Multi: Karakterler
İYİ OKUMALAR !!
Peki Mert bey nerede ?
"Bakın memur bey . Bu sorunun cevabını en az on kere dememe rağmen tekrar cevaplıyorum. Mertin nerede olduğunu bilmiyorum. "
Tam olarak 15 dakika önce tuna ile olan o huzurlu sarılmamızı bozan memurlara 2 saattir Mert'in nerede oldugunu bilmediğimi anlatıyordum.
Çaktırmayın. Aslında nerede olduğunu biliyordum. Memurlar içeri girerken telefonuma bir mesaj gelmişti. Mesajda aynen şöyle yazıyordu;
KİMDEN: Tuna
Mert benim yanımda . Ve memurlar sana mertle ilgili bir şey sorarsa bilmiyorum de . Sana sonra olanları anlatıcam.
Aslında merte ne yaptıklarını merak ediyordum. Ne kadar beni öldürmeye çalışsada onun bir suçu yoktu. Suçlu olan bendim. Benim yüzümden biri ölmüştü. Hemde o kişi Yağız dı.
"Defne Hanım , defne hanım "
Daldığım düşünce havuzundan beni kurtaran göbeği kafamdan büyük olan polis di.
"Ee nerede kalmıştık. Evet , siz bize mert beyin ne-"
Sabrımın son kırıntıları da uçup giderken en sonunda patladım.
"Bakın memur bey , size iki saattir Mert'in nerede olduğunu bilmediğimi söylüyorum. En son onu bayılmadan önce görmüştüm.Sonra ise kendimi bura da buldum. Yani kısacası yüz bin defa dememe rağmen ve siz bunu anlamamanıza rağmen son kez söylüyorum BİLMİYORUM . Umarım o kafanız bu sefer anlamıştır ki anlamadıysa bile ilgilenmiyorum. Şimdi lütfen dışarı çıkar mısınız ? "
"Ama def-"
"Size dışarı çıkar mısınız dedim. He eğer kibarlıktan da anlamıyorsanız seve seve terbiyemi bozabilirim. Şimdi artık dışarı çıkabilir misiniz? Yoksa doktorumu çağırıp sizi zorla dışarı çıkartabilirim. "
Adam galiba daha fazla çeneme dayanamadığı için kafasını olumlu anlamda sallayıp odadan çıktı.
Polisin çıkmasıyla birlikte kapı tekrar açıldı.
Polis zannedip tam sövmeye başlıyacaktım ki iremi kafasını gördüm.
"Girebilir miyim ?"
İremin bu lafına gözlerimi devirip yatağa iyice yaslandım.
"Sence ? "
"Bu lafını evet anlayıp giriyorum. "
İremin bu lafıyla tekrar bir göz devirme . Bu aralar çok göz deviriyorum. Canım mavi gözlerim bozulacaklar.
Aklıma birden tunanın attığı mesaj gelince ireme döndüm.
"İrem telefonumu uzatır mısın?"
İrem komidinin üstündeki telefonumu alıp bana uzattı.
"Hayırdır ne yapacaksın ?"
Omzumu silkip
"Tunayı arıyıcam. Mert onun yanındaymış. Kim bilir merte ne yapmıştır. "
Lafımı bitirmemle iremin yüzünde kızgın bir ifade oldu .
"Merti mı düşünüyorsun ? İnanmıyorum sana . O seni az kalsın öldürücekti. Ama sen hala onu düşünüyorsun . Kendine gel defne . "
"İrem, Mert'in bir suçu yok. Bütün suç ben- "
"Nasıl sende ya nasıl . Sen mı öldürdün yağızı "
"BEN ÖLDÜRMEDİM AMA BENİM YÜZÜMDEN ÖLDÜ . ANLA ARTIK BUNU . KABULLEN . YAĞIZ BENİM YÜZÜMDEN ÖLDÜ !!"
Gerçekler bir kez daha yüzüme çarparken kalbim bir kez daha kırıldı.
Gözyaşlarını tutamazken karşımdaki kişiyi kırdığımdan bir haberdim. Hem de o kişi İrem ise...
"Niye o kalın kafanıza gerçekleri sokamıyorsunuz!? Niye hala gerçekleri idrak edemiyorsunuz!?
Yağız öldü hem de benim yüzümden anlıyor musun !? O kalın kafan bu bilgiyi algılıyabiliyor mu ? Ki algılamasa bile umrumda değil. Artık ilgilenmiyorum. Anlatabildim mı ?"
İremin gözünden düşen her bir damla sanki benim temini yakıyordu. Daha yeni yeni ne yaptığımı idrak ederken yerinden kalkmış olan iremin kolunu tuttum.
"İrem... Ben özür dilerim. Ne yaptığımı bilmiyorum. Bu olaylar benim için ... çok fazla. Ben kimsenin benim yüzümden ölmesine dayanamam. Zaten Yağız gitti bari sen gitme . Lütfen."
İrem kolunu elimden kurtarıp üstüme doğru eğildi .
"Biliyor musun ? Aslında dediklerinin hepsi doğru . Yağız senin yüzünden öldü . Onu seviyordum. Hemde çok. Ama biliyordum. O seni seviyordu, bunu dışardan bakan bir kişi bile görebilirdi. Seni o zaman öldürmek istedim..."
İremin anlattıklarıyla donup kalırken İrem devam etti ,ama bu sefer kollarını bana dolayarak.
"Ama işte orada küçük ama benim için büyük bir ayrıntı vardı. O öldürmek istediğim kişi sendin. Benim öz kardeşim yerini koyduğum kişi. Can dostum olan kisi . Zaten bu düşünceyle aklımdaki bütün o kötü düşünceler uçup gitti. Ve şimdi bu olayıda beraber atlatıcaz tamam mı ? Ben senin her zaman yanında olucam. "
İremin lafını bitirmesiyle kapı birden açıldı ve uzayın sesi duyuldu
"Sevgi çemberi ? Hemde bensiz ? Hiç yakıştıramadım" diyip kollarını iremin üstünden bana doladı . Böylelikle sevgi çemberimiz tam-
"Aaaa sevgi çemberi hem de bensiz ? Açılın bende geliyorum . "
Tunanın sesini duymamla yüzümde bir tebessüm oluştu . Tuna da kollarını uzayın üstünden bize doladı.
Ne zaman tunayla bu kadar yakın olduk bilmiyorum ama onu seviyordum. Tabi arkadaş olarak .
Veeee bu sefer sevgi çemberimiz tamamen tamamlandı .
İşte benim ailem de bunlardı. Bu kötü olayların hepsini bu küçük ailemle atlatıcaktım . Ve yağızın intikamını o psikopattan alıcaktım.....
