My Tacky Maid

Chapter 41

Jason POV

He texted me this morning and I am surely glad sa nabalitaan ko. Sinama ko agad ang pinsan ko para imbitahan sa unit ko. Its late pero alam ko magagawan niya ng paraan ang proposal ko. She was busy asking me about the girl I'm going to marry. And I am excited as hell na kinukwento sa kanya kung anong klaseng babae ang mahal ko.

She laughed on the funny moments I had with her and felt sad sa mga pangyayaring nangyari sa kanya dati and to happen to us before I left. Finally I can see her again and I can marry her. Yun kasi ang kasunduan namin ng papa niya. Mr. Marasigan asked me to leave her alone until she finally spread her wings and leave their property.. Dinagdag niya pang wag akong babalik kung hindi siya mismo ang tututol sakin bilang magiging asawa ng anak niya. Nung una ayoko kasi gusto ko andun ako para kay Seven but she added that part na kung aalis si Seven sa hacienda. I can marry her whenever and wherever I want. Ang weird ng deal na iyon but I am more than willing to risk everything.

Six months is not that easy to bare. Kung hindi pa nga ibinalita yung pagkakahuli ng mga taong may kagagawan nun sa kanya. I wouldnt have news, any news about her. Ngayon naman galit pa ang kapatid niya. But I dont care, may kasunduan kami ng papa niya. That deal is enough to claim her as mine eternally.

Nakapark na ang sasakyan ko at bumaba na kami. Inakbayan ko siya. Napaka overwhelming ng feeling na makikita ko na siya. Mahahawakan. God, i missed her. Pumasok kami ng tuluyan sa building ng magsalita ang guard.

Guard: Ang weird naman...

Jason: Anong meron kuya guard?

Guard: Yung sasakyan kasing bago lang ding naka park sir. Umalis agad. Akala ko papasok, ang ganda pa naman sana ng babae.

Jason: Anong kulay ang sasakyan?

Guard: Brown po.

Jason: Naalala mo ba kahit yung plate no.?

Guard: ******

Jason: Shit. It cant be.. Eunice, eto ang susi ng unit ko. Just go there.

Eunice: Sasama nalang ako Jason. Pag uusapan pa natin yung plano.

Dalidali akong pumunta sa sasakyan ko at inistart yun. Agad naman din pumasok ang pinsan ko sa front seat. She didnt utter a word. Ako naman ay napapaisip kung anong daan ang tinahak niya. I tried opening my gps para itrack si Third. His gps wasnt moving kaya alam kung hindi niya kasama si Seven. Tinahak ko ang daan papunta kung saan asan si Third. Baka babalik na din dun si Seven. I just hope she knows how to drive. At sana.. Sana lang talaga okey lang siya.. Pakakasalan ko pa siya! Tangina!

Eunice: Slow down a little Jace. Baka mamatay ako. Ok lang sana kung ikaw lang!!

Jason: Just put on your seatbelt couz.. Im the best driver.. But just for safety.. Make sure its tight..

Eunice: putangina!!

Nagfafast and furious na ang sasakyan ko. It was fine because it was built for racing pero ito ang kauna unahang pagkakataon na ginanito ko ang sasakyan ko. I used to race before when I was still out of the country. Ngayon nasa pinas ako. I never raced but bought myself a race car. Sana nga lang hindi disgrasya ang maabutan ko sa pinag gagawa ko.

*booooooommmm!!!!!!!!*

Nakita kong may malaking dump truck ang sumalpak sa isang pa.park na sasakyan. It was a brown car! Fvck! Agad agad kong pinalapit ang sasakyan ko kung saan ang aksidente. Yung driver ng dump truck. Ayos naman kasi kitang kita ko pang nakaseatbelt siya. Yung driver naman ng isang sasakyan. Hindi lumabas.. Anlakas ng pintig ng puso ko. Tiningnan ko kung sino ang asa loob. Si Seven!!! Pinilit kong buksan ang pinto.. Pero ayaw.. She was bleeding.. May mga glass rin na nakabaon sa balat niya. Her head was fvcking bleeding! Sinira ko na ang bintana para mabuksan ko ang pintuan.. Baka sumabog pa ang sasakyan. I carried her bridal style and made her lay on the back seat..