"Για ποιο λόγο μας έφεραν σε ένα δάσος; Τι στο καλό υποτίθεται πως θα κάνουμε εδώ;" ρώτησα και ο Luke ο οποίος στεκόταν δίπλα μου χαμογέλασε. Φαινόταν χαρούμενος, μου αρέσει περισσότερο όταν χαμογελάει.
"Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις στην φύση. Μπορούμε είτε να καθίσουμε κάπου και να μιλήσουμε, είτε να περπατήσουμε" είπε χαμογελώντας η Μαργαρίτα και ψιθύρισε κάτι στην Άφρο, η οποία ευτυχώς δεν είχε κανένα πρόβλημα
προσαρμογής στην παρέα.
"Εγώ λέω να πάω λίγο στην Αθηνά. Δεν ξέρω γιατί σας συμπεριφέρεται έτσι αλλά θα το μάθω. Τα λέμε μετά" είπε η Άφρο και με αγκάλιασε πριν φύγει τρέχοντας
"Ανδριάνα" μου ψιθύρισε ο Luke και εγώ γύρισα να τον κοιτάξω. Τα μάτια μας συναντήθηκαν.
"Τι έγινε Luke;" τον ρώτησα και εκείνος χαμογέλασε και δάγκωσε το κάτω μέρος τον χειλιών του σαν να ήταν νευρικός ή κάτι
"Θέλεις να πάμε μία βόλτα; Οι δυο μας" είπε και με κοίταξε
"Ναι περίμενε" του ψιθύρισα. "Εμείς επιστρέφουμε σε λίγο" φώναξα και όλοι μας κοίταξαν
"Που πάτε;" ρώτησε η Αρτ γεμάτη απορία
"Θέλουμε να μείνουμε λίγο μόνοι μας" είπε ο Luke και εγώ κοκκίνισα..
"Τα λέμε, μην χαθείτε" απάντησε γελώντας ο Ashton και συνέχισε να προχωράει μαζί με τους υπόλοιπους
"Έπρεπε να πεις το τελευταίο;" τον ρώτησα και εκείνος έγνεψε. "Τέλος πάντων τι θέλεις να κάνουμε τώρα;" ρώτησα
"Θέλω να έρθεις λίγο πιο κοντά" είπε χαμογελώντας
"Και γιατί να το κάνω αυτό;" είπα γελώντας. Κατάλαβα τι εννοούσε απλά θέλω να το διασκεδάσω λίγο
"Καλά άστο αφού δεν θες" είπε και γύρισε από την άλλη πλευρά
"Luke, κοίταξε με" είπα αλλά δεν γύρισε "Σε παρακαλώ" είπα και γύρισε. Αρχίσαμε να πλησιάζουμε ο ένας τον άλλον μέχρι που τα χείλη μας ενώθηκαν. Έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση μου και με τράβηξε πιο κοντά του.
"Δεν σε πειράζει, έτσι;" με ρώτησε καθως με κοίταξε
"Εμ όχι;" είπα χαμογελώντας και εκείνος συνέχισε να με φιλάει. Ύστερα από μερικά λεπτά αρχίσαμε να προχωράμε στο δάσος...
"Ξέρω πως δεν υπήρξα σωστός απέναντι σου και κατάλαβα πως δεν ένιωθες έτοιμη να μου πεις ότι με αγαπάς με τον τρόπο που στο είπα εγώ, δεν χρειάζεται να πιέζεσαι. Είλικρινά μόλις μου είπες ότι έκλαιγες τρελάθηκα Ανδριάνα και εγώ περίμενα πως άρχισες να με μισείς μετά από όσα σου είπα" είπε και με άφησε έκπληκτη. Είναι λίγες οι φορές που πραγματικά λέει αυτά που σκέφτεται και υποθέτω αυτή είναι μία από αυτές τις φορές.
VOUS LISEZ
The Boy With The Blue Eyes {Luke Hemmings}
Fanfiction"Και μόνο που σε βλέπω μου χαλάει η όρεξη, οπότε δεν χρειάζεται να ρωτάς. Και να μην σου θυμίσω για το χθεσινό χαστούκι" είπε χαμογελώντας με το πιο ψευτικό χαμόγελο που θα μπορούσε κάποιος να έχει. "Χθες δεν ευθυνόμουν εγώ που ουσιαστικά με έβρισες...
