Again
Mikko’s POV
Nakita ko si Pochi sa gym… parang may hinahanap… nang makita nya ako, pumunta naman sa tabi ko… kaya tinanong ko kung bakit siya nandito… pero wala lang ang sagot … wew…
Muntik muntikan ng umalis si Pochi kagabi…. Buti na lang napigilan ko pa… ayoko talagang umalis siya kasi napalapit na siya sa’kin or should I say… I LIKE HER… hindi ko nga alam kung paghanga pa ba ito o…. pagmamahal na!! SHIK!! Ang corny ko! Grabe! Tumingin ako sa kanya, ang cute nya oh! Parang may kausap siya pero wala naman… haha… sabihin ko na kaya sa kanya na…
“Alam mo Pochi…. Mahal kita…”
>____< iniisip ko pa lang…. sinabi na ng bibig ko! LANGYA!
Babawiin ko ba??
“joke.. ^____^”
SHIK! Nasabi ko na! binawi ko pa!
“Syempre mahal kita bilang kapatid…”
Tsss !!! LANGYA Mikko! Isa kang malaking TORPE!!!!
“sige kuya… aalis na ako…” sabi niya tapos tumayo na…
Sana hindi siya nailang…
Nung uwian na…
Sa may gate ko na siya hihintayin… habang naghihintay kay Pochi… nakita ko si Hanzel… pweh!ano ba yan!nahawa na ako kay Pochi…
Lumapit siya sa’kin pero di ko pinansin…
Naiinis ako sa kanya kasi dahil sa kanya, muntik ng umlis si poxhi…
Hinawakan nuya bigla kamay ko… WOW! FC!! Tinanggal ko bigla yung paghawak niya…
“Princess, ayoko munang makita ko… kung pwede lang?” sabi ko…
Prinangka ko na…
Naiirita na talaga ako eh… badtrip! Dalawanf oras ako naghintay kay Pochi sa may gate…
Ang tagal naman nun… kaya pumasok ako… pero wala na akong estudyanteng nakita…
Baka umuna na?? Grabe!
Hindi manlang nagpahatid….
Pag-uwi ko… wala pa siya…. San na yun? Day off naman siya…
Pumunta muna ako sa kwarto ko...
Hindi ko makalimutan yung sinabi ko kanina…
Shik!! Ang torpe ko talaga! Ganito pala kahirap umamin! Hindi naman kasi akosanay eh!... Pero sige! Para kay Pochi!
Aamin ako…
Nakaharap ako sa pinto ko…
“Pochi… mahal kita… mahalin mo ako ha?” panget!!
Sa totoo lang, hindi ko alam kung anong ginagawa ko…
“Mahal na mahal kita Pochi!” Baduy!!
Hindi ko rin alam kung bakit ginagawa ko to…
“I love you… Pochi… gusto kong malaman mo to…”
Haay!! Ano ba!!
Umupo ulit ako sa may kama ko…
Basta kahit papano na lang… bumukas yung pinto…
Si Pochi na siguro yun papaakyat na siya….
Sige! Bahala na! basta sasabihin ko na kung gaano ko sya…
Pagbukas ko ng pinto… kita ko may hawak siyang teddy bear…
“kuya oh… bigay ni Daniel…”
