Arabaya atlayıp patika yolda ilerlemeye başladım. Araba kullanmayı geçen sene öğrendiğim için bir kez daha ALLAH'a şükür ettim. Arkama baktığıma evden biraz uzaklaştığımı anladım. Önüme dönüp arabayı sürmeye başladım. Birden kahkaha atmaya başladım gülüyordum hemde delicesine kurtulmuştum neticede evet kurtuldum. Birden araba durunca yüzümdeki gülümseme soldu. Galiba benzin bitmişti. Lanet olsun lanet... Hiç vakit kaybetmeden arabadan indim. Biraz yürüdükten sonra yoldan geçen bir araba fark ettim. Beni görmesi için biraz daha ön tarağa doğru ilerledim. Araba beni fark edince biraz yavaşlayıp durdu. Arabadan genç bir adam indi o konuşmadan ben hemen konuşmaya başladım.
"-lütfen bana yardım edin ne olur 2 aydır bir evde hapis gibi yaşadım ne olur yardım edin."
Adam önce afalladı ama hemen sonra sanki beni daha önce görmüş gibi acıyarak bana baktı. Gözleriyle bana bişeyler işaret ediyordu ama anlamıyordum birden diğer kapı açıldı. Kafasının arkasına buz torbası koymuş biri indi. Bu oydu lanet adam yine beni bulmuştu Allah kahretsin nasil anlamadım ben adam beni uyarmaya çalışmıştı.
"-Buraya ge!!!"
diye bağırdı.Eğer oraya gidersem yine aynı şeyleri yaşayacaktım
"-Asla gelmiyeceğim bu sefer senden kurtulacağım seni adi piç kurusu"
diye bağırdım bu cesaret nereden geldiyse bende bilmiyordum.Daha fazla oyalanmadan koşmaya başladım.Artık nereye gidebilirsem ,birden bir arabanın fren sesini duydum en son hatırladığım şey ise karanlığa merhaba demem.
___
Gözlerime değen ışıkla gözlerimi aralamaya çalıştım nekadar becerebilirsem gözlerimi açmayı becerdiğimde irislerimi bi noktaya dikip kendime gelmeye çalıştım..En son ondan kaçmaya çalışıyordum yakalandım mı?
Hayır yakalansaydım hastanede değil mezarda olurdum. Kapının açılıp kapanma sesini duyunca bakışlarım oraya yöneldi. Gelen doktordu.
"-İyimisiniz Hanımefendi" dedi.
"-E-Evet" diyebildim
fısıltı ile çıkan sesimle odaya başka biri daha girince korkuyla gelene baktım. O değildi.
"-O iyimi doktor " dedi yabancı adam
"-Evet beyefendi serum bittiğinde çıkabilirsiniz".diyip odadan ayrıldı.
Yabancı adamla odada tek kalınca ne yapacağımı şaşırdım.
"-Siz kimsiniz".dedim.
"-Siz aniden önüme çıkınca seni fark edemedim arabayı durdaramadan sana çarptım çok şükür ki şimdi daha iyisin".
"-B- Ben ne diyeceğimi bilmiyorum çok özür dilerim ben zaten hiç farkedilmedim".
dedim .
Sonlara doğru kısık çıkan sesimle acaba ona yaşadıklarımı anlatsam bana inanırmıydı.
"-Neden öyle düşünüyorsun istersen bana anlatabilirsin sanki birinden kaçıyordun".
Ne diyeceğimi bilmiyordum ona güvene bilirmiydim ki gerçi kaybedecek hiç birşeyim yoktu. Anlatmaktan başka.Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.
"-Ben nereden başlıyacağımı bilmiyorum 2 ay önce tanımadığım biri tarafından kaçırıldım .İki ay boyunca bedenime sahip oluyordu ilk başlarda çok direndim türlü türlü işkenceler yaptı." Tekrardan derin bi nefes alıp ciğerlerime girmesine izin verdim.O ise beni şaşkın bir şekilde dinliyordu.
"-Bak eğer anlatmak istemiyorsan anlatma seni üzmek istemem".
"-Eğer şuanda anlatazsam bir daha hiç anlatamam herneyse artık olanlara alışmıştım ama anlamıyordum beni neden kaçırmıştı.Asla öğrenemedim adını bile bilmiyorum.Birgün yine beni bir odaya götürdü yine başlıyorduk ama bu sefer dudaklarımdan öpünce delirdim bana söz vermişti çok tuhaf ama bunu yerine getirdi ama benden bunu acısınıda çıkardı. İşte böyle yapınca kaçmayı başardım.Ama ondan kolay kolay kaçaçagımı sanmıyorum böyle işte".
"-Cidden sana bunları yaptı ve ben, ben ne dicemi bilemiyorum tamam bak şimdi bana gel bi süre bende kal ortalık durulunca bi hal çaresine bakarız olmaz mı?"
Onunla gitmelimiydim şuanda onunla gitmek en iyisi
"-Peki zaten gidecek başka bir yerim yok".
Kısa sürede hazırlanıp arabaya binip yola koyulduk.Araba durunca geldigimizi anladım.
"- Bu arada ben Aral olanlardan dolayı tanışamadık senin ismini
öğrenebilirmiyim". Dedi haklıydı
"-B-ben Zümra"dedim
"-Memnum oldum Zümra ismin kulağa çok gış geliyor neyse hadi eve girelim."dedi
Arabadan inip eve doğru yol aldık..
(Oy ve yorumlarınızı bekliyorummm)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah Zihnim (ASKIDA)
Teen FictionBaşkaları tarafından bu hale gelmiş adam duygusuzluk faturasını yine bana kesti. Ve ben yine yarım kaldım. Ve hikaye başlamadan bitti. Biz biz olamadık , o gitti ben bittim. O yok ben yorgun... Şu saatten sonra gelsende bu kalpte sana yer yok. Mutlu...
