SAVAŞÇI: Melez Okulu & SAVAŞÇI: Yeni Hayat | ♡ (TAMAMLANDI)

YENİ HAYAT ☆ 9

Bölüm.9

Savannah

Ne yapacağımı bilmiyordum, beynim kazan gibiydi. "Peki, bu iş nereye kadar devam edecek?"diye sordum Ashley'e. Kafeteryada oturmuş her şey yolundaymış gibi kahve içiyorduk. "Bitmeyecek. Asla sonu olmayan bir savaş bu..."

"Nasıl yani? Jason benim etrafımda mı dolanacak sürekli?"

"Bundan şikayetçi olmadığını ikimiz de biliyoruz."dedi imalı bir şekilde kaşlarını kaldırarak. "Ashley!.. Peki şu sirenlikten bahsetsene... Dave bir hikaye anlattı ama pek yardımcı olduğu söylenemez."

"Öyle abartılı yetenek falan yok ortada. Bir deniz krallığından bahsediliyor. Tamamen yok oluşun eşiğinde... Yüzlerce yıldır donmuş durumda. Bizim görevimiz aslında bu krallığı kurtarmak. Sherise karaya ayak bastığından bu yana bilinmezliğe sürükleniyor ve annemin dediğine göre geriye sadece bir avuç kaldık."

"Biz ne yapabiliriz ki?"

Omuzları havalandı. "Hala bilmiyoruz ama araştırmaya devam ediyoruz. Bu arada Ciro'nun çocukları hatırı sayılır bir şekilde engel oluyorlar. Annem daha yakın olmak istediği için Jamie'nin babası ile evlendi. Böylece güvenliğimizi daha emniyetli hale getiriyoruz."

"Belanın dibinde yaşayarak mı?"

"En iyi savunma saldırıysa, en iyi saldırı da savunmadır... Bu şekilde Dave'in yükü biraz daha ağırlaşıyor ama araştırma yapmak için de daha uygun bir ortam elde ediyorum."

"İyi de Jamie biliyor. Yani, onların savaşçı olduğunu..."

"Elbette biliyor, onlar kuzen sayılır. Ama bizden bihaber ve öyle olmalı da... En azından bir kızım olana dek."

"Ne kızından bahsediyorsun Ashley? Yoksa..."

"Hayır, yapmamız gereken en büyük fedakârlık kalbine kilit vurup aşkına sırt çevirmek değil... Bakma öyle, syrenlerle koruyucuları arasındaki çekim bir sır ya da efsane değil. Her neyse, yirmi birinci yaş günüme kadar bir insandan kız çocuğuna sahip olmalıyım. Dave'e arkamı dönmek zor gelirken ona ihanet etmek..."

"Hayır, hayır... Ne yapmamız gerekiyorsa yapacağız Ashley... Dave'e ihanet etmek zorunda kalmayacaksın, ya da herhangi bir şey... Bu işi biz bitireceğiz." Söyledikleri beni dehşete sürüklerken ona fazla umut verdiğimi biliyordum. Ashley de öyle biri olmamasına karşın ona sunduğum bu zayıf ihtimale tutundu. Gülümsedi. O gülümsemedeki bir şeyler yüreğimi burkmuştu. "İhanet etmek zorunda olan tek kişi ben değilim. Dave, sen ve Jason da aynı şeyi yapmalısınız. Syrenler savaşçılarına yasaklı Savannah. Sana bir kuzen tavsiyesi, kalbinde filizlenmeye başlayan o duyguyu büyümeden söküp at. Çünkü Jason onun büyümesine asla izin vermeyecektir. Benim gibi acı çekmeni istemiyorum."

☆

Benim gibi acı çekmeni istemiyorum... Acı çekmeni... Benim gibi... Acı...

"Merhaba meleğim."

"Hoş geldin anne." Annem yüzünde büyük bir gülümsemeyle salona geldi. Sıkıca sarılıp büyük bir öpücük bıraktım yanağına. "Savannah, iyi misin?"

"Şey, evet... Aslında seninle bir şey konuşmam gerek. Otursana."dedim ama fırsat bırakmadan elini tutup yanıma çektim annemi. "Savannah?"

"Bu yirmi bir yaş konusu... Bana ne zaman söyleyecektin?"

"Bilmiyorum. Zor farkındayım ama eğer bunu yapmasaydım sana sahip olamayacaktım."dedi gülümseyerek. "Teyzem ile görüşüyor musun anne?"

Başını yavaşça salladı. "Hayır, dikkat çekmememiz lazım. Son on sekiz yıldır sadece uzaktan görüşüyoruz. Sesini hayal meyal anımsıyorum."