Selim duymasın diye çantamdan hiç eksik olmayan kulaklığımı çıkardım ve taktım. Videoyu izledim.
- Kızım. Her ne kadar senin gerçek baban olmasamda seni gerçek kızım gibi sevdim. Sakın bana kızma. Ben öldürmedim selimin anne ve babasını. İftira attılar.
Sakın ağlama. Sana itiraf etmem gereken bir şey var. Benden nefret etme. Beni unutma... Senin annen ve baban yaşıyor. Baban ender soykanoğlu, annen ezel soykanoğlu, ikizin emre soykanoğlu ve abin emir soykanoğlu. Seni onlardan çaldım. Ve bir yurtla anlaştım. Seni oraya verdim. Sonra senin ve duygunun anlaştığınızı öğrenince duyguyu aldım. Tahmin etmiştim. Onun seni bırakmayacağını. Seni de aldım. Tamı tamına seni 8 yıl aradılar ,bulamadılar.
Bunu yapmamın nedeni annene olan aşkımdı. Onu benden uzaklara götürdüler. Her ne kadar gitsede ben peşinden gittim. En sonunda seni kaçırdım. Onun kokusu aynı sendi. Hep kokladım seni. Kızım. Seni çok seviyorum. Şimdi bu videoyu izliyorsun ya . Sakın bana kızma. Selimden vazgeçme. Ailene de dön. İnanmaz isen eğer; test yaptır. Seni seviyorum meleğim. Ya da gerçek adın olan ceylin. Seni yukarıdan izleyeceğim...
Dedi ve kafasına silah doğrulttu. Sıktı. Yere düşünce video kapandı.
Videonun altında da "efendim üzgünüm
-Efe-" yazıyordu. Bunu gönderen efeydi. Allah kahretsin! Ağlıyordum. Nefesim kesilmişti. Kulaklığı çıkardım ve ilacı sıktım ağzıma.
-Melek!
Selim yanıma geldi. Elimden telefonu aldı.
- Ne izledin?
- Se..selim izle o..onu.
İzlediğinde emir de şok olmuştu.
-Ceylin!
Diyip sarıldı bana.
-Abi.
Dedim ve bende karşılık verdim. Hangi duygu vardı kalbimde?
Acı? Mutluluk? Hangisi? Bilmiyorum...
*************
Off bee. Bu ne mis kokudur. Selimin getirttiği kadın 50 yaşında ve çok tatlı bir kadındı.
Selimin kardeşleri gelicekti. Ve son olaylardan sonra benim ailemi de çağırdım. Yemekler hazır oluyordu da ben hazır değildim.
Hemen hızlıca odama çıktım ve üstüme salaş bi elbise giydim. Hafif bir makyaj yaptım. Karnım hiç büyümemişti. E normal yani. Daha 2 aylık. Off çok merak ediyorum . Acaba cinsiyeti ne? Sağlığı yerinde mi? Kapının çalmasıyla düşüncelerimden kurtuldum. Koşarak aşağıya indim. Kapı açılmasıyla ayağımın takılması bir oldu. Hooop ve melek pardon ceylin yeri boylar.
- Aghh! Ayağım.
Herkes başıma toplanmış bana yardım etme çabası içindelerdi. Selim geldi ve kucakladı. Koltuğa uzandırdı. Ayağımı tutunca tiz bir çığlık attım.
- Sakin. Şimdi biraz ayağını kıpırdatıcam. Korkma.
Ayağımı yavaşça oynatınca inlemelerim artıyordu. Lanet olsun!
- Sarıcam ayağını.
Diyip dolabın içinden bir kutu çıkardı. Ayağımı sardı da sardı. Sardı da sardı.
İşi bitince herkese sarıldım . Tanıştım. Yeni bir hayat başlıyordu. Kimseye kırgın ya da kızgın değildim. Tek bir korkum var. Selimin yeni düşmanları...
************
- Seni çok aradık. Nereye baksakta bulamadık.
- Emre hergün ağladı.
- Aslında biz emreyle ben evlenmeden önce tanıştık. Emre kaza geçirmişti .
Annem araya girdi.
- Emre. Sen kaza mı geçirdin?
- Evet anne.
Cimcikledi.
- Len. Bundan niye benim haberim yok?
- Amerikadaydınız hatırlarsan.
- Telefon diye birşey var. Kullanıyorsan.
- Herneyse. Geçti gitti. Ben şimdi adımın tam olarak ne olduğunu bilmiyorum. Yani siz ortaya çıkmadan önce Melek'ti. Siz çıktınız. Adım ceylin oldu.
- Bence ceylin melek olsun.
