Siyah Aşkına!

1. Bölüm

******
Sonunu bilmediğimiz yollar belki de sonsuzluk. Nasıl ilerleyebiliriz? Yavaş adımlarla yürüyerek, sağa sola bakmadan koşarak, belki de hep geriye bakıpta ilerlemeye çalışmak. Doğru yolda olduğumuzu, ne düşündüğümüzü bildiğimizi zannetmekten ibaret belki de. Öyle yaşamayı sevmek. Peki ya zannetmediğimiz başka yolda ilerliyorsak? İşte şimdi gülünç verici. Beş sene önce ailesini kaybetmiş biri daha ne kadar ilerlemeyi isteyebilir ki? Ben istedim. Hayatın beni ölüme gözlerimi yumdurduğu an tekrar uyandırmasıyla. Gözlerimi araladığımda bile güneş ışığının gözlerimi acıtması gibi. Hayatta güneş ışığı gibidir, aydınlatır bir yandan da acıtır. Ailemi bir gece davette patlama sonucunda kaybettim. Bu ne kadar acı siz düşünün. İnsanın acıları büyüdükçe çıkmaz mı? Ya da insan acılarıyla olgunlaşmaz mı? Ben daha çok küçüktüm. O gece kalabalıkta küçük ve yanlız bir kızdım. Karşılaştığım adam beni yanına aldı ve kendisi gibi güzel bir hayat sundu avuçlarımın arasına. O adam sayesinde açtım gözlerimi ve o adam sayesinde gördüm güneşi. Zor alışsam da ben o adamı artık babam gibi görüyorum. Ona baba demekten gurur duyuyorum. Onun sevgisi bana öz babam gibi sıcak ve yumuşak. İşte benim hayat hikayem yeniden başlıyor.

Bu hayat bana; İnsanların gülemediği için ağladığını, susmadığı için konuştuğunu, ölemediği için yaşadığını öğretti. '' BOB MARLEY ''