Please.. Don't go.. | L.D |

#11

Leo wyszedł ze szpitala już pół roku temu. Minęło. Pojawiła się Sky. Dziewczyna ze szpitala. Leżała na innym oddziale ale często widywałam ją u Leo jak już był przytomny. "Przyjaznią się". Widze jak na niego patrzy. Wkurza mnie to bo nie chce żeby był blisko niej. Przez nią się od siebie oddalamy. Nagle w myśleniu przeszkodziło mi pukanie do drzwi.
- Co? - zapytałam znudzona
- Co tam u Ciebie córeczko?
- Oooo. Wow. Przypomniałaś sobie o mnie? No postępy mamusiu. Mogłaś zapgtać jakieś 7 lat temu. - uśmiechnęłam się udając że jest ok
- O co ci chodz? - zapytała
- O co mi kurwa chodzi?
- Nie przeklinaj! - krzyknęła
- Będę robiła co będę chciała. Zajebiste pytanie o co mi chodzi. Pomyślmy. Może o to że wiecznie tylko chodzisz do tej zasranej pracy. Nie masz dla mnie czasu. Nic o mnie nie wiesz. Nawet nie wiem czy pamiętasz ile mam lat. Liczy się dla ciebie tylko ten twój pojebany gach i praca. Nie wiesz o tym co się wydarzyło w moim życiu. Nie wiesz przez co przechodziłam i przechodze. Nawet nie zwracasz uwagi na to czy wracam na noc ani na to czy chldze do szkoly. Masz mnie w dupie. Nienawidze Cię. - wykdzyczałam jej prosto w twarz
- Nigdy Cie nie chciałam zarany bachorze.
W tym momencie się popłakałam. Nie mogłam przestać ryczeć. Wszystko bolało ale to. To był cios poniżej pasa. Nie wytrzymuje już. Szkoła, Leo, matka o ile mogę ją tak nazwać. Teraz jakby nie mam nikogo. Dla Leo liczy się tylko to że najcudowniejsza Sky ma problemy. Ja też je mam i chuj. On woli oczywiście być przy niej. Mała Sky poczuła fejm? Mam już dosyć.
Podeszłam do biurka. Wyciągnęłam żyletki i powiedziałam po cichu
- Dawno się nie widziałyśmy - uśmiechnęłam się i poszłam do łazienki
Odkaziłam rany i położyłam się spać. Jak zywkle Leo nie napisał nawet głupiego SMS-a. To jest straszne.. Naprawdę..