The Boy With The Blue Eyes {Luke Hemmings}

Chapter 63

Μετά από εκείνο το μάθημα λογοτεχνίας που ποτέ δεν έμαθα τι είπε η καθηγήτρια στον Luke, οι μέρες πέρασαν υπερβολικά γρήγορα και εγώ δεν κοιμόμουν τα βράδια. Φοβόμουν, ήξερα πως αργά ή γρήγορα στην περίπτωση μας η στιγμή θα ερχόταν και δεν είμαι έτοιμη να τον αφήσω να φύγει μακριά. Πέρασαμε τόσα πολλά αυτόν τον χρόνο και δεν θα τα άλλαζα με τίποτα. Δεν το πιστεύω πως σήμερα είναι Σάββατο και τώρα κατευθύνομαι προς την τελευταία τους συναυλία! Αυτό που με πληγώνει περισσότερο όμως είναι ότι ο Luke δεν μου έχει πει τίποτα, το αγνοεί τελείως και νομίζει πως δεν το ξέρω. Θέλω να δω τι θα κάνει την ώρα που θα φεύγει; Τι θα μου πει; Πως θα μπορέσει να βρει τα κατάλληλα λόγια για να μου πει φεύγω για πάντα από την ζωή σου;

Εγώ και ο Cal περάσαμε όλες αυτές τις μέρες μαζί, ο Luke είχε διάφορες δουλειές για τις οποίες δεν μου έδωσε παραπάνω πληροφορίες. Δεν ξέρω τι θα κάνω, αύριο έχουμε το ραντεβού μας και είναι η τελευταία μέρα που θα είμαστε μαζί. Κανονικά τώρα που τελειώσαμε τις εξετάσεις και μπορώ να πω πως τα πήγα πολύ καλά θα έπρεπε να είμαι χαρούμενη όχι να κλαίω κάθε βράδυ. Και εκείνος που υποτίθεται πως με ξέρει καλά πως δεν έχει καταλάβει τίποτα; Δεν μπορώ να τον κοιτάξω στα μάτια επειδή δεν ξέρω αν θα μπορέσω να κρατηθώ να μην κλάψω. Μπορεί στην αρχή να μην μπορούσα να του πω πως τον αγαπώ αλλά τώρα που τελικά τα κατάφερα θέλει να φύγει.

Φυσικά και χαίρομαι που ακολουθεί το όνειρο του, το ξέρω πως θα γίνουν διάσημοι σύντομα και είμαι χαρούμενη για όλους τους αλλά δεν νομίζω ο Luke να θέλει να συνεχίσουμε. Τον ξερω πολύ καλά για να κάνω λάθος. Όταν μιλάμε για θέματα αγάπης ξέρω πως δεν θα θελήσει να κρατήσει επαφή μαζί μου όσο θα είναι τόσο μακριά, επειδή είναι δύσκολο. Αλλά πως υποτίθεται ότι πρέπει να νιώσω εγώ γι αυτό; Είμαι παγιδευμένη στις σκέψεις μου και δεν μπορώ να μιλήσω στις φίλες μου γι αυτό. Έχω βαρεθεί να τις ζαλίζω συνέχεια με αυτό το θέμα αλλά τώρα που το σχολείο έχει τελειώσει σχεδόν δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Θυμάμαι στις διακοπές των Χριστουγέννων κανονίζαμε για το καλοκαίρι και τώρα τι;

"Κάποια δεν έχει καλή διάθεση αυτές τις μέρες. Θα μας πεις επιτέλους τι έχεις Ανδριάνα; Και μην μας πεις ψέματα σε άκουσα χθες το βράδυ που έκλαιγες και δεν μπορούσες να κοιμηθείς" είπε η Άφρο και όλες με κοίταξαν. Στεκόμασταν έξω από τον χόρο που γινόταν η συναυλία και δεν ένιωθα καθόλου καλά. Δεν θέλω να μπω εκεί μέσα, δεν μπορώ να τους δω να τραγουδάνε ξέροντας πως αυτή είναι η τελευταία φορά.