Secret Story {On hold}

Hoofdstuk 24'

Jade zit thuis achter de tv. Ze is net terug van Thomas. Ze heeft met hem gepraat over alles waar ze mee zat.

Aan de ene kant was ze erg opgelucht dat ze er met iemand over had kunnen praten. Aan de andere kant was ze teleurgesteld. Ze wist niet precies waarom. Het kon komen omdat ze niet ergens achter waren gekomen. Maar dat was toch ook niet het doel?

Jade besloot het er maar gewoon bij te laten.

Over de afspraak van haar broer morgen, ze moet haar broer gewoon in de gaten houden. Thomas had gezegd dat het inderdaad verdacht klonk, maar hij zei ook dat alles wel verdacht kon klinken omdat ze zo extreem oplettend zijn. Ze moet er gewoon niet te veel over in zitten had Thomas gezegd.

Eerlijk gezegd had Jade dit een slap advies gevonden. Ze moest oplettend blijven maar er niet te veel over in zitten? Jade zuchtte.

Jade werd wakker van de voordeur die open ging en na een paar tellen weer dicht viel. Ze knipperde met haar ogen en keek op haar wekker. Het was half acht. Wie in hemels naam ging er op zondag om half acht de deur uit!?

Jade keek vanuit haar bed uit het raam dat blik gaf op de voorkant van het huis. Ze zag dat haar broer over het tuin pad naar een auto liep. Niet zo maar een auto.. Het was de auto van de jongen waar hij vrijdag avond zo’n ruzie mee had gehad.

De afspraak is nu? Dacht Jade paniekerig. Ze had hier niet op gerekend. Als een gek deed ze haar kleren aan en rende ze de trap af. Vandaag maar even geen ontbijt. Ze liep naar de schuur in hun achtertuin en pakte haar fiets.

Toen ze in de voortuin kwam zag ze de auto net nog de straat uit rijden.

Links, de auto ging links af.

jade sprong op haar fiets en schuurde de straat uit, achter de auto aan. Ze voelde haar hart kloppen in haar keel. Het was eigenlijk helemaal niet haar plan om een gehele achtervolging in gang te zetten maar wat moest ze anders?

Waarschijnlijk als ze niks had gedaan, was ze weer in slaap gevallen en wakker geworden als haar broer weer terug was. Met een beetje pech had ze dan niet eens herinnerd dat ze haar broer die ochtend uit huis had horen gaan.

Jade scheurt achter de auto aan en probeert de auto niet uit het zicht te raken. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. De auto gaat nou niet bepaald zacht en Jade moet op het fietspad blijven. Het fietspad gaat een net iets andere weg dan de auto baan. Jade dacht dan ook bijna dat ze de auto kwijt was tot ze de auto ergens in de verte een bedrijven terrein op reed.

Jade racete richting het bedrijven terrein. Net toen ze de straat in reed zag ze haar broer en de onbekende jongen een gebouw binnen gaan.

Het was een lelijk grauw gebouw. Sommige ruiten waren kapot en dicht getimmerd met hout. Je kon er niet naar binnen kijken omdat de ruiten simpel weg zwart waren.

Jade kon er niet uit op maken of de ruiten zwart waren geverfd of dat er vanuit de binnenkant iets tegenaan was gehangen.

Jade liep langzaam richting het huis. Ze kon niet horen of er binnen dingen gezegd werden. Ze probeerde de deur voorzichtig te openen. Dit had geen zin, je hebt een sleutel nodig om het gebouw binnen te komen.

Jade had het natuurlijk wel verwacht maar het was het proberen waard.

Jade baalde dat ze niet naar binnen kon komen. Had ze voor niks die auto gevolgd? Ze wist in ieder geval wel waar haar broer heen was.

Jade keek nog een keer op naar het gebouw. Wat zou hier binnen zijn en wat had haar broer hier te zoeken. Jade had er alles behalve een goed gevoel bij.