Chapter 13
Liya's POV
Lutang parin ako dahil sa pagtatapat ni Sceven. Matagal ko ng crush si Sceven pero parang switch ang nararamdaman ko,nawawala dahil nakakaasar sya tapos babalik nalang ng di ko nlalaman. How complicated my life is.
"Bes! Nagtapat lang yung gago kong pinsan,palagi ka ng tulala! Hahahha. See? Manliligaw daw, at no one will do pa syang nalalaman pero ilang araw ng di nagpapakita,pati yung bandmates nya este nyo wala,heller? Bukas na kaya ang battle of the bands!." Umiling nalang ako at tumayo na,just like the old things I left my Bestfriend.
Gusto kong malaman kung ano ang nararamdamn ko. I liked him. Pero may mas ilalampas pa ba iyon? Ineed to know it. Lalo nat------
"Aray!" Inis na daing ko dahil may nakabunggo ako.
"Ah,hehhe. Sceven! Oh hi! Bye!" Nakatingin lang sya sa akin,walang binibitawan na salita.
"Are you hiding from me?" Ha?bakit ko nmn gagawin yun?
"Nah." I said without looking at him.
"Liar." Sabay pitik sa noo ko kaya sinipa ko sya. Liar na nga may libreng pitik pa. Aba matinde.
"Why?" Sabi nya na parang wala lang yung sipa ko. Huhuhuhu.
"Eh kase namn!Hello? Ako po si Liya! Tapos bigla bigla ka na lang manliligaw. Na actually di pa. Eh kasi nmn ehhhhh"maktol ko. May standard si Sceven at alam kong tinatimingan lang ako ng mga kababihan dito sa school lalo na yung la real time couple couple pa ni Sceven. Kung dati koni lang ang namamansi sa akin...ngayon bigtime na! Dahil lahat di ao pinapansin pwera lang kila Lee at Sam.
"Ayaw mo?" Hala! Bakit ganito ka SCEVEN! Para syang maamong upa na nagpapacute sanpastol!
"Hindi." Napatakip ako s bibig ko. Huhuhuhu. Ayan nakakloko na naman ang ngiti ni Sceven.
"Edi tara!" Halos gusto ko ng ilubong ang buong sarili ko sa lupa dahil nakakahiya. We're just....walking with holding hands. Huhuhu. Ngayon lang ako nakafeel ng ganito! Every eyes on us! May nairap. Nanlaki ang mata. Nanliit ang mata tapos ang kay Sam ang pinaka nakakainis. Sumisipol sipol ps ito habang nakatingin sa mga kamay namin.
"Wait Scev. San tayo pupunta?" Nakakunot kong tanong.
"Sa Stage." Huh?
Sceven guided me papuntang stage. May upuan doon na isa. Walang dekorasyon o espesyal na bagay. Normal lang just like something nonsense.
"Sce----" huhuhuhu asan na yun?bakit wala na ditl sa likod ko?
"First of all, Dito kita unang napagmasdan." Halos ulmakyat ang dugo ko sa mukha lahat when I saw Sceven standing in the middle of his band. Our rather. With a piece of rose. A peach rose. Unti unting tiniipa ng banda ang By chance na kanta. Wala nmng nakanta pero tila ako ay nalutang. Pakinshet!
"Dont say a word,Liya. I look at you that time because...I remembered someone. When I saw you wearing those feather. And there. I remembered. You're the girl in painting that was painted by my Mom. Sbi ni Mom. Anghel daw sa panaginip nya. Second. Liya, Im so sorry sa lahat lahat.
Third I love you, so please...." unti unti nya akong nilapitan at lumuhod ng paunti unti. Papagod!anong magandang gawain ang nagawa ko at binibigyan nyo ako ng ganito?
"Be my girl. I know you're still confuse of something about feelings but Liya. I WILL ASSURE TO YOU that I will love you until the last breath of mine came. And I know in my heart You feel the same because I Suits You."
~~~~~~~~~~~~~
AN:
Maikli lang muna dahil naku! Busy ako dahil malapit na ako umalis! So yeah, sa susunod masusunod na muli ang aking words limit. At di na siguro lutang ang isip ko.
