Forever Together

hoofdstuk 5

{Scarlett pov.}

Het pistool valt naast hrm op de grond. "WAT DOE JE NOU!" hoor ik jax roepen. Ik ga staan. "Ik kan het niet."zeg ik zacht. Ik kan niemand vermoorden. Je neemt een leven van iemand af. Dat doe ik nirmand aan. Zelfs mijn ergste vijand niet. Ik kijk naar de jongen op de grond. Ergens ken ik hem van maar ik kom er niet op. Misschien komt het door die stomme chip. Dat ding moet er echt uit. Ik heb het idee dat er niks klopt van dat ding.ik draai me naar jax om en storm op hem af. "Haal die chip uit mijn hoofd"roep ik en begin hem te slaan. Ineens voel ik een electrische schok in mijn buik. Auww... ik val op de grond. Jax heeft een taser in zijn hand. Ik probeer overeimd te komen maar het lukt me niet. Het doet te veel pijn..."sluit ze op"gromt jax. Een grote man met een zwarte jas komt naar mij toelopen. Een andere naar de jongen. Hij pakt me vast. Ik kom niet overeind dus tilt hij me op. Ik probeer los te komen maar het lukt ms niet. "JAX JE GAAT ERAAN!!"hoor ik de jongen roepen. "Hoe wil je dat doen vanuit je cel"lacht jax hem na. Ik en de jongen worden een vel ingegooid. Ze doen de deuren dicht en zetten een of ander knopje aan. Dan gaan ze weg. De jongen loopt heen en weer te ijsberen. Hoe heette hij nou ookal weer? Lex volgensmij. "Lex toch?"vraag ik. Hij draait me naar me om en kijkt me met grote ogen aan. "Dat meen je toch niet"zucht hij. "Hebben ze je verdomme je herinneringen over mij afgenomen"roept hij kwaad en gooit een stoel door de ruimte heen die kapot op de grond valt. "Sorry. Dat ding moet eruit.laat me je helpen"zegt lex. Ik knik. Hij draait me op mijn zij. "Ik heb zoiets ooit in een film gezien. Als ik hier een klein sneetje maak"zegt hij. Iets scherps raakt de achterkant van mijn nek en ik bijt kort op mijn tanden. "Hebbes"zegt lex.hij scheurt een stuk van zijn mouw af om het bloed tegen te houden. Als hij klaar is draait hij me om. Herinneringen schieten langzaam binnen. Toen we samen op de berg waren, films keken,dat hij me kust...  ik wil overeind komen om hem ene knuffel te geven maar het lukt me niet. "Weetje het weer"vraagt lex. Ik glimlach en knik. Hij legt een hand op mijn wang en plant zijn lippen dan op de mijne. Djeezz dat voelt goed. Hij gaat staan en gooit de chip op de grond. Hij vermorzelt hem door er met zijn voet op te gaan staan. Hij helpt me voorzichtig overeind. Hij tilt me op en zet me tegn de muur. Ik sla mijn benen om zijn heupen. Hij laat onze voorhoofden tegen elkaar aansteunen. "Mijn mate"mompel ik. Lex glimlacht tevreden. "Ik ben zo blij dat je NIET dood bent"grinnikt hij en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach. "Het spijt me"zeg ik zacht. Hij kijkt me vragend aan. "Dat ik hier was met jax en jj dacht dat ik dood was. En jax"mompel ik en door alles wat er gebeurt is rolt er een traan over mijn wang. "Shhhhhhtt"sust lex me en veegt met zijn duim een traan weg. "Wat heeft hij gedaan"gromt hij. "Hij kuste me"snik ik. Lex brult kwaad. "Ik dacht al dat ik iets anders proefde. Zijn geur is overal"gromt hij. "Sorry"snik ik. "Babe het is niet jouw fout. Maar ik moet je opnieuw markeren"zegt hij. Niet veel later voel ik zijn tanden in mijn nek. Auw!!het doet veel meer pijn dan de eerste keer. De tranen stromen over mijn wangen en ik zet mijn nagels in zijn schouders. Langzaam gaat de pijn weg. Hij haalt zijn tanden uit mijn nek. Het bonkt helemaal. Hij kijkt me bezorgd aan. Hij kust mijn tranen weg. Het doet misschien wel pij  maar ik heb lex in ieder geval wel weer bij me terug. Ik had ook nog langer bij die idioot van een jax kunnen zitten met een chip in mijn kop. Lex is veel leuker 😊.

Heyy mensjes,
Vergeet niet te stemmen. Laat weten wat je ervan vond. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos