Forever Together

hoofdstuk 55

{Scarlett pov.}

Ik heb nog een paar uur kunnen slapen. Ik loop gapend door de gang heen. Ik zie er echt uit als een zombie. Ik loop naar de eetzaal en schuif aan tafel. Iedereen zit er al. "Ook goede morgen Scar" lacht Brady. "Ja ja" mompel ik, tenminste dat denk ik volgens mij klonk het als iets heel erg onverstaanbaars. Ik kijk op. Echt iedereen, maar dan ook iedereen kijkt mij aan. "Wat?" vraag ik. "Het is gewoon nieuw dat jij moe bent" lacht Olivia.

De ober komt binnen met eten. Wacht even sinds wanneer is hier een ober? Ik krijg een bord eten voor mijn neus. Een meisje is de serveerster. Ze is best knap, dat kan ik niet ontkennen. Ze loopt met een bord eten naar Lex. Ze kijkt hem flirterig aan. "Heey" glimlacht ze naar hem en trekt haar shirt wat lager. "Heey euhmm hallo! We hebben dan misschien ruzie maar hij is nog steeds van mij! Dus ophoepelen!" Grom ik naar haar. Ze slikt en kijkt me bitchy aan. Lex in tegendeel zit me met open mond aan te staren. Wat ik heb niet goed geslapen daar word ik chagerijnig van...

Het meisje komt naar me toe lopen. Ik ga ook staan. "Hij is jouw mate niet." Snauwt ze bitchy. Haha ze moest eens weten. "Anders had hij je al lang gekust" zegt ze en grijnst. "Weet je je bdnt echt een hoer" zegt ze arrogant. "Ach slet ik krijg er tenminste betaald voor." Snauw ik. Vanuit mijn ooghoek zie ik Olivia in de lach schieten. Van uit het niet beland het meisje met een harde klap tegen de muur aan. Lex houd haar bij haar keel vast. Ze maakt stikkende geluiden en kijkt bang. "Zij..." gromt hij en wijst naar mij. Zijn ogen zijn compleet goud."Is van mij" gromt hij laag. Ze knikt snel. Lex laat haar los. Ze vlucht weg. Lex kijkt mij aan. "Dankje" zeg ik en weet er een glimlach uit te persen. "Ik heb geen honger meer" zegt hij en stormt de eetkamer uit. "Oke dat was. Euhmm ja hoe moet je het noemen" zegt Olivia met een frons op haar voorhoofd. "Eey O. Even iets anders. Je hebt wifi op je voorhoofd" zeg ik en wijs naar haar voorhoofd. Ze kijkt me vragend aan. Ik zucht. "Je fronst"zeg ik. Ze face palmt zich zelf, "Serieus Scar. Wifi?" Lacht ze.

Ik loop naar Sepp zijn kamer. Ik til Sepp op uit zijn bedje. "Heey knul" glimlach ik. "Mama" zegt hij blij. Hij klapt in zijn handjes. Ik grinnik. Ik loop naar de speelmat die op de grond ligt. Ik weet niet of het een speelmat is maar ik weet er even geen ander woord voor.  Ik zet Sepp op de mat neer. Hij kan al kruipen :) . Hij kruipt in het rond en pakt een speeltje op en rammelt er lachend een beetje mee. Er komt een vrolijk muziekje uit het speeltje. Sepp lacht en rolt op zijn rug en rammelt met het speeltje waardoor het muziekje vrolijk door blijft spelen. Ik grinnik en ga naast Sepp liggen. Ik kietel hem lachend een beetje op zijn buikje. Hij schiet in de lach en spartelt alle kanten in. Ik grinnik en kietel hem verder. Hij lacht nog harder. "Kan je niet tegen kietelen" grinnik ik. Hij lacht leuk door. "Ow ik wist niet dat je hier was" hoor ik een stem bij de deur. Ik draai me met een ruk om. Lex staat onhandig bij de deur. Hij krabt achter zijn hoofd. "Oh je kan er wel bij komen hoor"grinnik ik en kietel Sepp nog een keer op zijn buikje. Hij schatert weer van het lachen. "Hij kan niet tegen kietelen"lach ik. "Hmm van wie zou hij dat hebben"zegt Lex grijnzend. Eindelijk dat ijskoude masker is even van zijn gezicht af. Hij komt naast me op de mat zitten. "Niet van mij hoor" grinnik/lieg ik. "Nee tuurlijk niet" lacht Lex. "Nee hoor ik kan juist heel goed tegen kietelen" lach ik. Lex komt dichterbij. "Zullen we dat eens uit testen" grijnst hij en zijn ogen worden licht goud. Ik grinnik en schud wild mijn hoofd. Lex duwt me bij mijn schouders achterover op de mat. Hij begint me te kietelen. Ik schater het net zoals Sepp uit van het lachen en spartel alle kanten. "Whahahahahha!!" Lach ik. Sepp lacht vrolijk mee. "Sto..op"lach ik.  Lex grijnst en gaat door met kietelen. Ik kan niet stoppen met lachen. Ik neem snel een hap adem tussen door en ga weer verder met lachen. "Hahaha" lach ik verder. Lex stopt lachend. Zijn ogen worden weer chocolade bruin. Ik grinnik en ga rechtop zitten. "Papa. Mama" roept Sepp brolijk en klimt bij Lex op schoot. Ik glimlach bij het gezicht ervan. Ondanks de ruzie zijn het wel mijn 2 jongens.

Hey mensjes,
We stonden gewoon even op plek 1😱. Kunnen we dat weer voor elkaar krijgen?
Laat weten wat je ervan vond.
Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos