✔✖ The Dirtiest Contract [DISCONTINUED]

Chapter 19

Chapter 19

Hyojin's POV

"My daughter.."

Muntik na akong masuka sa narinig kong sinabi niya. I roll my eyes.

"Akala ko magnanakaw.." I chuckled. "Bruha pala ang nakapasok."

sabihan niyo na akong walang galang pero that's how i treat that woman. Ni hindi niya deserve respetuhin o galangin mg kahit na sino man.

"That's how you'll welcome your mother, My daughter?"

"Wag mo akong tawaging My Daughter. Nakakadiri." pumasok na ako sa kwarto. Gusto kong matulog. I travel acrossed the world for almost how many hours and I don't want to waste my time on her. Sinalampak ko na ang sarili ko sa kama.. Fuck it.

My door lock clicked at agad akong napabalikwas ako sa pagkakahiga. "What the fuck?!"

Nakangiti siya at may hawak hawak na susi. Calm yourself, Jinie.

PUTANG INA?! "Anong ginagawa mo dito?!"

Naglakad-lakad siya sa loob at lalo akong nainis. "For pete's sake?! Anong ginagawa mo rito?! can you get lost because you're not invited here. You're a mere gate crasher."

"You've enjoyed to waste money? Canada must be wonderful." Fuck it! Isa pa na na may bumanggit sa Canada ay mabubogbog ko ng wala sa oras. Nakakaputang ina kaya ang nangyaryari sa Canada!

"It's my money, remember that?" i answered. "Because of me, nakakatamasa ka ng magandang pamumuhay. Dahil sa akin ay kung sino-sinong lalake ang kinakalantari mo ngayon. Dahil sa akin, buhay na buhay ang companya! Still alive and kicking, witch! Because of me!"

Dahil pinakasal niyo aknm sa taong estanghero sa'kin. Kahit na pangalan niya ay di ko alam! Then suddenly we're married at live in a one house?! Can someone tell me what the fuck is the main point here?!

"My daughter.." may tunog pagbabanta na ang boses niya. Pero nakangiti pa rin siya na kung ano ewan!

"So don't you ever dare na ipamukha sa akin na naggagasta ako ng pera! Kasi dahil sa akin--!" oh fuck! Ang sakit ng ulo ko.

Nakita ko na tumango siya at ngumiti. "I'll be back, my daughter."

Nang masiguro ko na talagang nakalabas siya, doon na tuluyang lumabas ang luha na kinikimkim ko. Pinaglihi ba ako sa lungkot? Bakit ba ganito ang nangyayari sa akin? Ang unfair lang kasi eh. Ang tao na akala ko mamahalin niya ako ng tunay, ay nagawa niya akong lokohin at pagtaksilan.

Yung pamilya ko naman na dapat gumagabay at nasa tabi ko sa mga oras ng kalungkutan ko-- ay wala sila. Mas pinili nila ang pera kesa sa kanilang anak-- of course-- ni hindi nga ata nila ako mahal-- ni hindi sila nakapunta sa mga birthday party ko noon. Ano pa ba ang inaasahan ko? Pagdating ko naman sa 18, they set me a marriage, kahit na nagmakaawa ako at lumuhod sa kanila-- na wag lang ituloy. but it didn't work.

Heto ako. Mag-isa sa apat na sulok ng kwarta. Malungkot. At durog na durog.

Seok Jin's POV

"Ma! Buksan mo ang pinto!" kinalampag ko ng kinalampag ang pinto niya pero nanatili etong naka-lock at di binubuksan.

"Ma! Wag na natin idamay si, Sanha oh! He's too young and he deserve to live!" the door clicked at agad ako pumasok.

Nakita ko siya na nakaharap siya sa salamin.. She look like a mistress.

"What's going on?" she apply a red lipstick at napatawa ako. Ano ang sa tingin niya ang ginagawa niya? Pinangangatawanan na niya ang pagiging kabit? "Tell me what's going on, Stella! You look like a damn fucking mistress, stella!"

Napatigil siya at nakita ko sa repleksyon ng salamin ang pagtingin niya sa akin. "Mistress, Jin?" she smirk at nakita ko ang pagtulo ng mga luha niya and her eyeliner is mess. Nagkalat eto sa mukha niya and she look so.. Pathetic.

"Ma.. I-I didn't.. I-intend..--"

"Nakita mo mismo how President kim.." yeah. I know.. "How.. How he rape me.. Then you're telling me na i'm a mistress?"

I was 4 years old that time.

Nilapitan ko siya and I hug her tight. "You can cry on my shoulder, Ma. Ako naman ngayon ang aalo sa'yo. but please don't be like this." she hug me back at tuluyan ng napahikbi sa balikat ko.

"Can't you see how sanha love the music? Art? And performing on stage?" she shook her head and it's a no.

"He's very happy when he perform. " nilayo ko ang mukha niya and i wipe her tears. "I'll help you, Ma. Just.. let Sanha live how he wants. Pwede?"

Ngumiti siya. This is my mother. My most loving mother. "Iniisip ko la--"

"We're happy. I think that's enough."

"Yeah. Sorry, son. Mahal na mahal ko kayo ni Sanha."

I grab her waist at nginitian siya. "Shall we grab dinner? Three of us?"

"Oh. No. Hindi ako nakapagluto!" she panicked at napalingon siya sa salamin. "Gosh. I'm such a mess!"

"Ang ganda-ganda ng Mama ko kahit umiyak pa siya." lumapit na ako sa wardbrobe niya and i pick her pastel pink dress. "And wear this.. I'll cook."

Inabot niya eto at ngumiti ulit. I love the way she smile. "I love you, Son."

"I love you too, Ma."