Sigaramı yakıp derin bir iç çektim. Evde olmak güzeldi. En azından salaş halim biraz düzene girmişti. Annem ve babama belli başlı açıklamalar yapıp sakince konuşmuştum.
Duş aldığımda ise dayanamayıp öküz gibi ağlamıştım. Odamdaki onun varlığını özlüyordum. O ise gerçekti. Beni yıkmıştı. Bir o kadarda masumdu. Bense pisliğin tekiydim. Melodi'ye alışmaya çalışıyordum ama Nil benim canımın bir parçası olmuştu.
Sigaramı söndürüp kendimi yatağıma attım. Onunla çok kez uyuduğum bu yatak beni bir hayli huzursuz etmişti. Gözlerimi kapadığımda telefonuma bir mesaj geldi. Bip bip bip.
Gönderen: Behlül
İleti: Oglum okula niye gelmiyosun sen
Ah okul. Tabi ya bir de o vardı.
Alıcı: Behlül
İleti: Okulu dusuncek halim yok
Birkac dakika sonra yeni bir mesaj daha geldi. "Anlatsana" yazmıstı.
Uykum var, yazıp telefonu kapattım. Akşam yeniden hastaneye ziyarete gitmeliydim. Her şey boş ve anlamsız geliyordu. Uyumak en guzeli.
♥♥♥
Nefret ettiğim o hastanenin girişine yeniden yaklaşmıştım. İçeride hemen asansorlerin yanındaki kahve makinesine gidip sütlü kahve aldım. En ucundan zar zor tuttuğum pet bardak ölesiye sıcaktı.
5.kata çıkmak üzere asansorun düğmesine basmaya yeltendim ki hemen yanımda bekleyen kızcağızı göremeyişimle onun üstüne başına kahveyi bir çırpıda döküşüm bir oldu. Zavallı kız çığlık atıp bana bir tokat indirdi.
"Öküz müsün nesin önüne baksana yandık burda be!" diye bağırdı saçını dağınık topuz yapmış kumral hoş genç kız.
Tokatın etkisiyle kendime gelmiştim. "Kusura bakma kızım ya ammada ağırmış elin!"
"Ben nerden kızın oluyorum senin maganda mısın nesin?" kız suratıma bakmadan üstünü temizlemeye çalışıyordu, herkes bize bakıyordu.
"Ya yürü git işine be!" diye iteledim kızı ve kapısı açılan asansore daldım. Bu atraksiyon burada bitmeliydi.
5.kata bastım. Asansor durduğunda koridora yönelip odaya yurumeye başladım. Melodi'nin odasının kapısı açıktı ve içerisi boştu. Büyük ihtimalle Nil'i ziyarete inmişti. Harika.
Bir kat daha aşağı inerek siyah camlı odaya daldım. İçeride gerçektende Nil ve Melodi başbaşalardı. Melodi, Nil'in baş ucuna oturup koltuk deyneklerinide masaya yaslamıştı.
Beni farkettiklerinde muhabbeti yarıda kesip şaşkınlıkla bakmaya başladılar.
"Oha Deniz gelmiş." dedi Melodi heyecanla adımı ona öğretirmiş gibi yaparak.
Nil bana bakıp gülümsedi, "Biz çoktan tanıştık." dedi gözlerini benden ayırmadan. Bende yalnızca ona bakıyordum. Dikkatim ona toplanmıştı elimde olmadan. Güzel yüzü, masum sıfatı ve sıcacık gülüşü...
Başımı salladım.
"Nasıl ya ne ara tanıştınız abi sen daha dün kendine gelmedin mi?" diye sordu Melodi önce bana sonra Nil'e bakarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Çizgisi
Paranormalİnsanlar neden hep pahalı şeyleri elde etme yarışındalar? Neden sürekli birbirlerine bir etiket yapıştırma gereksinimi hissediyorlar? Bu kitapta herkes kendinden bir şey bulacak. Size yapıştırılan etiketi sökmenin zamanı geldi! Belkide onlar yanılıy...
