Present day
So I've finally confessed my feelings to Jay. Nabigla siya kitang-kita ko sa mukha niya ng gabing yon, and I can't blame him.
I tried to stay away from him for days kasi I was kind of scared of his reaction. Kahit mga tawag niya hindi ko tinatanggap. Pinahinga ko lang muna yung puso ko ng konti para ready na ulit the next time we meet.
And we did meet nga yesterday sa school. I've told him I'm okay just to reassure him that everything's fine. I'm still his best friend. Pero masakit pa rin pala makita na parang ang awkward na kayo sa isa't isa after my confession. I even blurted out why he can't like me if he thinks I'm not a nobody. (Please see Tip in for the whole scene. 😂)
Like I've said, I don't hold it against Jay that he can't love me back. I maybe a hopeless romantic but I'm still being realistic. You can't expect a person to love you back just because you told them you love them. Life's not like in romance books or movies. Reality is a bitch.
Life must go on, they say so I did. I got myself busy with work and club activities. I got to spend more time with Jane and the rest of my co members. I told my friend about my feelings toward Jay day after I confessed. Kinulit niya ako nang bonggang-bongga kasi I was awfully quiet and forlorn that day. I was grateful for her kasi kung siguro wala siya, nabaliw na ako sa kakaisip. Alangan namang kay Jay ako mag-drama di ba? Ang awkward naman nun kung sakali.
Last minute preparations na for our out reach activity for tomorrow kaya super busy kaming lahat sa club. Past seven o'clock na kami natapos and declared that we are all set for tomorrow's activity. We were all tired but excited para bukas.
We are heading to the gates of the school when Jane elbowed me and point my attention to the parking lot. I saw Jay beside his car waiting for somebody. He stood straight and started walking towards us.
Huy, friend! Papunta dito yung best love, este friend mo. Tukso ni Jane sa akin. Pinandilatan ko siya ng mata for her to stop teasing kasi papalapit na si Jay sa amin.
Good evening, ladies. Uwi na kayo? Sabay na tayo.
Bakit ba sobrang gwapo nitong tukmol na to? Paano ako makaka move on sa feelings ko kung dimple pa lang eh kinikilig na ako?
Yes, pogi. So paano? Mauna na ako sa inyong dalawa. Enjoy! Este, ingat! Natatawang paalam ng bruha kong kaibigan.
I stood there mutely, waiting for Jay to speak. Ang awkward talaga. Napayuko na lang ako.
Uhm, Jay okay lang namang sumabay ako kina Ian. Sabi ko sa kanya nang hindi pa rin siya kumikibo.
No! Mariing sagot niya.
Napatingin ako bigla kay Jay sa gulat. Muntikan na akong matawa sa mukha niya. Nakabusangot na kasi ito. Nanunulis pa ang nguso. Five years old Jay is so cute!
Andito na nga ako di ba? Bakit ka pa sasabay dun sa Allan na yun? Patuloy nitong maktol. Kulang na lang mag-stomp pa siya ng paa. Juzkoh, sobrang cute!
Ian kasi! Bakit naman hindi? On the way naman yung bahay nila eh. Tsaka wala ka bang training ngayon? Malapit na Intrams ah. Baka makaabala lang ako.
Wala na. Maaga kaming pinauwi ni Coach kasi may importanteng meeting siya today. Andito na nga ako di ba? Ako na maghahatid sa'yo. Hindi ka abala. Akala ko ba mahal mo ko, bakit sa Allan ka na yun papahatid?
Ano raw? Medyo pabulong na kasi yung last sentence nung sabihin niya. Mabilis na akong sumunod sa kanya papunta sa kotse nito. Hala, galit ba yun?
Huy Jay, galit ka ba? Tanong ko sa kanya nang makaupo na ako sa passenger seat.
Hindi pa rin siya kumikibo. Nakatingin lang siya sa mukha ko. Kinabahan ako dahil ang seryoso ng facial expression niya. Parang may gusto siyang sabihin.
I tied to distract him by pinching his matambok cheeks. Jaaaaaay... Wag ka nang magalit. Sayo na nga ako magpapahatid di ba? Andito na ako sasakyan mo oh! Ano, tara na! Pinapangit ko pa yung mukha ko like I used to do everytime to make him smile.
I guess it is still effective kasi finally he smiled. Napasinghap ako at napaatras nang ilapit niya yung mukha niya sa mukha ko. Juzkoh po, ang gwapo talaga ng tukmol! Bakit ang kinis niya, may pores pa ba to? At yung mga labi, parang ang sarap...
Napalunok ako nang ibaling niya rin yung tingin niya sa mga labi ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Napapikit na lang ako.
Mag seatbelt ka na nga. I snapped my eyes open as he strapped the seatbelt on me. Pasimple ko siyang inamoy. Ambango rin niya. Ang gwapo na sobrang bango pa. Nasaan ang hustisya?
Tsaka di ako galit sa'yo. Inis lang kasi parang ayaw mo yata akong kasama. Mas gusto mo pa dun sa Allan na yun. He continued, not knowing my inner struggle. He started the car and we're on our way home.
I didn't correct him this time. Ang lakas pa rin kasi ng tibok ng puso ko sa pagkakalapit ng mukha namin minutes ago. Be still, my heart.
There was a comfortable silence during the whole drive. Napapatingin ako Jay and I can feel my self blushed everytime he'd look back at me. Natawa na lang ako nung kumindat siya. Hindi bagay sa kanya yung kumikindat para siyang nakuryente. At natawa na rin siya sa reaction ko.
Nakaka miss ng ganitong moments. Na miss kita, Jay.
I miss you too, Dei.
Nagulat ako nang nagsalita si Jay. Wait, did I just voiced my thoughts out loud? I haven't even realized na nasa tapat na kami ng bahay namin. I quickly unstrapped my seatbelt and get out of the car.
Akmang bubuksan ko na yung gate nang pigilan ako ni Jay sa braso. Napatingin ako sa kanya. He has a solemn expression on his face. I waited for him to say what he gotta say.
Ako pa rin naman yung mahal mo diba, Dei? Ako na lang ha? Sana ako lang.
I was shooktd.
**Ramdam nyo ba yung pigil kong humarot dito? Hahahaha. The struggle is real, mga bes. Pero aabot din tayo diyan. 😂 Again, thank you po sa mga nagbabasa at bonus na yung nag-iiwan ng ⭐️ after. Comment kayo guys. Baka meron kayong gustong scenes, tulungan nyo kong mag-isip. Char not char. Happy reading, guys! Enjoy the rest of your day! 😊
BINABASA MO ANG
Splash Love
FanfictionDei and Jay have been best friends all their life. But Dei have fallen in love with him. He's the Campus Heartthrob. She's a wallflower. Will they be perfect for each other as lovers?