HAYATA DAİR "ZAAFIMSIN"

#17#

  Sude ÇINAR

    Eve geleli yarım saat kadar olmuştu. Gelir gelmez üzerimi değiştirip çantamın başına geçmiştim. Çantamın içine attığım telefonu elime aldım. Bir şarkı açıp dinlemeye başladım. O şarkıyla birlikte çantama yeniden bakarken o Çatık kaşlı adamın bana aldığı o kelebekli kolyeyi aldım. Paketi açıp o kolyeye bakmaya başladım. O kadar güzel bir kolyeydi ki bu. Kabul etmemek için kendime tokat atmam gerekirdi. O an tokat atılmadı mı zannediyorsunuz ? Atıldı.

    Buna benzer bir kolyeydi. Batuhan ile daha aramızda bir şey yokken oldu her şey. Köyde kalan halamların yanındaydım. O sıra ne tesadüfse Batuhan 'da oradaydı. Çok iyiydi aramız. Derdimiz olduğunda açar  konuşurduk birbirimizle. Ve o nedenle  midir nedir bana böyle bir kolye getirmişti ,o kolyeyi boynuma takarken dayım bizi görmüş ve yanlış anlamıştı. Yani birbirimize aşık olarak. Sonrada söz konusu filan ortaya çıktı.  Şimdi yeniden başıma bela almaktan korkmuştum.

   Ama bu kolye o kadar güzeldi ki. Pahalı bir şeye de benziyordu. Aman canım zenginlik alemi zaten , ne pahalı bir şey alsan ucuzdur onlara göre. Sonuçta zenginler ,değil mi? Ben de daha fazla düşünme haline girmeden karnımın guruldaması beni kendime getirdi. Kolyeyi geri paketine koyup çantamın gizlice bir yerine koyup yerine astım. Mutfağa doğru yol aldım.

  Akşam yemeğine ne yapabilirim diye düşünmeye başladım. Karnımın guruldaması beni gerçekten düşünmekten alıkoyuyordu. Hemen buzdolabından peynir- zeytin ne bulursam yiyip öncelik karnımı doyurdum. Saate baktım. Ezan okunmasına beş-on dakika vardı. Abdestimi yine aldım. Ezan okunmasını bekledim ve ezan okunmaya başlamıştı. Selam verip bitinceye dek dinledim. Ezan duasını da yaptıktan sonra Seccademi serip 8 rekatlık ikindi namazını kıldım. Duamı edip Seccademi kaldırdım.

   Tekrar mutfağa gidip buzdalabından kabak ,patlıcan ,biber aldım. Doğrayıp ,zeytinyağında kızartmaya başladım. Birazını yoğurtlu yaptıktan sonra ,diğer yarısını da salçalı yani türlü bir şekilde yaptım. Akşam yemeği de hazırdı.

   Sonra telefonumun başına geçip ,sonuçta numara engelleme var telefonumda rahatlığıyla, onun numarasını baktım. Sonra araştırmaya başladım.

Burda yok..
Burda da yok...
Burda hiç yok...
Buraynan alakası yok...
Oooooofffff ,yok yok yok!!!

   Telefonun bu özelliğini hiç sevemedim ,başka önemsiz bir şey bakarsın bulursun ,ya önemli olanlar niye yok. Çok büyük bir çırpınma ile çaktırıyorum, içime öyle böyle değil büyük bir korku düştü. Allah' ım ben naparım ? Sen bana yardım ihsan et.

  Bir kaç dakika sonra , babamlar eve gelmişlerdi. Onları korkularımı hissettirmeden karşıladım ve her zaman ki gibi mutlu mesut saf kızı sundum. Öyleydim zaten normalde de ,ama içinde bulunduğum neden başka bir hale sürükleyebiliyor.

  Ellerini filan yıkayıp geldikten sonra masaya oturdular. Ben tabaklara yemekleri koyarken ,babamda sorular sormaya başlamıştı.

-Gittin mi bugün hastaneye Sude?
-Evet babacım.
-Eee nasıldı?
-Her zamankinden daha iyiydi. Hatta doktor sabah yarına taburcu edebileceğini söylemiş.
-Ne zamana?
-Sabah.
-Hmm. Kim almaya gidecek peki?
-Annem seni istedi , eğer yarına çıkarsa.
-Peki ,tamam kızım.

Yemekleri afiyetle yedik ,şükür duasını etmeyi unutmadık. Babam ,Serkan omzuna elini koyarak :

-Karnımızı da doyurduysak ,hadi haberlerde neler var izlemeye gidelim.
-Tamam baba ,gidelim.
-Hadi kızım çayı da hazırla da sende ,içelim hep beraber.
-Tamam baba ,hemen hazırlarım.

Babamlar oturma odasına giderken ,bende bulaşıkları toplayıp çayı hazırlamaya başladım. Bulaşıkları yıkamak için üzerime önlüğü geçirdim. Tabii bu sıralar aklım yine telefonda. Ya babamın elindeyken ararsa. İnşallah korktuğum başıma gelmez. Ve ben şom ağzıma ne diyeyim ki babamın kaldığı odadaki benim telefon zil sesi gelmişti. 'Eyvah eyvah ,yandım ben ' diyerek dudaklarımı ısırdım. Bir çırpıda ellerimi yıkayıp odaya doğru gittim.

     Sevgili güzel okurlarım. Buraya kadar gelmişken ,vote atmayı unutmayalım(Beğendiyseniz hikayeyi buraya kadar ama. ) Okuyun ,bırakmayın. Kurgum güzel,kaçırmanızı istemem. Ve şimdilik sınav arası. Okuyun ,güzel güzel okuyun. Görüşmek üzere...