diary? • jicheol [on hold]

018

I WOKE up with the crazy noises I've been hearing from the surroundings. I annoyingly opened the lids of my eyes and peeked.

What the heck?

Napapikit ako ulit ng sumagad sa pang amoy ko ang amoy ng gamot. Gamot. Shit. Nasa ospital ako. Ibinukas ko ulit ang mga mata ko kahit na biglang sumakit ang ulo ko. I was met by the white ceiling. Deym. Ang sakit talaga sa mata.

"Get Yoon Jeonghan out of this room! Baka makutusan ko na talaga yan! Hala! Sige!," rinig ko ang medyo mahinang sigaw ni Seungcheol.

Bumaling ako sa gawing pinanggalingan ng boses. And I frowned as I see three people pulling a certain guy off of an another guy. And there's Choi Seungcheol with that pissed off sexy posture of his, watching and commanding those guys to take Yoon Jeonghan off of...Jisoo? Now, I could really frown deeper.

What the heck is happening?

I tried comprehending their positions. At halos ramdam ko ang pagdidikit ng mga kilay ko sa gitna ng marealize ko kung anong nangyayari. Jeonghan is clinging to my very and literally innocent cousin and his friends are separating them. Rather, pulling him off on top of Jisoo. Wtf?

"Come on! I'm not doing anything wrong to him! He said it's fine!," sigaw ni Jeonghan.

Mas lalo yatang sumama ang pakiramdam ko sa sinabi niya.
Aba. Letse naman kasi. Eh, wala naman kasing alam si Jisoo sa kamanyakang binabalak niya eh! Inosente nga?!

"Anong fine?! Eh bakit ang tahitahimik lang niya at parang awkward na awkward na oh?! Kingina, Jeonghan hyung, umalis ka na diyan bago pa magising ang labidabs ni hyung!," sigaw ni Hoshi.

Napafacepalm na lang ako.
Sa pagsisigawan ba nilang yan sa tingin niya hindi pa ako magigising?

"Stupid, people," I commented.

Pero wala pa rin nakakapansin sa akin. I rolled my eyes and sighed frustratedly. I glanced at Joshua, and sakto namang nabaling sa akin ang atensyon.

"Ay! Ang laki ng ano mo!"

At halos nasubsob si Jeonghan at ang mga humihila sa kanya ng bigla na lang bumangon ang pinsan ko at mabilis na tumayo. Gulat na gulat silang napatingin sa kanya ng naglakad siya agad palapit sa akin.

"Jihoonie! You're awake!"

Magkasalubong ang mga kilay napatitig ako sa kanya. Nang lumapit siya sa akin ay agad ko siyang hinila palapit sa akin at chineck kung may bakas ng kalandian sa balat niya. At wala ng mas isasama pa ang reaksiyon ko ng makita ko ang pamumula sa bandang collar niya.

"Yoon Jeonghan...," pigil ang galit kong bulong.

My eyes sharpened when I looked at him. At halos gustuhin ko ng bumangon sa kinahihigaan ko at ingudngod ang mukha niya sa pader ng magpout siya sa akin.

"Eh mukha kasi siyang masarap. Mas masarap na nga siyang tingnan kaysa sayo. At saka sabi mo akin na siy—"

"Wala akong sinabing sayo siya—aw! Shit!," napahawak ako sa pisngi ko ng manakit ang panga ko at mga labi sa biglang pagsigaw.

Letse talaga. Ang sakit. Kaiyak.

"Babe!"

Ramdam ko ang paglapat ng isang palad sa kamay kong nakasapo sa pisngi ko. Then Jisoo moved away at pumalit sa pwesto niya si Seungcheol. Agad na kumalat ang init sa mukha ko dahil sa pagdaiti ng mga balat namin. Napatitig ako sa mukha niya at sumalubong sa akin ang nag-aalala niyang tingin. Bigla ko na lang nakalimutan kung ano bang nangyayari kanina. I suddenly got lost in the middle of my rants.

Bakit nga ulit hawak ko ang pisngi ko?

Yung natulala kong puso kanina bigla na lang tumibok ng malakas. Tapos sinundan ng isa pa. At unti unti na lang bumilis na parang mababaliw na. Jusko.

"Masakit pa ba? Jihoon? Okay ka na ba, baby ko?," he worriedly asked.

Sa halip na magising dahil sa boses niya ay parang mas nalunod pa ako sa paghanga sa kanya.
Bakit ang gwapo ng boses niya? Bakit ang erotic pakinggan? At ang sarap sa pakiramdam ng pag-aalala niya...

"Jihoon?," untag niya.

I sighed. Pasimple kong ipinilig ang ulo ko para tanggalin sa nilulumot ko ng utak ang mga iniisip ko.
Collect your thoughts, Jihoonie! And dump them all in your fantasies! Bawal yan!

Tinulak ko ang kamay niyang nakahawak sa isang kamay ko at saka tinapik ang isa na nakalapat naman sa pisngi ko. Nag-iwas ako ng tingin at saka tumikhim.

"Okay lang ako. So g-get off me," sagot ko.

Hindi siya umalis sa pwesto niya. Nanatili siyang nakaupo sa tabi ko habang titig na titig sa akin. I bit my lower lip and tried not to stare back at him.

"Jihoon," he called.

Hindi ko siya pinansin. Pinikit ko na lang ang mga mata ko para masigurong hindi madako ang paningin ko sa mga mata niyang sobrang intense tumingin. I heard him sigh and moved. Akala ko talaga tatayo na siya at lalayo, kaya naman napamulat ang mga mata ko sa gulat ng maramdaman kong may lumapat na may noo ko. His face was so near to mine, leading my mind and heart in haze.

Did he just kiss my forehead?

"I'm sorry nahuli ako ng dating. Di dapat nangyari sayo to kung dumating ako agad. Dapat pala binabantayan kita ng mas mahigpit sa pagbabantay ko. I'm sorry. Starting now, nasa tabi mo na lang ako at di na kita hahayaan pang saktan ng iba," he whispered.

Wala ng mas makakahigit pa sa kilig na hatid ng mga salita ngayon. Halos lumobo ang puso ko at handa ng sumabog sa sobra sobrang emosyon na pumuno doon. Ni hindi ko alam ang irereact ko ng lumayo siya ay nagtama na ang mga mata namin.

Damn. This is...not right. But it feels right.

Pwede namang maging selfish kahit minsan lang diba?
Gusto ko namang pagbigyan ang sarili ko.

Kahit ngayon lang.

"T-Thank you."

————
L

☺☺