"Ξέρεις όλα αυτά πως δεν ακούγονται καθόλου όπως νομίζεις. Απλά παραδέξου πως ο Luke προσπαθεί να χαλάσει την φιλία σας. Το θέμα μας είναι να μάθουμε γιατί" είπε η Άρτεμις καθώς πηγαίναμε στο σχολείο
"Δεν προσπαθεί να χαλάσει τίποτα, απλά είναι λίγο... περίεργος" είπα διστακτικά. Δεν ξερω γιατί τα κορίτσια προσπαθούν να με πείσουν πως ο κάτι τρέχει μαζί του, εγώ έτσι τον θυμάμαι και έτσι θα μείνει
"Ποια συμφώνει πως η Ανδριάνα πρέπει να μιλήσει μαζί του;" είπε η Ελένη και όλες σήκωσαν το χέρι τους στον αέρα
"Δεν με νοιάζει ο Luke κορίτσια. Μπορεί να κάνει ότι θέλει" είπα και τις κοίταξα στα μάτια. Εκείνες έδειχναν τρομαγμένες και κοίταγαν από πίσω μου. Γιατί έχω άσχημο προαίσθημα για την έκφραση τους;
"Καλημέρα" είπε ο Calum και δίπλα του στεκόταν ο Luke και με κοιτούσε σαν να είχε παρεξηγηθεί με τα λόγια μου. Δεν είναι δυνατόν να άκουσε αυτά που είπα, είναι;
"Καλημέρα, και στους δύο" είπα αλλά ο Luke γύρισε την πλάτη του και προχώρησε μόνος του μπροστά από εμάς
"Πάντα εγώ φταίω" είπα σιγά αλλά η Μαργαρίτα που στεκόταν δίπλα μου με ακουσε
"Δεν φταις εσύ, αλλά θα σου πρότινα να του μίλαγες" είπε και με έσπρωξε προς τα μπροστά. Μακάρι να πάνε όλα καλά...
"Τι έχεις;" τον ρώτησα και εκείνος με κοίταξε με το ψυχρό και απόμακρο βλέμμα του
"Νομίζω πως πριν λίγο είπες πως δεν σε νοιαζει" απάντησε και συνέχισε να προχωράει χωρίς να με ξανακοιτάξει
"Μπορείς να μην το κάνεις όλη την ώρα αυτό;" είπα αρκετά εκνευρισμένη
"Ποιο πράγμα Ανδριάνα;" σταμάτησε να περπατάει και με κοίταξε
"Όλο αυτό που κάνεις! Την μία ούτε καν που μου μιλάς και την άλλη κάνεις τον παρεξηγημένο ενώ εγώ έπρεπε να έχω παρεξηγηθεί όχι εσύ" του είπα και εκείνος δεν απάντησε απλά έκανε νόημα στους υπόλοιπους να συνεχίσουν
"Δεν αξίζει καν να απαντήσω" είπε και μου γύρισε την πλάτη του
"Όχι, αξίζει. Μπορείς επιτέλους να μου εξηγήσεις γιατί μου μιλάς τόσα άσχημα;" ρώτησα και εκείνος χαμογέλασε, αλλά όχι για να δείξει χαρά! Το χαμόγελο ήταν τόσο ειρωνικό...
"Επειδή έτσι αξίζει να σου συμπεριφέρονται" απάντησε και συνέχισε να προχωραει. Θέλει να αρχίσει τσακωμό;
"Και γιατί μου αξίζει" είπα και εκείνος σταμάτησε απότομα τα βήματα του. Γύρισε και με κοίταξε

YOU ARE READING
The Boy With The Blue Eyes {Luke Hemmings}
Fanfiction"Και μόνο που σε βλέπω μου χαλάει η όρεξη, οπότε δεν χρειάζεται να ρωτάς. Και να μην σου θυμίσω για το χθεσινό χαστούκι" είπε χαμογελώντας με το πιο ψευτικό χαμόγελο που θα μπορούσε κάποιος να έχει. "Χθες δεν ευθυνόμουν εγώ που ουσιαστικά με έβρισες...