"Cal απλά δε μπορώ να συνεχίσω να συμπεριφέρομαι άσχημα ξέροντας πως δεν θα το παρδεχτεί από μόνος του. Αυτό που με πληγώνει περισσότερο είναι πως ενώ τα πράγματα πήγαιναν τόσο καλά αυτές τις μέρες και έδειχνε τόσο θετικός για την σχέση μας με πρόδωσε. Ο Luke είχε αλλάξει τον τελευταίο καιρό, είχε γίνει τόσο καλός και ερωτευμένος μαζί μου και τώρα τι; Έχει περάσει μία μισή εβδομάδα από το περισταστικό και αυτός τι κάνει; Συνεχίζει να συμπεριφέρεται λες και δεν έχει γίνει τίποτα" είπα και έβαλα τα χερια στο πρόσωπο μου. Ο Calum σηκώθηκε από το κρεβάτι του και μου έκανε νόημα να σηκωθώ από την καρέκλα.
"Απλά μην το σκέφτεσαι Ανδριανα, επικεντρώσου σε κάτι το οποίο σε κάνει χαρούμενη, σε κάτι που όντως σε κάνει να χαμογελάς. Ξέρω είναι ηλίθιος που δεν έχει τα κότσια να παραδεχτεί οτι έκανε λάθος που σε στεναχώρησε αλλά σκέψου πόσο χειρότερο θα ήταν να μην είχες μάθει γι αυτό!" απάντησε και με τράβηξε πιο κοντά του, κλείνοντας με στην υπέροχη αγκαλιά του
"Μα είναι χειρότερα έτσι, είμαστε ακόμα μαζί Cal δεν έχουμε χωρίσει παρόλο που αυτο θέλω να κάνω αλλά δεν μπορώ. Φοβάμαι πως θα το ματανιώσω και μετά δεν θα μπορώ να γυρίσω πίσω. Εσύ τι λες;" ρώτησα χωρίς να κουνηθώ καθόλου
"Εγώ λέω να μην το σκεφτεσαι τόσο πολύ ότι είναι να γίνει θα γίνει μωρό μου. Αν το θέλεις κάντο αν όχι μην το κάνεις. Σκέψου τα θετικά και τα αρνητικά όποια κατηγορία υπερβεί την άλλη αυτή θα είναι και η σωστή απάντηση. Τώρα επειδή πρέπει να πάω στο σπίτι του Michael μπορούμε να τα πούμε αυριο; Ευτυχώς που σήμερα είναι Παρασκευή επειδή δεν θα άντεχα να πάω και αύριο σχολείο" απάντησε και αυτομάτως χαμογέλασα. Βρήκα τι θα σκέφτομαι για να χαμογελάω...
"Cal ευχαριστώ" απάντησα και εκείνος έδειχνε κάπως μπερδεμένος
"Γιατί με ευχαριστείς;" με ρώτησε την ώρα που βγήκαμε από το σπίτι του και μπήκαμε στο αμάξι του.
"Επειδή με βοήθησες να διαλέξω, άσε με στο σπίτι μου" απάντησα και εκείνος μου έκλεισε το μάτι και άρχισε να οδηγεί.
Προς Luke: Σε ένα τέταρτο στην καφετέρια δίπλα στο σπίτι μου
Προς Ανδριάνα: Έγινε κάτι μωρό μου;
Προς Luke: Θα τα πούμε σε λίγο και σου είπα να μην με λες έτσι. Τα λέμε μην αργήσεις'
Προς Ανδριάνα: Καλά!
"Δηλαδή το αποφάσισες πως θα τον χωρίσεις;" ρώτησε ο κολλητός μου και με ξάφνιασε. Μα πως κατάλαβε την απόφαση μου; Ναι αγαπώ τον Luke όσο τίποτα και όλες αυτές τις μέρες ήμουν χάλια αλλά δεν το αντέχω άλλο αυτό, δεν αντέχω άλλο τα ψέματα.
YOU ARE READING
The Boy With The Blue Eyes {Luke Hemmings}
Fanfiction"Και μόνο που σε βλέπω μου χαλάει η όρεξη, οπότε δεν χρειάζεται να ρωτάς. Και να μην σου θυμίσω για το χθεσινό χαστούκι" είπε χαμογελώντας με το πιο ψευτικό χαμόγελο που θα μπορούσε κάποιος να έχει. "Χθες δεν ευθυνόμουν εγώ που ουσιαστικά με έβρισες...
