Siyah Zihnim (ASKIDA)

İşkence(2)..

_eda_nur35 Bu bölüm Sana gelsin Canımmm

  İyi Okumalar..
 
   Çırpınmayı kesmiş sadece bekliyordum ,başıma gelecekleri..Ne ara iç çamaşırlarımla kaldığımı bile bilmiyordum.
 
"-Sana demiştim küçük SEN BENDEN ASLA KAÇAMAZSIN "

Dedi.Tekrardan konuşmaya başladı . Alaylı çıkan sesi ile.

"-Üzgünüm Bunu hakettin bilirsinki ceza konusunda hiç affım yoktur"

Dedi.Yapmacık bir ses tonuyla ğöğüslerimin altındaki boşlukta hissettiğim acıyla çığlık attım. Bu ,bu kemerdi. Sanki her vurduğunda acısını ikiye katlıyordu. Elindeki kemeri hiç bırakmadan ardı ardına vurmayı kesmedi. Artık bağıramıyor sesli bir şekilde ağlıyordum. Bir ara vurmayı kesip sütyenimin kopçasını açtı. Onuda odanın bir köşesine fırlattı. Ğöğüslerimi ellerinin arasına alıp sertçe sıktı. Okadar canım yanıyordu ki bunu tarifi bile imkansızdı. Artık ağlamam iç çekişlere dönmüştü. Sadece bekliyordum bu anın bitmesini , belkide ölürdüm ve ozaman benim kaybolmuşluk dünyamda  cehennem değilde cennet bahşiş edilirdi.  Tekrardan ğöğüslerimde hissettiğim keskin acıyla öyle bir çığlık attım ki dışarı kadar gittiğine emindim. Oda neydi elindeki çakıyla rastgele çizikler atıyordu. Bu ,bu dayanılmaz bir acıydı. Canım acıyor ama ben hiç bişey yapamıyordum. Artık ağlamıyor bir noktaya bakıyordum.  Kasıklarımda hissettiğim acıyla tekrardan acı bir çığlık attım. başımı kaldırıp ona baktım. Halen kızgınlığı geçmemişti. Hatta sanki zaman ilerledikçe dahada artıyordu. Ama sanki az önce yaptığımız sözlü tartışmadan dolayı değilde eskiye dair birşeylerin intikam hırsıydı bu... Gözlerimi alt tarafıma çevirdiğimde içler acısıydı. Göğüslerimin kenarından akan kan yatakta kırmızılık bırakıp yenisini ekliyordu. Alt tarafımda boşluk hissettiğimde içinden çıkmış, ellerimin ayaklarımdaki kelepçeyi çözmüştü. Daha sonra hiçbir şey olmamış gibi odadan çekip gitti...

Ne kadar öyle kaldığımı bilmiyordum .Vücudum sızım sızım sızlıyordu. yataktan doğrulmaya takatim bile yoktu. Kendime biraz zorlayıp güç bela ayağa kalktım. banyoya doğru giderken şap yere düştüm. Ağlanacak halime gülüyordum. Sürünerek nihayet banyoya varmıştım. Aynadan kendime baktığımda bu,bu ben olamazdım. yüzüm tanınmayacak kadar kötü duruyordu. Ağlamaktan gözlerim şişmiş etrafı kıpkırmızı olmuştu. Alt tarafıma bakmaya cesaretim yoktu. Daha fazla aynanın karşısında duramayıp ,küvete su doldurup içine girdim. Girmemle tekrar bir çığlık attım. Çok geçmeden su bile kırmızılığa boyanmıştı. Her  nekadar bedenim pisliklerden  arınsada ruhum gittikce dibe batıyordu. Sudan ne kadar kaldığımı bilmiyordum. Su biraz olsun bana iyi gelmişti. Her nekadar acılarımı dindirmesede bukadarı yinede kafiydi.. Küvetten çıkıp zorda olsa havluyu üstüme giyip odaya geri girdim. Odaya girmemle yaşadıklarım tekrardan aklıma geldi. Tekrardan ağlamak istemediğim için çabucak odadaki boydan aynalığın karşısına geçtim. Gözlerim çizdiği yerlere kayınca ister istemez gözlerim doldu. Tam sol ğöğsümde "A" harfi vardı. diğer tarafda ise çok derin olmasada çizikler vardı. Karnım ise kızarmış ,kanayan yerler kabuk tutmuş ve morarmıştı.  Çekmecelere bakıp krem aradım eğilince bile karnıma  bıçak saplanıyormuş gibi hissediyordum.  Sonunda bir krem bulduğumda yarabolan yerlere sürmeye başladım. Elim.değdikçe canım yanıyordu. Kısa bir süre sonra üstümü giydim. Ama giydiğim kıyafet saniyesinde üzerime yapışmıştı. Her nekadar çekmeye çalışsamda daha çok canımı yakıyordu. Giydiklerimi bir çırpıda çıkarıp yeniden ayna karşısına geçip vücuduma bakmaya başladım.Altta sadece iç çamaşırım varken üstüm çırıl çıplaktı. Sütyenim bile ğöğsümü sıkıyor. Daha fazla acımasını sağlıyordu. Ama böylede duramazdım. Dolaba yaklaşıp içine bakmaya basladım. Belki de uygun birşey bulabilirdim. Tam umudum azalmışken göbeğime kadar uzun ve yaralarıma çarpmayacak kadar geniş bir bluz alıp hemen üzerime geçirip pencere önündeki koltuğa dikatlice oturdum. Nereye baktığımı bilmeden boş boş bakmaya başladım. Karnınımda tuhaf tuhaf sesler gelmeye başladı. Acıkmıştım. Ona yalvaramazdım elbette birşeyler getirirdiler. Aradan nekadar zaman geçti bilmiyorum baktığım yönde bir hareketlilik hissettim ama dışarıda kimse  yoktu. Galiba deliriyordum. Birkaç dakika sonra kapı büyük bir gürültü ile açıldı. Ve içeriye o geldi. Hızlı ve sert adımlarla bana doğru gelmeye başladı.  Tam önümde durarak benimde ayağa kalkmamı bekledi bende ona inat hala olduğum gibi duruyordum.

"-Anlaşılan sen akıllanmadın"

Diye bağırdı. Cevap vermeyecektim. Ama ondanda deli gibi korkuyordum. En iyisi kaşınmamaktı.

"-Be-Ben bişe yapmadım yine neyin hırsını çıkaracaksın"

Dedim.Fısıltı ile çıkan sesimle. Tam birşey diyecektim ki odaya başka biri girdi. Uzun boylu , mavi gözlü ,sarışın biri idi. Bana bakıp edepsizce gülüp  önüne döndü.

"-Dostum aşşağıda gördüğümden daha güzelmiş."

  Ben ise şok olmuş bir şekilde ona bakakaldım. O - ondan herşey beklerdim. Ama bu sefer kendimi öldürürdüm. Sahi bunlara bile nasıl dayadığımı bilmiyordum. Herneyse şimdi bunların düşünme sırası değildi.

"- Kafanı dağıtmamı istemiyorsan siktir git"

Dedi . Korkutucu sesi ile demekki yanılmışım sahi doğru ya benle daha işi bitmedi. Adam korkmuş olacakki hızlıca odadan çıktı. Yine onla kalmıştım. Neden bana nefret bakıyordu bir türlü aklım almıyordu. Ona ne zararım dokunmuştu. Kapının kapanma sesini duyunca düşüncelerimden ayrıldım.Gitmişti. Defolup nereye gittiyse birdaha geri gelmemesi dileğiyle...