δωμάτιο γεμάτο ψάρια.

“Χαίρομαι που σ'αρέσει,” μου λέει ο Χάρρυ χαμογελώντας. Κάποια στιγμή ξέχασα ότι βρισκόταν εκεί και με κοιτούσε.

Ξαφνικά μου έρχεται να τον αγκαλιάσω που με έφερε εδώ. Τρέχω λιγάκι καταπάνω του (γιατί ήταν λίγο μακριά από εμένα) και τυλίγω με λίγο δύναμη τα χέρια μου γύρω του. Νταξ, μπορεί να έβαλα και λίγο περισσότερο δύναμη γιατί τον έσπρωξα και πήγε λίγα βήματα πίσω, πράγμα που τον έκανε να γελάσει λίγο.

Περνάει και εκείνος τα χέρια του γύρω από την μέση μου και του λέω, “Πώς σου ήρθε να έρθουμε εδώ;”

“Απλά ήξερα ότι ήθελες πάντα να έρθεις σε ένα ενυδρείο και έτσι σε έφερα...”

“Και πώς ήξερες ότι ήθελα πάντα να έρθω εδώ;”

“Όποιος ενδιαφέρεται, μαθαίνει είπαμε,” μου λέει και μου δίνει ένα ελαφρό φιλί στην μύτη.

Δεν θέλω να τον ρωτήσω από που το έμαθε γιατί θα σπαταλήσουμε τον χρόνο μας εδώ ρωτώντας ερωτήσεις.

.

.

.

Μετά από μια ώρα περίπου εξερευνώντας το υπόλοιπο ενυδρείο και κάνοντας κάποιες βλακείες, αποφασίσαμε να πάμε στο εστιατόριο.

Αυτή την στιγμή είμαστε στο αυτοκίνητο και εγώ έχω μπει στα πίσω καθίσματα για να αλλάξω ώστε να μην με βλέπει ο Χαρρυ. Εκείνος έκατσε από απέξω και του είπα να μην βλέπει, αλλά καταλάβαινα ότι κάποιες στιγμές έριχνε καμία κλεφτή μάτια εγώ όμως έκανα πως δεν το καταλάβαινα γιατί ήξερα πως δεν μπορούσε να δει επειδή ήταν σκοτεινά.

Τώρα είναι η σειρά του να αλλάξει, αλλά είπε ότι δεν χρειάζεται να αλλάξει και παντελόνι,απλά θα βάλει ένα πουκάμισο.

Πραγματικά πάντα φοράει μαύρο στενό τζιν. Δεν το αλλάζει με τίποτα.

Έβαζα τα παπούτσια μου και εκείνος από την άλλη μεριά του αυτοκινήτου άλλαζε. Δεν χρειαζόταν να μπει μέσα γιατί έτσι κι αλλιως δεν πρόκειται να τον έβλεπε κανένας εδώ που είμαστε.

Να ένας λόγος που ζηλεύω τα αγόρια. Μπορούν να αλλάξουν ρούχα όπου θέλουν και οπότε θέλουν.

Βάζω τα παπούτσια μου και μπαίνω κανονικά στην θέση του συνοδηγού.

Δεν μπορώ άλλο και κοιτάω την ώρα που ψάχνει το πουκάμισο του στην πίσω θέση του αυτοκινήτου.

Ξέχασα να πω ότι όλη αυτή την ώρα αλλάζει έξω από το αυτοκίνητο με ανοιχτή την πόρτα του οδηγού...

Παρατήρησα ότι από την τελευταία φορά που τον είδα χωρίς μπλούζα, είναι περισσότερο γυμνασμένος...

Μπορεί να έχει δει ότι κοιτάω αλλά προσπαθώ να μην το κάνω εμφανές. Με τέτοιο σώμα πως γίνεται να μην κοιτάς;

“Δηλαδή σαν τι βλέπεις;” ρωτάει μόλις φτάνει πάλι στην μπροστινή θέση, κουμπωνοντας το πουκάμισο του. Ωω, ναι το παρατήρησε. Αμέσως ένα κόκκινο χρώμα εξαφανίζεται στα μάγουλα μου, και όχι μόνο στα μάγουλα μου όλο μου το πρόσωπο μάλλον εχει γίνει κατακόκκινο. Το μισώ όταν κοκκινίζω.

“Εμμ... Τίποτα...” του λέω κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο ώστε να μην προσέξει το κοκκίνισμα μου.

Γέλασε ελάχιστα και με έκανε και εμένα να μην μπορώ να κρύψω το χαμόγελο μου.

“Μου αρέσει όταν κοκκινίζεις...” Γαμωτο τώρα παίζει να έχω γίνει σαν παντζάρι...

Απλώνει το χέρι του και γυρνάει το πρόσωπο μου ώστε να τον κοιτάω. Σηκώνεται από την θέση του και ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου. Αμέσως χαλαρώνω με το άγγιγμα του και εύχομαι να μην τελειώσει ποτέ αυτή η στιγμή. Αλλά την ώρα που το ευχήθηκα, έσπασε το φιλί και γύρισε πίσω στην θέση του.

“Έτοιμη;” με ρωτάει την ώρα που βάζει την ζώνη του.

“Έτοιμη.” του λέω και ξεκινάει για το εστιατόριο.

______________

Α/Ν:

Το ξέρω άργησε λίγο αυτό το κεφάλαιο αλλά δεν μπορούσα να το ανεβάσω πιο πριν γιατί το wattpad μου έλεγε ότι δεν έχω καλή σύνδεση στο ίντερνετ και τέτοιες βλακείες.

Επίσης αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο βαρετό και δεν γίνεται κάτι το ιδιαίτερο αλλά σας υπόσχομαι ότι στα επόμενα θα γίνουν πολλά!

I love you so so so much<3 byeeee