Chapter 58

67 13 2
                                    

"Απλά δεν ξέρω να χορεύω, και σήμερα όταν θα ανακοινώσουν τα αποτελέσματα αν βγω βασιλιάς του χορού δεν θα ξέρω πως να χορέψω με την βασίλισσα μου. Πέρυσι αν θυμάσαι δεν χόρεψα αλλά φέτος που θα είμαστε μαζί θέλω να προσπαθήσω" είπε και εγώ χαμογέλασα

"Ξέρεις ότι με κατατρόμαξες; Περίμενα πως θα μου έλεγες ότι κάποιος έπαθε κάτι! Είμαι σίγουρη πως θα κερδίσεις εσύ αλλά έτσι κι αλλιώς δεν θα βγω εγω βασίλισσα οπότε δεν θα χορέψεις μαζί μου... Αλλά δεν πειράζει το θέμα είναι να περάσουμε καλά σήμερα και να διασκεδάσουμε όσο περισσότερο μπορούμε" απάντησα και εκείνος με πλησίασε. Έβαλε το ένα χέρι του στο πίσω μέρος του λαιμού μου και το άλλο στην μέση μου και με τράβηξε πάνω του. Ακούμπησε τα χείλη του πάνω στα δικά μου και με φίλησε γλυκά.

"Για εμένα πάντα θα είσαι το καλύτερο από όλα τα κορίτσια, δεν με νοιάζει αν θα σε ψηφίσουν οι άλλοι ή όχι γιατί εγώ σε ψηφίζω και σε θέλω στην ζωή μου. Με έχεις αλλάξει και έχω γίνει καλύτερος από την μέρα που μου έδειξες οτι πραγματικά νοιάζεσαι. Σε ευχαριστώ που είσαι εσύ" είπε και με ξαναφίλησε, τραβώντας με στο κάθισμα του.

"Δεν ξέρω τι να πω, είσαι μια χαρά όπως είσαι και δεν χρειάζεσαι ούτε εμένα ούτε κανένα για να είσαι ο καλύτερος" απάντησα και τον φίλησα. Έβαλε και τα δύο χέρια του στην μέση μου και με φίλησε για άλλη μία φορά.

"Δεν νομίζω πως έχουμε αρκετό χώρο μέσα στο αυτοκίνητο" απάντησα γελώντας και του έδειξα το πόδι του το οποίο βρισκόταν πάνω από τις ταχύτητες.

"Παρόλο που θέλω να συνεχίσουμε αυτήν την ευχάριστη 'συζήτηση' δεν θέλω να αργήσουμε στον χορό. Α! Κάτι άλλο που ήθελα να σε ρωτήσω, εσύ διάλεξες το φόρεμα που φοράς;" με ρώτησε γελώντας και με κοίταξε

"Ναι! Γιατί όλοι πιστεύετε πως δεν έχω γούστο;" είπα και τον κοίταξα στα μάτια περιμένοντας για την απάντηση του αλλά αντί γι αυτό με φίλησε και άρχισε να οδηγεί χωρίς να πει τίποτα άλλο. Φτάσαμε πολύ γρήγορα στο σχολείο και πήγαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων όπου αρκετά άτομο χόρευαν και μιλούσαν μεατξύ τους.

Ο φωτισμός ήταν χαμηλομένος ώστε να είναι η ατμόσφαιρα ρομαντική και τα τραγούδια που έπαιζαν ήταν για δύο άτομα. Ο Luke και εγώ μπήκαμε στην αίθουσα, τα μάτια όλων ήταν πάνω μας.

"Νιώθω κάπως περίεργα" παραδέχτηκα και εκείνος κοίταξε γύρω του. Κατάλαβε κατευθειαν τι εννοούσα και έβαλε τα χέρια του στην μέση μου και άρχισε να κουνιέται απαλά, τον αγκάλιασα και ακολούθησα τα βήματα του.

The Boy With The Blue Eyes {Luke Hemmings}Where stories live. Discover now