panibagong araw na ulit! Haay!
"POCHI!!!!!!"
HALA! Si Ate Irene... tinatawag ako...
"Nasaan na yung article mo?" tanong ni Ate Irene, EIC ng club, nang makita nya ako...
Naku! oo nga pala! May assigned article nga pala ako... PAKTAY!!! di ko nagawa... TT^TT...
"Ha?" ang tanging nasabi ko...
"Yung article mo?... nasaan na??" ulit pa niya...
"Ah... eh..." TT^TT
"Hindi mo nagawa no?"
>_< naku naman pano nya nahulaan? TT^TT
"Ate kasi ano eh..."
Biglang dumating si kuya
"GOODMORNING" sigaw ni Kuya...
"Oh, ate Irene, bakit ganyan itsura mo? dugtong pa niya...
sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit yun ang tanong ni Kuya, eh, hindi naman sambakol ang mukha ni Ate Irene...
"eh kasi si Pochi, ang tagal na nung article nya, di pa rin nya naipapasa, kailangan na yun iencode by this afternoon..."
Napatingin sakin si Kuya, tumungo lang ako... kasalanan ko naman eh... masyado ko kasing iniisip si.............. haist.... ayoko nang banggitin ang pangalan niya...
"Hayaan mo na ate Irene... ngayon lang naman siya ganyan di ba.... Ako ng bahala dyan...."
"sige... basta... kailangan na yan mamaya... ikaw ang hahuntingin ko mamaya Prince ha!"
"Sure ate!"
Nilapitan ako ni Kuya...
"Ayos ka lang?" tanong niya...
"syempre naman... ^___^" haha?? siguro ayos lang...
"Pochi... kilala kita... hindi ka naman ganyan dati ah?"
"ha?? hehe..." wala akong masabi...
"Dati, pag may inassign sayo, maya-maya lang tapos mo na... bakit ngayon..."
Hindi ko na siya pinatapos sa sinasabi niya... nagsalita na din ako..
"ah kuya, sige po, una na po ako... baka kasi nandun na si prof eh..." tapos dirediretso na ako, hindi ko na siya pinaimik...
Haay! Ano ba kasing nangyayare sayo Pochi!!! lalaki lang yan! Hindi ka dapat maapektuhan!! TAMA!!! KAJAA!!!!!
Umupo na lang ako... biglang dumating si Daniel...
"Oh, Pochi, bat malungkot ka ata? What's the matter?..." tanong ni Daniel...
tumingin ako sa kanya...
"Matter?? Matter is anything that has mass and occupies space... ^____^" sagot ko... tahehehe...
"-___- WANGAK..." sabi nya... tahaha...
"oh? bakit?"
"pansin ko lang na madalas kang malungkot... baka, may maitutulong ako..."
"haha... hindi.... wala toh... ^__^"
Nakakataba naman ng puso... meron sin palang nag-aalala saken bukod kay kuya... kaso... yun taong guto kong mag-alala sakin... sya namang walang pakialam... haha! TAE POCHI emotera queen ka na naman! >___<
* * * * * * *
Problema ko ngayon... paano ko tatapusin ang erticle ko eh hindi pa nga nasisimulan? haysh naman! hm.... esep...!
"Pochi..." - si Kuya
"Oh Kuya?"
"Kamusta article mo?"
"Eto, blanko pa din...hehe"
"Oh? nakukuha mo pang tumawa? iba ka talaga... ikaw na!"
"hehe..."
"pero... hindi ka pa rin nakakaisip nang isusulat..." -si Kuya
"eh, wala kasi ako maisip eh... hehe..."
"sige! kaya mo yan!"
"tama!! hehe..." sana...
* * * * * * *
Sinamahan na ako ni Kuya sa locker... habang naglalakad, nakasalubong namin si Daniel, kaagad niya akong binati,...
"Hi Pochi! Oh smile na ha..." sabi niya, ngumiti lang ako... tapos bigla akong hinila ni Kuya...
anong problema niya? hehe...
