HAYATA DAİR "ZAAFIMSIN"

#23#

 
-Neden ağlıyorsun?

Neden mi ağlıyayım, bu soruyu bana sormamalıydı  sevgili ablam...
Deseydi ki:

İyiki ağlıyorsun, yaptığını çekiyorsun ağla sen bunları hak ediyorsun, demeliydi...

Elimle gözümden akan yaşı sildim hemen, arkamı döndüm...  Döndüm ama ablamı görür görmez bir kez daha  kendimi sıkarak ağlamaya başladım..

-Ne oluyor Sude?  Niye böyle yapıyorsun  ?

Derya, ağlayan  kardeşini  bağrına bastırdı...

-Tamam ağlama, annem duymasın, yeni hastaneden çıktı zaten, üzülmesin kadın..
-Abla ben iyi günlerimde değilim  , özür dilerim  ben böyle yapmak  inan istemezdim..
-Tamam canım, sakin ol..
-Affettin mi?
-Abartıyorsun. Tamam işte bir şey yok,kendine gel..
-Çok teşekkür ederim...Yaptıklarımı bir hiç sandığın için.
-Bir hiç de saymadım yaşattıklarınını,bir daha bu aptalca davranışının tekrarı olmasın.
-Tamam,yapamayacak bir daha..
-Tamam.Hadi içeri girelim...

***

Vakit akşam olmuştu. Babamlarda gelince eğlenceli bir akşam etmiştik. Ben ise eğleniyordum eğlenmesine ama içimdeki sıkıntıları atamıyordum. Yarın ne olacaktı,yarın olacaktı da yarından sonrası ne olacaktı,başıma neler gelecekti,ben ne yapacaktım,başımı beladan kurtarayım derken daha hayli belaya mı sokmuştum,bir tek kendi başımımı belaya sokmuştum... Allah' ım,neden her şeyi bu kadar düşünüyorum, neden zamana bırakmıyorum, Zeynep neden aramadı,Yiğit ne dedi,plan işe yarayacak mı?

Allah' ım sen bana yardım et...

Ablamların yanında böylesi derin düşüncelerdeyken telefonum çaldı,arayan Zeynep' ti...

İzin istiyip o hızlıca telefonu açtım..

-Alo,Zeynep..

Emir  Can  Korkmaz

Tanrım, ne zor bir gündü... İşlerim güçlerim toplantılarım böyle zor gelmemişti bana, şirket işlerini ayak üzeri düzen pratikliğimle hallederken, bu ailevi işleri, duyguları sömürmeden nasıl  bitirecektim... Şirketimi vermem ama ya diğeri. Ablama nasıl hitap edecektim...

Yoğun bir öğleden sonra daha bitmiş, vakit akşam vakti olmuştu.  Evime bende çoktan geçmiş,  akşam yemeğinide  yapmıştım  ... 

Sıra şirket işlerini halletme işindeydi; başına geçtim, dosyalarımı ayarladım, e posta verilerini düzenleme halindeyken de mesaj geldi.

Küçük...

Ne oluyor, unutmamıştımda kendisini,bir şey mi vardı ,yardıma ihtiyacı olduğu vakit bana ulaş demiştim... Yardıma mı ihtiyacı vardı?

" Emir bey,iyi akşamlar."
"Nerdesin?"
"Evde..."
"Tamam, geliyorum..."
"Acayip bir şey,nasıl yani 😮?"
"Ne nasıl yani, neyse  boşver,başına ne geldiğini söyle sen."
"Ha şu melesele 😄😄😄 hele o yüzden öyle dedin,ben onun için meşgul etmedim seni dostum.Başka bişi.."
"Başka bişi??"
"Evet,aynen,başka bişi..😉"
"Neymiş o başka  bişi?"
"Başka bişi,şey..."
"Ney?"
"Aman canım,sende.. Kahramanım olmadın mı benim, hiç mi hatırını sormayacağım kahramanımın?"
"Kahramanımın?"
"Evet,şey ama şimdilik müsait olmadığım için mesaj attım,yarın arıyacağım canım kahramanım 😜😉😄"
"Geçmiş olsun, görüşmeli kafana bir şey değmiş, bilincini kaybetmişsin, öyle değil mi?"
"Hiç te bile... Neyse size iyi geceler,Kahramanım..😊👋"
"Böyle gidemezsin..."

Kahretsin, internetini kapattı... Ama ben bunu böyle bırakmam. Arıyorum şimdi.

-Alo, Zeynep?
-Zeynep???

Ne oluyordu bu kıza?

Sude ÇINAR

     Zeynep ile konuşmuştum. Yiğit' in teklifi kabul ettiğini,yarın da bu planın olacağını söylemişti...
  
     Zeynep benden onu,Emir' i aramamı istedi, plan daha fazla işe yarasın ,dikkat çekmesin diye...

Allah' ım biz ne yapıyorduk böyle...

Aramak istemedim Emir' i. Mesaj attım,mesaj atarken de ismini değiştirdim,olur da yakalanırsam diye...

Konuşurken ablam girdi içeri.

-Sude,  Zeynep ile konuşman bittiyse gelecekmissin.Annem çağırdı.
-Geliyorum abla,veda edip kapatayım abla.

Veda edip kapatmıştım ki  interneti.Telefon yeniden çaldı..

Allah' ım neden aradı şimdi beni bu Emir bey, ablam başımdayken ya yakalanırsam...  En iyisi kaydettiğim gibi telefonu  açayım  , en azından  dikkat çekmem.

- Alo,Zeynep?
-Zeynep??
-Yanlışlıkla mı aradın? Hahaha,tamam canısı sorun değil ,iyi akşamlar..

Hiç konuşmasına fırsat vermeden telefonunu yüzüne kapatmıştım...

Allah' ım inşallah geri aramazdı..