Chapter 27

142 15 3
                                    

"Δηλαδή ο Luke έχει αρχίσει να γίνεται καλός μαζί σου; Πάντως εγώ δεν τον πολυεμπιστεύομαι, μου φαίνεται πως κρύβει πολλά, αλλά όχι με την έννοια προσωπικά της οικογένειας κτλ αλλά πράγματα που έχει κάνει" είπε η Μαργαρίτα και κάθισε στο κρεβάτι της Ελένης δίπλα από την Άρτεμις

"Μήπως έχει κάνει και καμία δολοφονία; Σοβαρεψου λίγο ρε, είναι σαν και εμάς απλά έχει την δική του ιστορία. Δεν φαντάζεστε πόσο γλυκός μπορεί να γίνει" απάντησα χαμογελώντας

"Μην αρχίζεις πάλι, την γνώμη μου την ξέρεις! Ο Calum είναι πολύ καλύτερος από τον Luke και φαίνεται προς πραγματικά νοιάζεται, άσε που εσείς οι δύο κάνετε το τέλειο ζευγάρι" απάντησε η Αρτ και μου έκλεισε το μάτι. Ελικρινά δεν ξέρω τι να της πω, ξέρουν πως νιώθω και για τους δύο και αυτό δεν με βοηθάει και τόσο

"Κοιτάξτε για να λέμε την αλήθεια και ο Luke είναι κούκλος-" είπε η Ελένη αλλά εγώ την σταμάτησα πετάγοντας της το μαξιλάρι από το κρεβάτι της

"Μπορούμε να μην αναλύσουμε άλλο αυτό το θέμα; Αρκετά με τα δικά μου! Ας πούμε για κάτι άλλο πιο σημαντικό από αυτό. Για παραδειγμά, την Δευτέρα θα έρθει η Αφροδίτη από την ανταλλαγή μαθητών. Δεν ξέρετε πόσο θέλω να την φιλοξενήσω!" απάντησα και ξανακάθισα στην θέση μου με ένα πλατύ χαμόγελο

"Άντε επιτέλους να δούμε αυτήν την Αφροδίτη, παρόλο που επικοινωνείς τόσο καιρό μαζί της μέσω email ποτέ δεν μας έδειξες μία φωτογραφία της!" είπε η Αρτ και με κοίταξε με παράπονο στην φωνή της

"Ούτε εγώ την έχω δει αλλά από τα email της φαίνεται να είναι πολύ καλό και γλυκό κορίτσι" απάντησα και όλες γέλασαν

"Ναι όπως είχε γίνει με την Μαρία; Και τώρα κάνει παρέα με την Αθηνά" είπε γελώντας η Μαργαρίτα

"Εντάξει και εγώ μία φορά έκανα λάθος, φαινόταν πολύ καλή! Που να ήξερα πως ήταν το εντελώς αντίθετο;" απάντησα και σηκώθηκα όρθια

"Που πας;" με ρώτησε η Ελένη με απορία

"Δεν θέλω να αργησουμε, είμαστε έτοιμες και μέχρι να έρθει το λεωφορείο θα κάνουμε αρκετή ώρα οπότε πάμε! Ααα μετά θα βγούμε ή όχι;" ρώτησα και όλες τους μου χαμογέλασαν και έγνεψαν θετικά

[Στην συναυλία]

"Ήρθες μωρό μου" είπε χαμογελώντας ο Calum και με αγκάλιασε

"Ήρθα, νομίζεις θα έχανα εσένα να παίζεις μπάσο και να τραγουδάς;" τον ρώτησα και τον αγκάλιασα για μία ακόμα φορά

The Boy With The Blue Eyes {Luke Hemmings}Où les histoires vivent. Découvrez maintenant