KINGDOM HIGH

Chapter 33

Chapter 33 - Her Pain

Aki P.O.V

Di ko mapigilang hindi umiyak. Di ko maiwasang maawa. Sobrang sakit lang na ang isa sa mga kaibigan ko ay mawawala sa amin. Pero hindi lang ako ang nagdudusa..

"Aki... She told me to be strong.." Ang humihikbing saad ni Tiffany habang nakaluhod sa damuhan na punong puno ng dugo..

Wala akong magawa kundi ang maawa.. Naiinis ako dahil ni minsan hindi ko manlang inisip na magkakaganito ang sitwasyon namin.. Naging kumportable ako sa mga kakayahan ng bawat kaibigan ko.

"Hush... Tiffany your sister wouldn't want you to cry all day, all night... Please... Calm down.. I know we've been through a lot.. And your sister too.. We all bear the pain that was left behind Brittney's death.. Tama na.. " Ang pagpapakalma ko sakanya..

Pinapalibutan kami ng mga estudyante ngayon sa field.. Dahil sa field mismo naganap ang karumaldumal na pagpaslang sa kanyang kapatid..

"We were still good last night.." Ang sabi niya pero bigla siyang napatingin sa mga bangkay ng mga JADE KILLERS na hinihila na para ipunta sa decomposition site..

Biglang tumayo si Tiffany at nagmarch papunta sa kinaroroonan ng mga katawan..

"Tiffany.." Pagtawag ko pero di siya lumingon o huminto.. Kaya sinundan ko siya kaagad.

"Tiffany!" SIgaw ko pero nagmistulang bingi si Tiffany..

Hanggang sa bigla siyang tumigil sa tapat ng isang katawan. At saka siya lumapit dito..

"It's a good thing you died. Cause if you were alive.? I will be your worst nightmare." Ang sabi nito.

Nakakakilabot ang boses niya. Hindi ko siya nakilala sa mga sandaling iyon..

"Tiffany.. Let's go." Ang pagyaya ko dito at hinawakan siya sa braso. Pero nagulat ako nang bigla niyang hinawi ang kamay ko

"No.. We'll talk." Ang sabi nito. Bigla niyang inapakan ang ulo ng bangkay ng lalake.

"TIFFANY!" Ang singhal ko dito pero wala siyang ginawa kundi ang titigan ang mukha ng inaapakan niya..

"I could crush your head right now.." Ang sabi nito. "But consider yourself lucky cause your already dead.. And I don't do double kills." Ang sabi nito saka niya tinanggal ang paa niya sa ulo nito.

Agad siyang tumalikod dito at nakita ko kung paano ang reaksyon ng mukha niya.. It was all blank.. Walang ka emosyon emosyon siyang naglakad palayo.. Agad ko siyang sinundan..

~~~

Pagkarating namin sa dormitory ay agad ko siyang pinaupo sa sofa.

"Diyan ka lang okay? I'll prepare some coffee." ang sabi ko at saka ako nagpunta sa kusina.. Pero nang mapadaan ako sa tapat ng pinto ng kwarto ni Stella ay natigilan ako.