Zmieniliście Mnie

#13

Wróciłam z wieczornego spaceru, na który chodziłam dosyć często. Ściągnęłam buty i powędrowałam do salonu. Siedział tam Justin i... Caroline.
- Ariana, skarbie lepiej usiądź - powiedział zaniepokojony.
Bardzo zdziwiona usiadłam na kanapie.
- No, więc o co w tym wszystkim chodzi? - zapytałam.
Spojrzeli się na siebie, po czym Justin usiadł obok mnie i przytulił.
- Caroline to moja siostra... - zaczął - kiedyś bardzo mi pomogła, więc musiałem się jakoś odwdzięczyć. Wszystko to mieliśmy zaplanowane. Ja... Ja nie wiedziałem, że oboje się tak bardzo w tobie zakochamy - po policzku Caroline zaczęły spływać łzy. Po chwili wszystko zaczęło do mnie docierać. Zrozumiałam, że mnie zranili, nie martwili się, co ja czuję, a przede wszystkim wykorzystywali mnie.
- Mieliśmy taki plan, że razem wychowamy te dziecko, we dwie, a Justin będzie przysyłał nam pieniądze, niczego nam nie będzie brakowała - powiedziała Caroline i przytuliła mnie.
- Słucham? Myślicieli, że ja tak łatwo o wszystkim zapomnę? Zrobiliście ze mnie dziwkę - powiedziała zezłoszczona i pobiegłam do łazienki. Zaczęłam płakać. Wszystko już miało się ułożyć... A teraz? Ja nie mogę na to pozwolić, ale kocham ich oboje. Chyba nie mam innego wyjścia... Muszę się na to zgodzić, muszę...
Po godzinie rozmyślania poszłam do salonu i usiadłam obok Justina i Caroline.
- Kocham was - szepnęłam. Justin mnie przytulił i pocałował w czoło.
- Wyjeżdzam... Więc Caroline, proszę cie, opiekuj się nimi - ze smutną miną podszedł do drzwi. Rozejrzał się po pomieszczeniu i wyszedł...
Moje oczy wypełniły łzy. Przytuliłam moją... Moją dziewczynę i oparłam głowę o jej ramię. Ona położyła dłoń na moim brzuchu i szepnęła do ucha:
- Będę przy tobie zawsze, kocham cie.

____________________________________
Hej,
Jak Wam się podoba? Szczerze mówiąc, gdy pisałam ten rozdział troszkę się wzruszyłam... Ale na szczęście będzie już tylko lepiej;*