The Boy With The Blue Eyes {Luke Hemmings}

"Και μόνο που σε βλέπω μου χαλάει η όρεξη, οπότε δεν χρειάζεται να ρωτάς. Και να μην σου θυμίσω για το χθεσινό χαστούκι" είπε χαμογελώντας με το πιο ψευτικό χαμόγελο που θα μπορούσε κάποιος να έχει.
"Χθες δεν ευθυνόμουν εγώ που ουσιαστικά με έβρισες" είπα και όλοι έμειναν αμίλητοι.
"Μα είπα την αλήθεια. Παίζεις μπροστά στα μάτια όλων μας με τους φίλους μου, πως μπορώ να αφήσω κάτι τέτοιο;" το γεγονός ότι όλα αυτά τα λέει ήρεμα και με χαμόγελο με κάνει να θέλω να τον χτυπήσω ακόμα περισσότερο.
"Είσαι ηλίθιος; Με ποιον έπαιξα; Ούτε να μιλήσουμε δεν μπορούμε... Γιατί μου συμπεριφέρεσαι έτσι;" είπα προσπαθώντας να συγκρατηθώ από το να μην κλάψω.
"Γιατί κάθε άνθρωπος σαν και εσένα το αξίζει. Δεν σε θέλω κοντά στην παρέα μου, κατάλαβες; Θα σου έλεγα να μην έρθεις ούτε στην συναυλία αλλά έχεις πάρει ήδη τα εισιτήρια" είπε αρχίζοντας να θυμώνει.
"Ήταν κακή ιδέα να έρθω" είπα και σηκώθηκα από την θέση μου.