HAYATA DAİR "ZAAFIMSIN"

#12#

   Sude ÇINAR

  Sabah saat 11 ' de gözlerimi yeni bir güne açtım. Bu gün hava da güneşten eser yoktu. Hava bulutuydu. Belki de bu yüzden  erkenden uyanamadım ve öyle bir şey ki gözlerimi hâlâ uykudan anlamıyorum.

Ama ,bir dakka, ben bugün hastaneye gitmeyecek miydim ,annemin yanına. AA tabi siz bilmiyordunuz. Annem bir anda tansiyonundan dolayı  ve solunum yetersizliğinden dolayı doktor hastanede yattışını yaptı. Bu gün 5. günü , dün konuştuğumuzda kendisinin yanına gideceğimi söylemiştim.

Yataktan zorlana zorlana çıktım. Elimi yüzümü yıkandıktan sonra kahvaltıya oturdum. Zeytin ,peynir ne bulursam karnımı doyururcasına yaptım kahvaltımı.

Başladım hızlıca temizliğe , sağ-sol süpürdüm ,sağ-sol sildim. Etrafı topladım. Derken temizlikte bitmişti. Saat 12 olmuştu.

 
  Emir Can KORKMAZ

  Sivas' a uçakla iniş yaptıktan sonra Selim ile birlikte eve doğru gidiyordum. Dedemin babannemle evlendikten sonra ,zorlu şartlarda tek başına yaptığı ve vefat etmeden önce bana emanet ettiği villaya doğru gidiyordum. Adı villa ama , zorlu şartlarda olduğu için evin içi o kadar da geniş bir yapıda değildi. Ama bana yetiyordu. Tek kişi yaşıyorum sonuçta.

Sivas' a gelince aklıma unutulan bir borç meselesi geldi. Küçük kıza olan bir borç. Neydi o kızın adı ,neydi ,diyerek düşününce o kızın bıkkınlık ile söylediği söz aklıma geldi
' Sude ,benim adım Sude. Küçük kız demeyin artık yeter. '

Bu gün o borcu ödemek için iyi bir zaman olabilir. Ama önce evime gidip bir yorgunluk duşu almam lazım.

Eve gelmiştik. İçeriye girip banyomda güzel bir duş aldıktan sonra saate baktım 11:30'du.  Artık evden çıkıp borcu ödeme vaktiydi.

Selim' e ihtiyacım yoktu. Tek başıma gidecektim . Selim' e bir gün daha izin vererek , yola düştüm. AA tabii ,yola düşmeden önce de o mahallenin adını sordum. Ve adım adım o mahalleye gittim.

O yolda ki pazar , ilerleyince camii ,yukarıya doğru çık ve sağa dön ,ve  Sude' nin evi.

Dediklerimi taktiğiynen yaptım. Evet. O, 6 katlı binayı gördüm. Eh ee ,başaramıyacağım bir şey yoktu zaten. Şimdi sıra geldi beklemeye. Dur bakalım saat kaç ? 12:00 ,ne kadar bekleyeceğim acaba.

  Sude ÇINAR

  Ezan okunma saatiydi. Hemen gittim ,abdestimi aldım. Oturdum, ezan okunmasını bekledim. Ezan okundu ,selam verdim. Dediklerini tekrar ettim. Bitince ezan  duasını ettim. Seccademi serip 10 rekatlık namazımı kıldım. Sonunda da tüm ettiklerinin hakkımdan hayırlısının nasip olmasını isteyerek Rabbimden seccademi katladım.

Ve koyuldum kendimi hazırlamaya. Siyah bir pantolon ,üzerine de sade ve ince badi giydim. Kırmızı şalımı da yaparak siyah pardüsemi giyindim.  Çantamı dolabımdan aldım. Annemin istediği kolanyağını da içine attım. En sonda çantamı ve elime cep telefonumu dışarı çıktım.

   Emir Can KORKMAZ

   Bir yarım saat bekleyişin içindeydim. Boş boş beklemeyim diye müzik dinlemeye karar vermiştim. Radyodan müzik ayarlarken ,birden arabanın camı tıklanmıştı. Baktığımda yetişkinlik yaşlarında bir adam.  Bu kim diye bakarken camıda açtım.

-Buyurun ...
-Delikanlı ,rahatsız ettiysem kusura bakma.
-A bakmam buyurun.
-Bizim buralara böyle arabalar uzun süreli uğramazlar  pek. Hani diyorum delikanlı arabada bir sorun varsa ,bir tanıdık var ,çağırayım.