GECE

SAPIK SEVGİLİM

( Multi : Gece Şahin ve Beril Gökay'ın eski zamanlarından..)

Kapının çalınması ile kızlarla olan sohbetime ara verip kapıya yöneldim. Karşımda Azatı görünce şaşkınca ona bakarken o bana sıkıca sarıldı.

"Özür dilerim.. Özür dilerim.."

Kulağıma fısıltıyla dolan sesi ile ona söylediğim sözler aklıma gelmişti. Biraz uzaklaşıp yüzüne baktım.

"Gelmemeliydin.. Dayım.."

Sözümü kesip "Dayı'nın çıktığını görünce geldim. Senden daha fazla uzak kalamam."

"Sen evimimi izliyorsun? "

İçerden kızların sesi geldiğinde Azatı içeri alıp kapıyı kapattım. Azat belime sardığı ellerini hiç bırakmadan bana baktı.

"Kızgınmısın bana?"

Aslında onun suçu yoktu. Babası yüzünden ona kötü davranamazdım.

"Hayır.. Hadi gel kuzenlerimle tanıştırayım seni."

Kolunu çekiştirip salona girdiğimizde kızlar Azat'a hayran hayran bakıyorlardı.

"Kızlar bu Azat.. Azat bu Yeliz ve buda Yeşim."

Onları tanıştırıp oturduk. Kızlar Azatı soru yağmuruna tutmaya başlamıştı.

Yeliz "erkek kardeşin felan var mı?" diye sordu.

"Hayır bir ablam var."

Azat gülümseyerek cevaplarken ablasını hiç görmemiştim. Acaba o nasıl biriydi?

Yeşim "Gece'yi kendine nasıl aşık ettin?"

Ne cevap verecek bende merak etmiştim. Ona merakla bakarken oda dönüp bana baktı.

"Aslında.. Hiç iyi anlaşan biri değildik. Bana laf sokmadan duramazdı. Ama bu yakışıklılığa daha fazla dayanamadı.."

Kızlar gülerken ben Azat'a kaşlarımı kaldırarak baktım. Tamam yakışıklı olabilir ama ona aşık olmamın sebebi benim koruyup kollaması, sahiplenmesiydi..

"Sevgilimi artık rahat bırakabilir misiniz?"

Azat beni kendine çekip elini omzuma atıp saçlarıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Tamam tamam.. Nasıl olsa artık buradayız onu tanımak için bayaa zamanımız olacak.."

Yeşim'in lafını duyan Azat bana soran gözlerle baktı. Ne demek istediğini anlayıp konuştum.

"Kızlar yaza kadar benimle kalacak." diye açıklık getirdim.

"Dayın gidecek yani?"

Kızlar gülüşüp "Rahat ol eniste gidecek babam 2 gün sonra.."

"2 gün mü?"

Azat 2 gün sabredebilirsin bence yani. Ne yapayım adamı kovacak halim yoktu. Ayağa kalkıp Azatı da peşimden odama sürükledim.

"Sana küçük bi valiz hazırlamalıyız.."

Odama girmemle Azatın beni kapıya yapıştırması bir oldu. Başını boynuma gömüp öperken kokumu içine çekiyordu.

"Beril Levent'in yanında isteğiyle kalmıyor Azat.. Onu bir şeyle tehtid ediyor olmalı."

Söylediklerimi duyunca başını boynumdan kaldırıp bana baktı.

"Bende öyle sanıyorum o yüzden ailesini arıyor Baran.. Levent pisliği onlarla tehdit ediyor olabilir."

O bu konuda benden daha mantıklı düşünebiliyordu. Küçük bir spor çantası çıkarıp dolabımda Azat'a ayırdığım bölümden ona bi kaç elbise koydum. O ise beni izlemekle yetiniyordu. Onun varlığına o kadar çok alışmıştım ki..
Onsuz nasıl uyurum bilemiyordum.