LOVE IS A JOKE

234 3 2
                                    

LOVE IS A JOKE

POCHI’S POV

Papunta na ulit ako sa school, si Daniel kasi eh… may sasabihin daw siya sa’kin…

Ang tagal na rin pala simula ng makilala ko si kuya… dati gustong-gusto kong makausap yun, ngayon hindi ko na makausap… hehe… nagiging torpe ako… hindi ko nga alam ang gagawin kung sakaling makakasalubong ko siya… pag sa bahay naman nila… sobrang late na ako nauwi kaya siguro tulog na siya… in short, wala pa ulit kaming communication , kung meroon man isang tanong , isang sagot… yun lang…

Nasa school na ako… punta na ako gym… dun daw kami magkikita ni Daniel eh… Pag dating ko sa gym…

“Mahal kita… manhid ka ba? bakit hindi mo maramdaman?”

O____O teka ala ko yun ah?

“kung alam mo lang na nasasaktan ako kapag iba ang kasama mo…!!”

O____O yun na nga!!

Yun yung entry namin para sa Theaterific… sinilip ko yung nasa stage… ang galing mag-act ni kuya... sana sakin na lang niya sinasabi yun…

Biglang may tumapik sa likod ko…

O___O “Daniel…?!”

“May sasabihin ako sayong importante..”

Lumayo kami sa gym kasi daw madami daw tao dun… ano ba kasing sasabihin nito…

Huminto kami sa tapat ng hall..

“aaminin ko na kung sino si Mr. Yoso…”

O____O ha??? ano daw? Nabingi yata ako….

“Pochi….”

O___O bakit hindi ako makaimik?

“Si………………. Si…………………. Si Mr. Yoso ay………………………….”

Sino? Alam kong nag-eexpect ako na si kuya kahit na alam kong hindi… pero sana siya…

“Si Mr. Yoso ay…”

Sino kasi!... O___O

“Ako…..”

O____O

“I…. Ikaw?”

“Pasensya na… Masyado akong torpe kaya hindi ko masabi sayo ng harapan pero ngayon, sasabihin ko na… Pochi… mahal kita… mahal na mahal kita…”

O____O si Daniel si Mr. Yoso? Kilala ko na pero bakit hindi ako masaya? Kasi nag-expect ako…? Inexpect ko na si Mr. Yoso ay si Kuya?... kahit alam kong imposible… siguro hindi si kuya ang taong para sa’kin… siguro si Daniel…

Tama na ang pag-eexpect…

Umuw na kami… nasa may sofa ako… hindi ko alam kung anong dapat gawin, parang wala sa wisyo gumalaw ang katawan ko… Maya-maya… dumating si Kuya…

MIKKO’s POV

Pagpasok ko ng pinto… nabungaran ko si Pochi… shock nga siya eh… hindi ko alam kung bakit… tapos bigla siyang nagsmile…

“Kuya, kilala ko na si Mr. Yoso…”

O___O haa?? Ah…. Uh….. hm….

“Si Daniel pala si Mr. Yoso…” sabi pa niya…

a-anong si Daniel? Ha?? panong bakit?...

Nagsmile ulit sya…

“sabi ko na nga ba…! kaya pala ang gaan ng loob ko kay Daniel… baka siya na ang nakatakda para sa’kin…”

nang dahil sa ballpenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon