GECE

KAPAK KIZI

( Multi : Tunç Aksungur 😎)

Kapının çalınması ile Azatın yüzündeki ifade kaybolup sinirlenirken ben kurtulduğum için seviniyordum. Hızla koltuktan kalkıp kapıyı açtım. Karşımda Baran'ı görünce gülümseyerek baktım.

"Müsait miydin?"

"Gel tabii. Seni Allah gönderdi." diyerek içeri aldım.

Azat, Baran'ı görünce kaşlarını daha çok çattı. Baran bizden büyük olmasına rağmen bunu bize hiç hissettirmemişti. Azatın tek arkadaşı olduğu için de onu seviyordum. Her şeyimizle ilgilenip zaman ayırıyordu.
Ben Beril'i öldü sandığım da bile başımdan hiç ayrılmamıştı.

"Beril'in ailesini buldum."

Merakla ona bakıp anlatmasını bekledik. Her zaman ki gibi sakin ve ciddi bir yüz ifadesiyle bana baktı. Bakışları bir saniyeyi doldurmadan Azat'a döndü.

"Maalesef öldü diye toprağa gömdüğümüz kadın... Levent'in sekreteri Pelin."

Duyduklarıma inanamayarak Baran'a bakarken gözlerim dolmuştu. Kafayı yiyecektim artık. Beril bunu biliyor muydu peki? Neden böyle saçma bir oyunun icerisindeydim ki ben..

"Levent mi yapmış?" diye sordu Azat.

Beni koltuğa otururken donup kaldığımı fark ettim. Baran bana iyi misin dercesine bakarken yutkundum.

"Evet. Kız Beril'i evinde saklıyormuş. Şimdi ailede ortada yok. Levent boşuna yurt dışına kaçmadı. Yakında cesetler ortaya çıkar"

"Peki.. B-beril biliyor mu?"

Sesim titrek bir şekilde çıkarken Azat sırtımı sıvazladı. Baran bana anlamadığım bir yüz ifadesiyle baktı. Bu çocukta çözemediğim bir şeyler vardı. Başında beri öyleydi aslında ama önemsememistim.

"Biliyor diye düşünüyorum. Ama Gece artık onları umursamasak.. Yani nasıl bir oyun bilmiyorum ama işin içinde Azatın babası olduğu için bi bok yapamıyoruz."

Birden o üzgün ben gitmiş yerini hırçın sinirli birini almıştı.

"Ne demek bu? Korktunuz mu?"

Azat sırtımdaki elini çekip gerilen vücudunu koltuğa yasladı. Beril artık umrumda değil diyemezdim. Yani ona karşı hala bir umudum vardı.

"Bizim hayatımız Beril'inkinden daha mı önemsiz?"

Baran'ın sorduğu soruyla kaşlarımı kaldırıp ona baktım. Levent kötü adam olabilirdi ama bu ülke de polis denen bir şey var öyle değil mi?

"Saçmalama Baran. Siz benim ailem oldunuz. "

"O zaman Levent şerefsizi ile daha fazla uğraşmaya değmez. Bu sadece bizim canımızı acıtır."

Azat'ın hiç sesi soluğu çıkmıyordu. Dönüp ona baktığımda bana ifadesiz gözlerle bakıp durdu. Konuşmasını bir şeyler söylemesini istiyordum. Sonunda isteğimi yerine getirerek dudaklarını araladı.

"Baran haklı Gece.. Hayatınızı tehlikeye atamayız. "

"Hayatınızı derken?" dedim sinirle.

"Levent beni öldürmez Gece. Ama sizi öldürür."

Sinirle ayağa kalkıp Azat'a bağırarak konuştum.

"Levent'ten korktuğunuzu bilseydim bu işi tek başıma hallederdim. Ama siz ancak birbirinize dayılık taslarsınız!"

Azat ayağa kalkıp kollarımdan tutarken sakin olmaya çalışıyordu. Kahve gözleri koyulaşmıştı hatta neredeyse siyaha dönmüştü.

"Ne yapmamı istiyorsun Gece? Leventi öldüreyim mi?  Bunu mu istiyorsun?"