Młodzieńcza miłość

Rozdział 10

Niedziela,7:45

Wstaliśmy i pojechaliśmy do Kościoła.Ubrałam się w tę sukienkę od Alana.Natomiast on ubrał się w granatową koszulę i ciemne jeansy.

Po kościele pojechaliśmy jeszcze na małe zakupy do sklepu spożywczego.Po powrocie do domu zabraliśmy się do robienia obiadu.Oczywiscie Alan w między czasie przeszkadzał mi.

12:03

Po obiedzie wzięłam naczynia i poszłam je umyć.Alan objął mnie od tyłu i całował mnie po szyi.
- Alan,nie przeszkadzaj mi.
- Naczynia nie uciekną - ugryzł mnie w szyję.
- Auuu,Alan - w tym momencie zadzwonił dzwonek od drzwi.

Z perspektywy Alana

Poszedłem​ otworzyć drzwi i zobaczyłem Damiana i małego Adriana.
- Cześć bracie - powiedział Damian
- No czesc - usciskałem go a z Adrianem przybiłem piątkę - czemu nie dzwoniłeś,że przyjedziesz?
- Chciałem ci zrobić niespodziankę - weszliśmy do salonu i w tym momencie przyszła Daria.
- Damian... to moja dziewczyna Daria - wskazałem na nią.
- Damian,miło mi - podał jej rękę.
- Cześć,mi również - odwzajemniła gest.
- A ja jestem Adrian - zaczął skakać.
- No hej - Daria przykucneła a Adrian ją przytulił.
- Damian,zjesz może obiad? - zapytała.
- Nie,dzięki.Niedawno jadłem i nic już nie wcisne - odparł.
- A chcesz coś do picia?
- Tak,poproszę.
Usiedliśmy przy stole a Daria przyniosła sok pomarańczowy.
- Daria,pójdziesz ze mną zobaczyć co tam jest ? - Adrian wskazał na taras.
- No pewnie,chodźmy - Daria wzięła go za rękę i wyszli na zewnątrz.
- No Alan,niezła ta twoja dziewczyna - powiedział Damian.
- No wiem - uśmiechnąłem się.
- Ile ona ma wogule lat?
- 16.
- 16?!I taka laska - zrobił wielkie oczy - masz ty szczęście.Ale słuchaj nie wiem czy mogę zapytać,ale czy wy to robiliście?
- Znaczy,mogło do czegoś dojść ale nie doszło - odparłem.
- Ja nie chce się wtrącać między wami ale ona ma dopiero 16 lat.W każdym związku występuje intymność,ale przecież w wieku 16 lat nie wskoczy ci do łóżka.Ty tego nie będziesz mógł wytrzymać i wkońcu weźmiesz ją siła i ją skrzywdzisz.Po wakacjach zaczyna wyższą szkołę a ty jak jej nakręcisz w  głowie to..
- Dobra,skończ​ - wtrąciłem już zdenerwowany.
- Nie denerwuj się,ale ty jeszcze nie dorosłeś wystarczająco.Nie mówię,że jest zła bo jest naprawdę fajna,miła,polubiłem ją ale chyba nie chcesz jej skrzywdzić.Przemyśl to.
- Dobra,skończmy temat - spuściłem głowę już naprawde wkurzony.

Damian wkurzył mnie.Chociaż jak teraz o tym myślę to może i ma rację.

Z perspektywy Darii

Damian z Adrianem pojechali gdzieś koło 16.Kiedy pojechali Alan od razu poszedł na górę do biura, był zdenerwowany.Nie wiem,czy pokłucił się z Damianem,czy coś innego się stało.Poszłam na górę sprawdzić.

Siedział na krześle przy biurku.
Podeszłam,objełam go i zaczęłam całować po szyi.
- Daria,przestań - po chwili powiedział wkurzony.
- Dlaczego? - puściłam go.
- Daria.... to nie ma sensu - popatrzył mi w oczy.
- Ale co nie ma sensu? - zdziwiłam się.
- No,to z nami. Rozmawiałem z Damianem i wtedy zrozumiałem.Sluchaj,jesteś młodą,piękna,seksowną,mądrą dziewczyna.Ja nie chce cię skrzywdzić.Ostatnim razem prawie doszło do seksu,gdybyś mnie nie powstrzymała.Daria,ja nie wytrzymam bez tego.
- Wiesz co - miałam łzy w oczach - teraz zrozumiałam,że tobie zależy tylko na seksie.Myślisz,że w wieku 16 lat chce stracić dziewictwo.Wogule ta nasza relacja jest powalona.Od samego początku nakręcałeś mnie,aż wkońcu się w tobie zakochałam.Wiesz co,nienawidzę cię,nie chce cię znać.Jesteś zwykłym dupkiem.Wszystkich okłamujesz dookoła.Jutro zawozisz mnie do domu i wyjaśniasz te całą szopke - łzy spływały mi po policzkach.Wyszłam i trzasnełam drzwiami.

Z perspektywy Alana

Po tej akcji siedziałem w biurze.Nie tak chciałem to załatwic.
Poszedłem do pokoju Darii sprawdzić co robi,ale jej nie było.W łazience świeciło się światło ale drzwi były zamknięte.Otworzylem je kluczem i zobaczyłem Darie leżąca na podłodze z zakrwiawioną ręką.Była nieprzytomna.Byłem w ogromnym szoku,ale musiałem ją ratować.
Wziąłem ją na ręce i zaniosłem do swojej sypialni.Polałem zwykłą wodą rękę,obmyłem i założyłem bandaż.Później starałem się ją obudzić.
-  Daria... obudź się,błagam,Daria - krzyczałem a potem pocałowałem ją mocno w usta.Otworzyła oczy - Daria czemu to zrobiłas,?
- Co cię to obchodzi? - podniosła się.
- Obchodzi
- Daruj sobie - wstała,zrobiła dwa kroki i upadła.
Od razu podniosłem ja.Usiadłem na kanapie a ją wziąłem na kolana.
- Kiedy ja ci opowiadałem o Paulinie to siedzialas mi na kolanach,więc teraz ty mi opowiedz co się kiedyś wydarzyło.Na twoich rękach widać blizny.Co się wydarzyło?
- Nie powiem ci - pokręciła głową.
- Daria,mówię na poważnie.Powiedz,ktoś cię skrzywdził?
- W wieku 12 lat poznałam takiego chłopaka.Na początku wszystko było ok,bajerował mnie,troszczył się a potem okazało sie,że jest zwykłym dupkiem.Nie mogłam sobie poradzić to zaczęłam się ciąć,dzięki temu bólowi zapomniałam o nim.Ciełam się przez dwa lata.
- I to przez tego chłopaka robiłaś sobie taką krzywdę?Naprawdę?
- A przez kogo teraz to zrobiłam? - popatrzyła mi prosto w oczy.Zatkało mnie,nie wiedziałem  o co powiedziec.Później zrobiła kilka kroków i znowu upadła.Podniosłem ją i położyłem na łóżku.
Zasnęła.Ułożyłem się koło niej,wziąłem te skaleczoną rękę i pocałowałem.Również zasnąłem cały czas trzymając jej rękę.

Kurwa.... ona mogła nie przeżyć,i to przeze mnie.W dodatku mnie kocha.Jak sobie pomyślę że mogła umrzeć to....Nie mogę.